Al een tijdje heb ik last van mijn tanden, en twee weken terug zijn er daarom een paar zenuwen uit mijn kies behandeld. De pijn bleef helaas, en werd eigenlijk de laatste dagen alleen maar erger.

Afgelopen vrijdag besloot ik daarom om de tandarts te bellen, maar….in de middag zijn ze al gesloten, en is het alleen voor spoedgevallen. DUs maar weer uitgesteld tot…..zaterdag. Direct na mijn lange duurloop (marathon) de telefoon gepakt, want de pijn was ondertussen een continue stekende pijn.

En…op de foto’s was duidelijk een ontsteking te zien, in een hoektand ernaast, en nadata de zenuw er uit gehaald was, zakte de pijn direct. De moraal van het verhaal….nooit (te) lang rond blijven lopen met kiespijn, en zeker niet vlak voor het weekend.

Gelukkig heeft het mijn lange duurloop niet al te veel verpest. Die begon afgezien van de tandpijn wel heel goed, want het was geweldig weer (droog – zonnig – frisjes), en na ongeveer 50 minuten kwam ik al weer een ree tegen in de Pannehoef.

De paden zijn wat aan de zware kant, omdat het al weken droog is, en er dus een flinke laag los zand ligt, maar dat mag de pret niet drukken. Ook de drukte valt reuze mee, en dat terwijl ik wat later op pad gegaan ben (8:00u vertrokken). De bedoeling was om op een lage hartslag te lopen, maar bij de 10K (53 Minuten) zag ik al dat dat niet meer ging lukken, omdat deze al vrij hoog stond, Te snel vertrokken dus….en dan zakt ie bij mij niet meer…Dus maar in ongeveer het zelfde tempo doorgegaan. Uiteindelijk werd het de snelste marathon ooit die ik tijdens een training gelopen heb, en nog belangrijker…de gemakkelijkste. Wat is het toch jammer dat er geen wedstrijden zijn op dit moment, want ik ben echt heel erg benieuwd wat ik tijdens een normale marathon zou presteren (geen rugzak, niet 65% onverhard, uitggerust de laatste week ervoor etc. etc.). Een nieuw PR zou daar zeker in moeten zitten.

Afgelopen woensdag zijn Jan en ik ook weer even naar Bergen op Zoom geweest voor een rondje Col du Kragge, en ook dat was een succes!

Ik merk dat het afdalen steeds lekkerder gaat, en dat heeft natuurlijk alles te maken met vertrouwen. Zo ontspannen mogelijk probeer ik die stukken te doen, en alhoewel het parcours met de weel slechter lijkt te worden, merk ik dat de tijden steeds beter worden.

Ongeveer hetzelfde beeld zie ik bij de marathon’s die ik afgelopen weken gelopen heb:

Hopelijk dus snel een mogelijkheid om ergens een marathon of ultraloop te doen, maar ik verwacht dat dit nog lang zal duren. Vanaf volgend weekend eens proberen om de lange duurlopen op een lage hartslag, en dus veel langzamer te lopen, en dan bijv. 1 keer per maand een snellere om te kijken waar ik sta.

Qua gewicht begint het ook goed te gaan. Op zich blijft het natuurlijk vreemd dat de kilo’s er niet veel sneller er af gaan, want alleen al zo’n training van afgelopen zaterdag is goed voor 2.195 Callorieen. Ik gok dat ik er inclusief de wandelingen met Maaike momenteel ruim 8000 per week verbrand.

Vanwege het rooster van Maaike, moesten we de plannen voor het weekend wat aanpassen. Ze was zaterdag vrij, dus besloten we dit weekend op zaterdag een wandeling te maken in Hilvarenbeek (een groene wissel), en daarna met de kinderen en aanhang te BBQ-en.

Was een mooie wandeling, voor een groot gedeelte door de bossen, en ondanks het mooie weer, was het gelukkig heel erg rustig daar. Deze keer een route van 18KM omdat we op tijd de voorbereidingen voor de BBQ wilden doen. Die waren goed gelukt, en we hebben een gezellige avond gehad.

Zondag moest Maaike dus werken, en ze zou rond haf 1 terug zijn. Even wat rekenwerk gedaan, en ik kwam tot de conclusie dat een 50KM tussen kwart over 7 en haf 1 wel moest lukken. Na de marathons van de laatste weken, eens proberen het rondje wat uit te breiden, want langzaam aan komt September al wat dichterbij.

Dus iets over 7 Maaike uitgezwaaid, en daarna ook gelijk vertrokken. Het eerste uur was zo voorbij, en al vrij snel was ik door de Pannehoef heen. Helemaal niemand gezien deze keer, op een paar wandelaars in de verte na, dus iets eerder vertrekken in deze tijd heeft zo zijn voordelen.

Daarna werd het al snel iets benauwder, maar op zich wel goed te doen. Rustig gelopen, en eigenlijk was het plan om 6 minuten per kilometer te lopen, vanwege de extra geplande kilometers. Ze gingen wat sneller, dus op zich ook geen probleem, dan zou ik de laatste 10KM gewoon wat rutiger aan doen.

In de moerse bossen werd ik bijna nog overlopen door twee reeen die net voor mijn neus overstaken. Iets verderop stonden ze stil, en bleven daar staan kijken. Altijd leuk!

Daarna de buissche heide in, en ook daar liep het lekker. Ook dat stuk deze keer weer zonder te struikelen door gekomen, en weer verder via Schijf richting Roosendaal. Hier begon ik het vrij warm te krijgen, en ondertussen begon te water voorraad ook flink te slinken. Nog 500cl over voor de overige 20KM.

Zonder veel problemen door naar de 40KM. Ik denk zelfs dat deze 10K de snelste van de dag waren, maar dat komt vooral omdat de eerste 30 vooral ondverhard zijn. De paden zijn momenteel nogal los zand, en dat is hard werken soms.

En toen stond ik in de buurt van het viaduct van Bosschenhoofd. Ik besloot om het simpel te houden, en gewoon langs de snelweg te blijven lopen en ergens na een paar kilometer richting Rucphen te gaan lopen. Na 45KM werd het zwaar, en de laatste 5 kon ik goed merken dat ik aardig leeg was. Was weer een geslaagde training, en ik ben heel blij dat ik op 1 korte plaspauze na heel het stuk heb kunnen blijven rennen.

Ik moet denk ik wel wat rustiger dit soort trainingen gaan doen, zodat ik aan het eind nog een stuk fitter ben, en ook sneller zal herstellen. Wanneer ik de afstanden verder uit ga breiden moet ik hier serieus rekening mee gaan houden, en ook meer aandacht aan de voeding gaan geven.

En we zijn weer een maand verder….

Gelukkig nog steeds gezond, en ik voel me erg goed. Ondanks de wat vele kilometers die ik afgelopen maand gedaan heb (lopen + wandelen)

….ben ik uitgeruster dan ooit, en kijk ik uit naar alle looptraingen. Dit komt dus vooral door de paar uur extra slaap per week, en omdat buiten hardlopen en wandelen alleen mijn werk voor wat druk zorgt. Jammer dat er voorlopig nog geen wedstrijden zijn, want ik denk dat ik momenteel wel in staat ben om een nieuw PR op de marathon te lopen.

De marathons die ik afgelopen weken gedaan heb, zijn immers voor c.a. 65% onverhard, en heb ik allemaal met een negatieve split en relatief lage hartslag gelopen. Ik denk dat ik daarom ook zo snel herstel, want bij een normale marathon ga ik vaak het eerste deel helemaal in het rood, en dan moet ik tegen het einde flink inleveren qua snelheid.

De blessure aan mijn heup/rug is al een heel stuk minder, en tijdens laatste lange duurloop van afgelopen zaterdag niet veel last van gehad. Wel van de regen en onweersbuien, maar gelukkig mocht dat de pret niet te veel drukken. In de pannehoef kwam ik Jan tegen, en we besloten om samen een groot stuk van de training te doen. Ongeveer op 16KM was het gestopt met regenen, en daarna kwam ook af en toe de zon er door. Ideale omstandigheden dus, en zonder problemen liep ik mijn lange duurloop weer uit (42K).

Nu de blessure weer bijna over is, gaan we Col du Kragge nog eens proberen. Het is vrijwel zeker dat de klap op mijn heup door een van de valpartijen afgelopen weken de oorzaak was. Gelukkig afgelopen weekend zonder te struikelen de traininen doorgekomen, dus ik verwacht dat daarom de pijn al een heel stuk minder is.

(Het rondje van mij en Jan)

Ook hele mooie wandelingen gemaakt met Maaike!

Onder andere in kennemerland (Bij IJmuiden en Velsen), en wat dchter bij huis in Oisterwijk.

En we zijn weer een week verder. Nog een week beprekte lockdown, en gelukkig nog steeds niet besmet met het virus.

Wel een beetje een rare week gehad, want hoewel ik thuis werk, is de druk nog vrij hoog in verband met een paar projecten die onder druk staan. Afgelopen woensdag was pa opgenomen in het ziekenhuis met een longembolie, dus dat was ook weer zwaar schrikken. Gelukkig gaat het beter, en is hij ondetussen weer terug thuis.

Weer lekker kunnen trainen, en zoals vorige weken weer een avondje naar Col de Kragge geweest voor een pittige training.

Verder rustig aan gedaan, want ik had een beetje last van mijn heup, waarschijnlijk door de val vorige week zaterdag. Zaterdag was ik dus eigenlijk van plan om een hele rustige duurloop te doen, en dan wat extra kilometers te maken. Maar toen ik eenmaal bezig was, liep het zo lekker dat ik besloot om halverwege het tempo wat omhoog te gooien en er weer een marathon van te maken. En….nog nooit zo gemakkelijk een marathon gelopen. Weer een bewijs dat je lichaam zich heel snel aanpast aan dergelijke afstanden, en dat dit goed trainbaar is. Nog wel een keer gevallen, dus dat brengt het gemiddelde op 1 val per week afgelopen maand. Weer een flinke smak, en weer op mijn elleboog, knie en heup.

Wel heel jammer dat er voorlopig nog steeds geen evenementen op de kalender staan die zeker doorgaan. Ik ga er nog wel vanuit dat de great escape door gaat, maar denk dat ik ook iets moet gaan zoeken nog later in het jaar.

De Indian Summer nog een keer zou misschien ook kunnen, of een nieuwe poging voor de Bello Gallico.

Zondag nog een mooie wandeling gemaakt met Maaike bij de Brabantse wal.

Hoewel het in de hele wereld nog steeds ontzettend veel ellende is, probeer ik er toch iets van te maken. Gelukkig heb ik nog mooie hobbies, en ben ik nog steeds virusvrij, dus weer veel gelopen en gewandeld afgelopen week.

Ik was erg snel hersteld van de marathon van vorige week, en kon eigenlijk een dag later meteen de draad weer op pakken. Een heel verschil met mijn eerste marathon in 2006, want toen kon ik een hele week amper lopen.

Het iets langer op bed liggen iedere dag, en geen verkeers stress lijkt me erg goed te doen, want ik voel me uitgerust, slaap goed en ik ben super productief de uren die ik werk vanaf thuis. Omdat ik niet hoef te reizen werk ik een paar uur langer, maar wel in een wat rustiger tempo, en vooral in een rustigere omgeving.

Afgelopen woensdag ben ik samen met Jan naar de Kragge geweest voor een interval/kracht training (want daar zorgt het uitdagended parcours wel voor). Deze keer wilde ik twee rondjes proberen, dus heel voorzichtig gestart. Maar na 3 bochten zat ik al weer in het rood, dus echt doseren is er niet bij. Jan was ondertussen al uit het zicht verdwenen, dus die ging helemaal flink tekeer op dit zware parcours. Na zo’n 30 minuten had ik de ruim 5KM er op zitten, en besloot er deze keer inderdaad 2 rondjes van te maken. Dat was achteraf gezien een goede beslissing, want zonder veel problemen heb ik ook dat rondje uit kunnen lopen.

En toen afgelopen zaterdag weer een lange duurloop. Zelden zo veel kilometers aan een stuk zo lekker gelopen…tot KM 16, want toen struikelde ik weer eens.

Schitterend weer, niet te druk, en ik voelde me heel goed, dus ik dacht…..dat wordt weer een marathon. Veel verder heeft op dit moment nog niet veel zin, dus dan maar proberen wat sneller te gaan dacht ik. En dat is gelukt. Nog nooit een marathon zo ontspannen gelopen, op 1,5L water, en twee gelletjes….

Zondag met Maaike nog een mooie tocht gewandeld in Lage Zwaluwe (een groene wissel).

Ondertussen weer veel gebeurdt afgelopen dagen. Het Coronavirus maakt nog steeds slachtoffers, en helaas is Michel ondertussen ook besmet met het virus. Als er 1 eimand is die het niet zou moeten krijgen is hij het wel, want die heeft al veel te veel tegenslagen moeten incasseren de laatste jaren. Maar helaas….Volgens de laatste berichten gaat het gelukkig al een beetje de goede kant op, en laten we hopen dat die trend zich doorzet!!

Verder werk ik nog steeds vanaf thuis, en dat komt wel goed uit want er is ontzettend veel te doen, en dan scheelt die ruim 2 en half uur reizen per dag flink.

En dan nog het goede weer van afgelopen weken….Het is dan ondertussen weer wat afgekoeld, maar het is natuurlijk geweldig om weer te kunnen sporten in korte broek en t-shirt.

Ondertussen gaat het trainen ook steeds beter, en ik baal er nu wel een beetje van dat er geen trails of andere leuke uitdagingen op korte termijn zijn. Vorige week wel flink wat spierpijn gehad, na het rondje Kragge. Zelfs zaterdag deden mijn bovenbenen nog flink pijn, maar toch maar weer besloten om een flinke lange duurloop te doen. En het was weer geweldig weer, en minder druk dan de week er voor. Dus ik besloot er weer een marathon van te maken. Gelukkig herstel ik tegenwoordig vrij snel, en kan ik de andere dag weer voorzichtig een training doen.

Nomraal gesproken begin je na Pasen al weer uit te kijken naar hemelvaart, pinksteren, koningsdag etc. etc. maar dat is nu allemaal anders.Enige wat echt vast staat is de Great Escape, dus ik hoop dat dat zo blijft!!

Vanavond met Jan opnieuw een rondje Kragge doen….zin in

Ondertussen is het weer twee weken geleden dat de beperkte Lockdown is aangekondigd, en 4 weken geleden dat we de toespraak van Rutten kregen, waarin o.a. het verbod op handen schudden aangekondigd werd. De weken vliegen voorbij, en vooralsnog ziet het er nog niet naar uit dat de toestand snel val veranderen.

Gelukkig zit het weer wel mee, want vanaf het moment dat ik continu vanaf thuis moet werken, schijnt zowat iedere dag volop de zon. Zo ook afgelopen zaterdag, toen ik weer op pad ging voor mijn lange duurloop.

Deze keer was ik wat later vertrokken dan normaal, omdat Maaike een vrije dag had, en we dus “uit konden slapen”. Dus de wekken om 7 uur gezet, en na een paar keer snoozen rustig ontbeten, en iets voor half 9 op pad gegaan voor mijn lange duurloop.

Bewust een rustige start deze keer, want ik wilde niet het imuun systeem overbelasten, omdat ik sowieso deze training weer wat langer wilde maken.

Na ongeveer een half uurtje zag ik dat de hartslag zo rond de 140 zat, bij een rustig tempo, en ik besloot dat zo aan te houden. Lekker weer, en lekker rustig op de paden, totdat….ik halverwege de pannehoef voorbij de parkeerplaats liep. Daar waar normaal gesproken max. twee auto’s stonden, stond nu de parkeerplaats vol. In totaal 16 stuks, dus niet iedereen had het advies goed begrepen om de natuurgebieden te vermijden. Uiteraard hoor ik zelf ook bij die groep, maar in ieder geval zonder auto….

Het lusje er bij gepakt waar Jan en ik vorige week wat reeen zagen, en zo weer door richting de Moerse bossen en Buissche heide. Hier viel de drukte gelukkig weer mee, en de meeste stukken had ik de route alleen voor mezelf. Halverwege besloot ik om een gelletje te pakken, en op dat moment struikelde ik weer eens flink. Met een harde klap lande ik op de grond, en mijn elleboog die al een jaar pijn doet van 1 van de vorige struikelpartijen gebruikte ik weer opnieuw om de val te breken…..

De contactpunten waren deze keer dus vooral mijn elleboog, maar ook mijn heup en ribben hadden een tik gekregen. Dus maar even rustig mijn gelletje opgegeten, en wat water gedronken, en daarna weer terug het tempo opgepakt.

Bij Schijf linkasaf gegaan, om er wat kilometers aan te plakken, en zo rond de 38 kilometer besloot ik om er 42KM van te maken. Niet veel later liep ik weer de van Hovedreef in. Lekker gelopen, onder ideale omstandigheden(afgezien van de val halverwege).

Op een flinke bult op mijn elleboog, en licht gekneuse ribben na, weer helemaal hersteld…

Nog 1 dag, en dan is het weer April. Ondertussen is de klok verzet, en lijkt de lente al volop begonnen. Volop bloesem overal, en vooral volop zon de laatste weken.

Afgelopen week weer wat kilometers gemaakt, want ondanks de Corona problemen, mogen we nog steeds hardlopen buiten, en da’s natuurlijk geweldig. En ondanks dat ik geen korte termijn doelen heb, staat mijn lange termijn doel nog steeds vast, en ik ga er van uit dat die Great Escape gewoon doorgaat.

Afgelopen zaterdag ben ik weer op tijd vertrokken, en het eerste stukje onverhard in Rucphen zag ik een Ree, die probeerde links of rechst af te slaan, maar met aan de ene kant een hek, en aan de andere prikkeldraad ging dat niet. Terug wilde hij ook niet, want daar stond iemand met een hond, dus dat stuk heb ik heel voorzichtig gelopen. Even later sprong de ree door de prikkeldraad, en rende weg…

In de pannehoef kwam ik Jan tegen, en we besloten samen deze training af te werken. Onderweg nog een paar keer reeen gezien, en dat is natuurlijk schitterend. Er stond vrij veel wind, maar afgezien daarvan was het fantastisch weer voor een lange duurloop.

Het aantal coronavirus besmettingen schijnt in Noord brabant af te nemen, dus hopelijk wordt de kans om ziek te worden komende weken een heel stuk kleiner. Dan kan ik weer uit de “onderhouds modus”, en wil ik de kilometers flink uit gaan breiden.

Tot die tijd nog even voorzichtig zijn…..

Ondanks de Corona problemen kan ik gelukkig toch door blijven trainen, Ik merk dat de extra uren slaap, en het minder reizen voor mijn werk me goed doen. Ook het goede weer zorgt gelukkig nog voor een beetje troost in deze toch wel droevige omstandigheden.

Wel is het jammer dat er op korte termijn geen doelen meer zijn, want dat heeft toch wel wat impact op de trainings kilometers. En sowieso moet ik een beetje op mijn weerstand letten, en daarom heb ik er voor gekozen met niet helemaal 100% leeg te trainen, maar met een flinke marge mijn trainingen af te werken. Daarmee hoop ik dat mijn imuun systeem intact blijft, en mocht ik dan toch slachtoffer worden van het virus, dan heb ik hopelijk genoeg weerstand over om er weer snel van af te raken.

De dagen worden langer, en de zon schijnt al dagen achter elkaar. Normaal geproken dus ideaal weer om naar buiten te gaan, om een training af te werken.

De laaste weekenden samen met Jan een lange duurloop gedaan, en dat ging goed. En verder een paar keer per week gerend, en een paar keer per week gewandeld. Iedere dag wel iets gedaan, maar allemaal net wat minder..

Zodra de besmettingen weer terug lopen, en de kans om het virus op te lopen weer afneemt, wil ik de trainingskilometers weer flink gaan uitbreiden. Tot die tijd in de onderhouds modus, maar ik hoop wel 1 keer per maand een marathon of meer te kunnen lopen, maar dan op een heel rustig tempo. Hopelijk volgende week beter nieuws….

Ook nog een mooi artikel van Bert Pessink over ultralopen trouwens!

https://www.runnersworld.com/nl/training/a31907763/trailrunning-ultralopen-buiten-coronavirus-hardlopen/

Er staat ook een stukje input van Jan in:

Ontdek de natuur in de omgeving

Ook Jan Muller, winnaar van de Indian Summer Trail over 120 kilometer, weet niet wat hem overkomt in de natuur. ‘Het is voor mij heel vreemd hoeveel mensen er buiten zijn met dit mooie weer. Eigenlijk had ik een 100 kilometer race in België op de planning staan, maar het virus gooide roet in het eten. Nu richt ik mijn vizier maar op trailruns van 60 of 80 kilometer na de zomer. Ondertussen loop ik gewoon door, het mooie seizoen met goede temperaturen komt er nu aan.’

Ook Muller ziet net als Pleijte mogelijkheden voor lopers die nu eens een keer iets verder willen lopen dan hun wekelijkse trainingsronde. ‘Je mag naar buiten, loop gewoon eens een polderweg in waar je nog nooit bent geweest. Je ziet dan zoveel, als je wilt kun je iedere dag iets ontdekken in jouw omgeving. Zelf krijg ik energie als ik in de verlaten polder loop, de vogels fluiten en de zon opkomt. Meer heb ik eigenlijk niet nodig.’

En dan voorzichtig al een beetje na gaan denken aan de voorbereidingen voor de Great Escape…want dat doel staat in ieder geval nog steeds op de kalender,,,,,

Tja…het zat er in natuurlijk, maar ook de endurance day werd afgelast. Jammer, maar er zijn natuurlijk veel ergere dingen aan de hand momenteel. Omdat de wedstrijd niet doorging hadden Jan en ik afgesproken om zondag samen op pad te gaan voor een lange duurloop.

Het oorspronkeleijke plan van 50K hebben we iets bijgesteld, omdat er nogal wat wind stond, en ook omdat 50K wellicht een iets te grote aanslag op het lichaam is terwijl deze dagen extra weerstand nodig is. Jan had een dag van te voren al een flinke training gedaan, dus we vertrokken zo rond 7 uur, en het nieuwe plan was om er een uurtje of 3 – 4 van te maken.

Het grootste gedeelte over de weg deze keer, omdat de bossen er nogal drassig bij lagen, en ook omdat het met de harde wind al zwaar genoeg was. Buiten de wind waren de omstandigheden trouwens ideaal, want ik kon zonder jas, en na een uurtje ook zonder handschoenen deze training afwerken.

Zo rond de 40KM besloten we er nog een klein lusje bij te doen, en niet veel later sloeg Jan weer af richting Sprundel , en dribbelde ik het laatste stukje terug naar huis. De 40KM ging ruim binnen de 4 uur, dus als ik dat tempo nog een paar uurtjes langer vol zou kunnen houden zou een 100KM binnen de 11 uur er mogelijk wel ingezeten hebben. Voor 100K binnen de 10 uur moet ik in ieder geval nog heel veel trainen, want gisteren was na 43KM het beste er wel af….

En nou maar afwachten wat het coronavirus allemaal nog gaat veroorzaken komende weken/maanden. Hopelijk is de ergste piek al voorbij, maar ik vrees dat we nog hele spannende weken gaan beleven.
Deze week in ieder geval vanaf thuis werken….

Nog minder dan een week te gaan voor de eerste uitdaging van 2020.
Voorlopig wil ik de 100KM gaan doen, maar zondag zullen we pas zien of dat ook gaat lukken….. We starten zondag 15 maart 2020 om 8u30 (100 km) stipt…

Deelnemers van de 100 km kunnen tijdens de 4e ronde beslissen of ze uitstappen (50 mijl) of alsnog doorlopen. Zowel de tijd van de 50 mijl en de 100 km worden gebruikt in de uitslag.

Ik voel me goed, en heb weinig last van blessures, dus wat dat betreft zit het wel OK. Wel veel te weinig kilometers gemaakt laatste maanden, dus zal het vooral mentaal moeten doen deze keer.

Afgelopen weekend heb ik wel erg lekker gelopen op zondag, maar omdat het 1 week voor de wedstrijd was vond ik 31KM genoeg. De Zaterdag er voor had ik met Maaike 27KM gewandeld, en de week voorafgaand ook een paar lekkere trainingen af kunnen werken.

Deze week dus weer wat rustiger aan doen, zodat ik Zondag uitgerust aan de start sta. Hoe het precies in zijn werk gaat in Hamme weet ik nog niet. Zal woensdag even met Jan overleggen wat te doen met voeding etc. Volgens mij zijn er drinkposten om de 8KM ongeveer. Moet ook nog wat gels inslaan…

Zo….eindelijk weer eens lekker gelopen….

Afgelopen zaterdag op tijd mijn bedje uit gegaan, want Maaike moest op tijd starten. Zo rond kwart over 7 liep ik de deur uit, voor mijn lange duurloop. Eindelijk weer eens zin en tijd om een fink stuk te rennen, en ik voelde me goed.

Het was al licht toen ik vertrok, en het was in vergelijking met vorige weekenden lekker hardloop weer. Na 3 kwartier liep ik de pannehoef in, en door de vele regen van afgelopen weken stond het pad hier en daar onder water. En als je dan eenmaal natte voeten hebt, dan is het ook lekker om door de plassen heen te rennen.

En zodra de schoenen iedere keer bijna opgedroogd waren, kwam er weer wel een stuk waar je tot je enkels in het water zakte….dus het begon heel erg veel op een echte trail te lijken. Na twee uurtjes kwam de zon een beetje te voorschijn, en dan is het helemaal genieten. Dus bij de 27KM besloot ik in Schijf linksaf te gaan richting Roosendaal, en een paar kilometer later had ik besloten om er maar gelijk een marathon van te maken.

De kilometers vlogen voorbij, en terwijl bij een normale marathon de kilometer tijden na verloop van tijd langzamer worden, werden ze zaterdag steeds sneller. Na 42KM drukte ik mijn horloge af op 4u08m. Heel lekker gelopen, en blij dat ik weer eens een lange afstand heb kunnen doen zonder problemen. Geen last van mijn hiel gehad, en een beetje last van mijn lies, dus ook dat ging goed.

S’middags kwam Maaike met het idee om op en neer naar Kirr Royal te wandelen, dus toen nog ruim 10K er bij gewandeld.

Dus gelijk maar ingeschreven voor de 100KM van Hamme. Zin in!!

Geen Coronavirus, maar ik heb wel een flinke verkoudheid meegenomen uit India! Het positieve is dat het wel een goede verklaring is waarom de laaste duurlopen zo ontzettend beroerd gingen. Het jammere is natuurlijk wel dat ik na twee weken India + 1 week flink verkouden nu al 3 weken op rij geen echte lange duurloop meer gedaan heb.

Afgelopen vrijdag was het op zijn ergst, en daarom had ik besloten om een paar dagen rust te nemen, en mijn geplande duurloop te vervangen door een wandeling met Maaike. Ook zondag nog even uitgeziekt, en hopelijk kan ik maandag avond weer een duurloop doen, en sluit ik daarmee de “rust” periode af.

Ondertussen staat er ook waarschijnlijk weer een nieuwe wedstrijd op de kalender. Het is de endurance day in Hamme, en een beetje afhankelijk van hoe de lange duurlopen komende weekenden gaan, wordt het daar de 50, 80 of 100 Kilometer. Ik hoop uiteraard dat ik fit genoeg ben voor een 100K, maar met een finish op 1 van de andere afstanden ben ik ook al heel tevreden want zal toch vooral een training zijn.

Dus hopelijk komende weken nog flink wat kilometers maken, en dan proberen blessure vrij te blijven. Ik zag oog dat er 1 Juni eenmalig een marathon in Breda georganiseerd wordt, Mogelijk gaat die ook op de planning. Omdat er kort daarna geen ultra’s gepland staan, zou ik dan eens kunnen proberen mijn PR op de marathon wat te verbeteren.

Maar eerst dus even de focus op komende maand….komende wedstrijd…

En we zijn ondertussen al weer bijna een week terug thuis…
Een heel geslaagde training gehad, en beide cursussen goed kunnen volgen. Voorlopig ook nog zonder virussen/parasieten etc., maar ik ben nog wel heel erg vermoeid, enb ben de laatste twee dagen ook flink verkouden.

Maar gelukkig kan ik weer gewoon hardlopen over de weg, met normale termperaturen, en dan neem ik die extra wind graag voor lief. Helaas was de lange duurloop van afgelopen zaterdag wel een beetje een domper, want hoewel ik er flink naar uitgekeken had, moest ik na ongeveer 10KM mijn plannen bijstellen, en er een 21KM duurloop van maken.

Daarna een dag niets gedaan, maar maandag nog een keertje gaan rennen, en dat ging al een stuk beter. Zal toch wel de combinatie jetlag en drukke werkzaamheden geweest zijn, want ik moet sinds afgelopen maandag volle bak aan de gang met een nieuw team, en ook de huidige werkzaamheden lopen door. De vrije dagen zijn voorlopig van de baan, en dat is egenlijk wel jammer. Qua timing wel goed, want gelukkig zijn de meeste werkzaamheden bij Randy afgerond, en probeer ik vanaf nu de vrije tijd wat meer te gaan wandelen en trainen.

Ja…en dan nog helaas steeds een beetje geblesseerd. Gelukkig niet heel veel last van tijdens het lopen, dus ik ga er van uit dat het vrij onschuldig is, en het gewoon lang duurt voordat het is genezen. Mocht het erger worden ga ik weer langs de huisarts, en dan maar weer verder kijken.

Dus eigenlijk is het moment nu aangebroken om de trainingen serieus op te gaan pakken, en ik ga dat vanaf nu ook doen. Zondag wil ik weer eens proberen een ontspannen 34K te lopen, en door de weeks een aantal keren 15K+

Ondertussen ben ik in GOA aangekomen voor een advanced Python en Mongodb training. Voor de tweede keer in GOA(Panjim), en er is in de tussentijd niet veel veranderd.

Onderweg heb ik niet veel gemerkt van maatregelen tegen het Coronavirus, en ook in de kranten krijgt het hier niet veel aandacht. Er staat af en toe iets vermeld op de vierde of vijfde pagina, dus blijkbaar maakt men zich hier een stuk minder zorgen dan de rest van de wereld. Dit komt denk ik omdat ze hier nogal wat gewend zijn, want de “Varkensgriep” is een N1H1 virus, en daar hebben ze zowel in 2009, 2018 als in 2019 een uitbraak gehad, en daar is het sterfte percentage een heel stuk hoger dan dat van van deze griep.

De temperatuur is hoog (c.a. 30 graden), maar het luchtvervuiingspercentage is hier ten opzichte van de rest van India heel erg goed. Vandaar de keuze voor GOA, want bijv. Shimla en Dehradun waar ik ook al een keer geweest ben zijn ook erg goed, maar een stuk moeilijker te bereiken.

Tot nu toe heb ik nog niet heel erg veel gezien, en buiten een paar wandelingen ben ik nog niet veel buiten het hotel of het studie centrum geweest.

Gelukkig hebben ze hier net zoals in Shimla een loopband, en deze heb ik ondertussen ook getest. Wel een beetje jammer dat er geen airco was, dus bij een temperatuur van 28-30 graden vond ik het na een uurtje goed geweest.

Daarna gelijk een liter water opgedronken, want die had ik er wel uitgezweten. Niet veel van de blessures gemerkt, maar dat komt vooral omdat er nogal wat demping in zo’n band zit denk ik.

De eerste cursus is ondertussen afgewerkt (Advanced Python), en daar heb ik veel van opgestoken. De tweede duurt 5 dagen. Als het goed is heb ik dus nog donderdag een halve dag vrij om bij te komen, en wat dingen te bekijken…..

Zaterdag avond direct na de les richting het strand gewandeld, maar het laatste stuk een taxi genomen omdat het donker werd, en dan is het levensgevaarlijk om langs de weg te lopen.

Vandaag (zondag) ook les, en ik hoop vanavond weer eenuurtje te kunnen rennen op de loopband….

De blessures lijken af te nemen, en ik heb ondertussen de draad weer goed opgepakt.

Ik moet nog wat voorzichtig blijven, want ik voel nog van alles wat niet helemaal klopt, maar dat is in ieder geval al een heel stuk beter dan de voorbije weken.

Afgelopen week dus lekker bezig geweest, en na lange tijd ook weer een rondje samen met Jan weg geweest. Op vrijdag mijn lange duurloop kunnen doen, en dat ging ook heel lekker. De snelheid lag iets hoger dan normaal, maar zo voelde het niet, dus dat is een goed teken. Weinig last van mijn hiel en lies, maar toch niet verder van 31KM gegaan, omdat ik pas half Februari de kilometers uit wil gaan breiden. Eerst nog een paar weken India, en dan komt er van trainen toch niet veel, maar hopelijk is die rust periode goed voor een volledig herstel van de blessures.

En dan dringend een trail plannen, want het wordt hoog tijd om weer eens een wedstrijdje te doen.

Gisteren nog 25KM gewandeld in Rhoon, en dat ging ook lekker. Geen extra last van mijn hiel, dus de zooltjes lijken hun werk te doen. Ze zitten niet lekker, maar dat voel je na een paar kilometer niet meer. Ik zit er over te denken de zooltjes ook een keer in mijn hardloopschoenen te stoppen voor een lange duurloop, en eens te kijken wat dat voor effect heeft.

De eerste helft van vorige week nog antibiotica, en vanaf woensdag dus weer klaar met de kuur. Ik denk dat het zowel psychologisch als fysiek een heel verschil maakt, want de 9K loopjes op donderdag en vrijdag gingen een heel stuk sneller en gemakkelijker dan het begin van de week. Maar…dat kan ook aan mijn nieuwe Hoka’s gelegen hebben, want die waren donderdag binnen gekomen.

Als ik mijn Garmin moet geloven is mijn VO2 max in ieder geval nog nooit zo hoog geweest, dus mogelijk heeft de infectie al lange tijd dwars gezeten. Ik had al een maand of 3 last van mijn lies, dus dat zou best kunnen.

Deze week iedere dag gelopen vanaf zondag, op zaterdag na, want toen ben ik met Maaike 22KM gaan wandelen. Deze keer wandelen met zooltjes in mijn schoen, en alhoewel deze flink vervelend aanvoelden bij het aanschieten van mijn schoenen, vielen ze tijdens de wandeling eigenlijk wel mee. Ik was wel heel blij dat ik eind van de middag mijn schoenen weer uit kon doen, maar de pijn in mijn hiel is weg gebleven, dus ik had de ongemakken van de zooltjes er graag voor over.

Zondag ochtend weer op tijd op pad gegaan voor mijn eerste echte lange duurloop van 2020, en ik keek er deze week eigenlijk al een paar dagen naar uit. Maaike om 7 uur uitgezwaaid, want die moest op tijd gaan werken, en daarna lampje aan, de deur dicht getrokken, en op weg richting de pannehoef.

Na een half uurtje begon het even lichtjes te regenen, met wat ijzel tot gevolg. Ik was toen ergens op een asfaltweggetje (bakkersmeer), en dat was binnen no time spiegelglad, dus toen maar gelijk met de nieuwe Hoka’s de berm in. Daarna was praktisch heel de tocht onverhard, dus maakte het voor mij niet uit.

Heel de pannehoef voor mij alleen, en pas nadat het licht begon te worden zag ik de eerste mensen bij de parkeerplaats. Deze waren een post aan het opzetten voor de MTB tocht van Etten Leur. Deze tocht liep voor een groot deel over het parcours wat ik volgde, dus af en toe ben ik preventief van de ideale lijn af gegaan, om te voorkomen dat ik omver gereden werd.

De eerste 10KM extra voorzichtig gestart, en na ongeveer een uurtje begonnen de kilometer splits steeds sneller te worden, terwijl ik voor mijn gevoel nog steeds dezelfde inspanning leverde. Waarschijnlijk de omstandigheden, want het zonnetje was inmiddels een beetje op gekomen, en de combinatie weinig wind, nieuwe schoentjes etc. waren ideaal.

Ik hoop dat de Hoka Elevon’s lang mee gaan, want ik durf nu al te beweren dat het voor mij de beste schoen ooit is, en hopelijk krijg ik komende maanden nergens last van zodat ik deze voortaan altijd kan gebruiken. Met de dikke zool zien ze er nogal lomp uit, maar op 1 of andere manier hang je automatisch iets voorover, waardoor je iets harder lijkt te lopen met dezelfde inspanning…gratis wat extra snelheid dus. Ze voelen vrij licht aan, en zijn super stabiel. Na de duurloop van 31Km nergens last van (op de liesblessure na), alleen een klein beetje last van mijn hiel. Ik zit er daarom aan te denken de zooltjes voortaan ook in mijn hardloop schoenen te stoppen, en eens te kijken wat dat voor resultaat geeft.

Na 3 uurtjes stond ik weer terug in de van Hovedreef, en nog ongeveer even fris als toen ik gestart was. Wel verstandig om in ieder geval niet verder te gaan, want ik moet het wel voorzichtig op gaan bouwen, want de lies is nog aan het herstellen na de antibiotica, en ik voel dat de ontsteking in ieder geval nog niet genezen is.

En nou hopelijk snel een paar leuke trails, en af en toe een mooie training plannen in een andere omgeving. Bijvoorbeeld de woensdagen met Jan af en toe naar Col du Kragge :

Aard van de route

De mountainbikeroute Col du Kragge is een technisch parcours. Voor wie regelmatig wedstrijden rijdt is het tevens een goed trainingsparcours. Met een lengte van 5,3 kilometer en hoogteverschillen tot 25 meter is er uitdaging genoeg.

Het parcours bevat spectaculaire afdalingen en klimmetjes met een stijgingspercentage van 20 procent, een aaneenschakeling van kombochten, rotsformaties, vlonders en houten obstakels die voor extra uitdaging moeten zorgen.

Het gaat om een pittig parcours. Bij de start van het parcours staat dan ook een waarschuwingsbord. Het is niet geschikt voor minder geoefende mountainbikers.

De start – Parkeerplaats Bergsebaan (kruising Gareelbrug), Bergsebaan 27, 4622 RN in Bergen op Zoom

Yes!!! Alvast 1 hele mooie uitdaging voor 2020!

Geen doelen op de kalender maakte me de laatste tijd erg onrustig, en alhoewel ik nog niet helemaal hersteld ben verwacht ik eind deze week de trainingen weer uit te kunnen gaan breiden.

Het is de Great Escape geworden, en hiervoor zijn verschillende redenenen.
De belangrijkste is dat na 2 DNF’s een finish op een 100 Mile voor mij een serieuze uitdaging geworden is, en voorlopig daar de lat even moet blijven liggen totdat ik daadwerkelijk een keer deze afstand overbrugd heb.

Met de Indian Summer zat ik hiet al in de buurt met 126KM op mijn Garmin (de door mijn Garmin gemeten afstand + verkeerd gelopen kilometers). De mislukte pogingen tijdens de B.G. zijn in ieder geval terug te herleiden naar niet ideale omstandigheden, en vooral de laatste poging was ik niet voldoende fit om zoiets te proberen. Beide pogingen waren DNF’s, maar van beide hen ik geen spijt dat ik gestart ben, omdat ik rwee keer een leuke 80KM heb kunnen finishen.

Voor de G.E. zal ik me in ieder geval 100% gaan richten op dit doel, en een paar andere omstandigheden zullen zeker in mijn voordeel zijn:

• De kans op betere (warmere) weersomstandigheden zijn groter
• Meer tijd beschikbaar om me voor te bereiden
• Geen mogelijkheid om halverwege uit te stappen zoals bij de BG waar ik beide keren op CP 3 uitgestapt ben.
• En ik heb ondertussen veel geleerd van de 2 DNF’s!

Het zou ook zomaar heel mooi aan kunnen sluiten op de ISU die een paar weken later is.

Nou nog helemaal fit zien te worden, en samen met Jan een paar mooie kortere trails uitzoeken om me goed voor te bereiden.

Met nog 4 dagen antibiotica te gaan, merk ik helaas nog niet veel vooruitgang. Het voelt nog steeds niet goed, en ik had eigenlijk wel verwacht wat meer verbetering te merken.

De antibiotica zelf zorgt ook voor problemen, want ik heb nogal wat spierpijn, en vooral mijn kuiten zijn vrij pijnlijk. En verder af en toe wat buikpijn, soms wat misselijk en ook erg moe.

Dus hopelijk is dat over 4 dagen over, en kan ik in ieder geval weer wat langere duurlopen gaan doen. Nog steeds geen doelen voor volgend jaar, en daar baal ik wel een beetje van. Normaal gesproken helpt het flink voor de motivatie wanneer 1 of meerdere evenementen op de kalender staan. Ik zit er over te denken om me misschien gewoon in te schrijven. Mocht het niet lukken om op tijd fit te zijn kunnen de meeste startbewijzen over gedragen worden.

Ik denk dat het de Great Escape of/en Bello Gallico worden, en dan hopelijk af en toe een leuke andere als voorbereiding. Misschien past de ISU daar ook nog tussen. Deze week beslis ik…

Tja…verder dus rustig aan doen. Wel een plus puntje te melden, want de peesplaat ontsteking lijkt goed te genezen. De rust periode heeft in ieder geval daar zijn werk gedaan, en ook gisteren na een wandeling geen problemen gemerkt. Vrijdag zooltjes, en hopelijk voorkomt dat problemen wanneer ik de kilometers weer uit ga breiden….

Het zou ook aan de Hoka’s kunnen liggen, want ik merk dat die extra demping heel goed aanvoelt. Heb daarom een extra paar besteld, maar dan speciaal voor de weg, zodat de trail versie niet te snel verslijt tijdens mijn normale trainingen. Volgens de specificaties is de slijtzool zeer duurzaam.

Een paar gevonden in de aanbieding van 160 Eur voor 99 Eur…

Voor ik echt helemaal weer de trainingsomvang flink uit ga breiden is het weer een maand verder, want ik verwacht dat ik in India hooguit af en toe een loop band trainingkje kan doen.

Een ding is in ieder geval wel zeker……ik mis de trainingen > 30KM nu al flink, dus hopelijk kan ik snel weer op pad voor een flinke duurloop!

De pijn in de liesstreek was de laatste dagen van het jaar wat erger geworden, terwijl ik juist haast niet getraind heb vanwege de korte vakantie in Hamburg. De huisarts constateerde een ontsteking, en heeft antibiotica voorgeschreven – 500MG / 14 dagen.

Dit zal zeker effect hebben op de conditie, maar gelukkig mag ik wel door blijven trainen. Ik ben niet helemaal zeker van of daar ook lange afstanden onder vallen, dus zal ik me voorlopig beperken tot trainingen van maximaal 22KM.

Geen goed begin van het nieuwe jaar dus, terwijl ik juist van plan ben om in 2020 serieus veel te trainen. Doelen heb ik nog niet. Keuze genoeg, maar nog geen definitieve keuze gemaakt. De ultrabalaton gaat het niet worden, omdat er gewoon te weinig tijd voor een goede voorbereiding over is.

Ik denk dat de  Transylvania 100 nog steeds tot de mogelijkheden behoort op May 16th 2020 maar die begint ook al vol te lopen, dus binnenkort maar beslissen.

En voor een 100 miler denk ik aan de Great Escape. Geen mogelijkheid om halverwege uit te stappen, dus dat maakt de kans op een finish een heel stuk groter, en ook het parcours lijkt me geweldig. En de kans op goed weer is ook een stuk groter.

Vorig jaar in totaal 2443 kilometer hardgelopen, wat een stuk lager was dan vorig jaar. Maar daar moeten eigenlijk nog zo’n 600 wandelkilometers bij opgeteld worden,,, Dit jaar dus proberen het totaal flink op te schroeven.