Nog een paar dagen, en dan loopt het jaar 2020 af.

Vanwege Corona liep het uiteraard allemaal veel anders dan gepland. Normaal gesproken zou het jaar gestart zijn met de “Endurance day” in Hamme (een 100K), maar deze werd een week voor het evenement afgeblazen. Ook de marathon van Breda ging helaas niet door…

Gelukkig ging op 11 Juli de ultra van het Petranpad wel door, en werd de eerste “wedstrijd” een trail van 111KM. Deze was geweldig om te doen, kleinschalig, prachitg en ook leuke collega trailers. Wel vond ik het heel erg jammer dat Jan deze wedstrijd vanwege een vervelede blessure moest staken. Ik hoop dat in 2021 deze nog een keer georganiseerd wordt.

Het tweede (en tevens laatste) evenement wat door ging wat de Great Escape.Helaas een DNF na 57KM. Twee keer gevallen, en dat in combinatie met flinke hitte, op een voor mij iets te technisch terrein was de reden om uit te stappen. Een dag later direct ingeschreven voor de Bello Gallico, maar die werd uiteindelijk ook geschrapt vanwege de Corona maatregelen. Dit laatste kwam mij wel goed uit, want de blessures die ik opgelopen heb tijdens de G.E. zijn nog steeds niet helemaal 100% opgelost.

Dus…..het jaar 2020 was 1 finish en 1 DNF. Sportief gezien een dieptepunt sinds ik begonnen ben met hardlopen in 2005.

Gelukkig hebben de gestelde doelen er wel voor gezorgd dat ik voldoende motivatie kon opbrengen. Ik heb zelfs meer kilometers hardgelopen en gewandeld dan ooit, en de balans voor aftsanden > 42KM zijn:

De gewandelde afstanden van 42KM of meer niet mee gerekend…….

Nog meer statistieken voor 2020:

De laatste uitdaging voor dit jaar was “De duivelse uitdaging”. Vanwege de Hielspoor, lies en achillespees klachten besloten alleen de 444 variant mee te doen, met als langste afstanden 42, 50 en 66KM.

Op wandelgebied geen Kennedymars dit jaar, maar wel samen met Maaike het Pieterpad, en het Floris-V pad helemaal uit kunnen wandelen.

Voor 2021 alvast ingeschreven voor een 24 uurs wedstrijd in Sittard! Hopelijk gaat ie door

Afgelopen zondag de laatste en langste afstand voor de duivelse uitdaging gedaan. Omdat het slechts het mini duiveltje betrof waren de langste afstanden resp. 42, 50 en 66KM, dus 2 ultra’s en een marathon.

Na een rustdag op zaterdag, was ik zondag om 7:00u vertrokken voor de 66KM. Maaike moest in de ochtend en avond werken, en vond het geen probleem dat ik het grootste deel van de dag weg zou zijn, dus mooi gepland! Op zowat de kortste dag van het jaar liep ik richting Zundert, en dat was goed merkbaar, want het duurde vrij lang voor het licht werd.De temperatuur was goed, weinig wind, droog…dus het weer zat in ieder geval mee. Hopelijk de blessures ook dacht ik, en al vrij snel liep ik in Zundert, en waren de eerste 10K al voorbij.

Deze keer iets gedaan wat helemaal tegen mijn principes is, namelijk oortjes en muziek…De reden…ik wil tijdens de 24 uur wat afleiding, vooral wanneer ik snacht’s rondjes aan het rennen ben.  Muziek, luisterboeken of een podcast luisteren is dan misschien een uitkomst, en zodoende eens geprobeerd wat afleiding te zoeken tijdens een dergelijk lange tocht.
Dus flink wat muziek op de iphone gezet, en een paar podcasts, en daarna de zaak op shuffle gezet.Niet iets wat ik in de bossen zou doen, maar nu ik 66K asfalt af ging werken leek het me wel een aardig idee.Dus…Rammstein, Nightwish, Alt-j, Kiasmos, London Grammar, The National afgewisseld met wat Podcasts over ultralopen, en voor ik er erg in had stond ik al weer 40KM verderop in Oudenbosch.

Daar begonnen de oortjes te irriteren, dus besloot ik het vanaf Oudenbosch zonder muziek  te doen. Precies bij de 50KM kwam ik door Rucphen, en stopte ik thuis om mijn flesjes bij te vullen, en voor een toilet bezoek, en me even opgefrist. Daar wat gele vla + Tuc koekjes genomen, en na c.a. 15 minuten weer doorgelopen. Dat voelde goed, ik had me voorgenomen om de resterende 16KM niet te ingewikkeld te maken, en maar gewoon 8KM richting Zundert te lopen en daarna terug te draaien.

Na c.a. 12KM een blikje redbull genomen, en kort daarna kwam ik ook Jan en Marian nog tegen.Niet veel later was ik weer thuis, en kon ik een warm bad nemen……

Het ging een heel stuk gemakkelijker dan de 50KM van een paar weken terug, maar ik ben me er ook wel van bewust dat ruim 7 uur een lange duurloop doen, nog wel wat anders is dan 24 uur rondjes rennen in Sittard. Maar…we hebben nog een aantal weken voor het zo ver is, dus hopelijk blijf ik blessure vrij, en raak ik nog wat gewicht kwijt (maar dat  laatste zal pas na nieuwjaar worden vrees ik). Herstel lijkt goed te gaan, beetje pijn in mijn lies en hiel, maar dat heb ik wel vaker….

Via Facebook zag ik dat begin volgend jaar voor de eerste maal een 24 uurs wordt georganiseerd in Sittard.Even de website gecheckt, en het zag er allemaal heel goed uit!Ook de mogelijkheid om een verzekering af te sluiten zodat bij eventuele blessures nog vrij kort voor het evenement geannuleerd kan worden.Dus bij Maaike gecheckt of het OK is om in te schrijven, en toen dat geregeld was, dit direct gedaan.Jan gaat ook kijken of hij mee kan doen, en ik hoop dat we samen deze uitdaging kunnen doen en weer een mooi doel op korte termijn hebben.Nou maar hopen dat Covid ook deze vooruitzichten niet verspest….

Met nieuwe doelen in het vooruitzicht komt ook de motivatie weer terug, want de motivatie om veel te trainen stond op een heel laag pitje.De combinatie van diverse blessures, minder goed weer,  en geen korte termijn doelen had mijn trainingsomvang tot een minimum gebracht, en die fase heeft weer lang genoeg geduurd.

Ik heb er weer zin in, en gelukkig worden de blessures ook steeds minder.De lies en hamstring blessure links is gelukkig weg gebleven, en ook tijdens het wat zwaarder belasten (iets hogere snelheid) afgelopen weekend niet meer terug gekomen.Ook de hielspoor en achillespees gaan de goede kant op. De chockwave is minder pijnlijk, en de fysiotherapeut ziet duidelijk verbetering.Zelf ervaar ik ook veel minder pijn tijdens wandelen of lopen. Dus nog niet pijn vrij, maar gelukkig wel veel verbetering!!

Afgelopen weekend op zaterdag een 30KM gedaan, en de snelheid een beetje opgevoerd.  Zondag ben ik gaan wandelen met Maaike.Ook op wandelgebied zijn we een nieuwe uitdaging aangegaan, namelijk het hertogenpad van Breda naar Roermond.

Na een paar “blessure” weken eindelijk weer eens een lange duurloop kunnen doen, die bijna pijn vrij was.Ik had besloten om niet te ver van huis te gaan, zodat bij problemen de wandeltocht naar huis niet zo ver als vorige keer zou zijn.Het doel  was 50KM, dus ik had me voorgenomen heel voorzichtig te zijn, en niets te forceren.

Zaterdag ochtend dus op tijd vertrokken, en omdat het nog rond het vriespunt was, maar een paar dikke handschoenen aan geschoten.De Hoka’s met hierin de nieuwe zooltjes gekozen, en ik vroeg me nog wel even af of het verstandig was om voor zo’n lange duurloop zo’n aanpassing te doen, maar het is dan ook gelijk een hele goede test.
Ik vertrok richting Zundert, en besloot vooral veel verharde weg te nemen en niet te ver weg te gaan, zodat ik altijd de kortste weg terug naar huis kan nemen, mocht het weer fout gaan.Dus na Zundert richting Rijsbergen gegaan. en daarna via Etten-Leur de Hoevense polder in.Daar begon ik even last van mijn voeten te krijgen, en de zooltjes drukten behoorlijk hard tegen de peesplaat. Stom dat ik niet de oude zooltjes meegenomen had…Maar afgezien van de wat extra druk, viel het voor de rest nogal mee.
Na Hoeven richting Oudenbosch gelopen. Ondertussen wel een paar korte stops, vanwege spoorbomen, stoplichten etc. en een stuk wandelen op 41KM om mijn drinkflesjes te vervangen.En dan is het nog minder dan 10KM, dus ik had er ondertussen al wel alle vertrouwen in dat ik de 50KM af kon strepen.Ondanks het lage tempo, ben ik wel heel blij dat ik weer een ultra afstand heb kunnen trainen. Hopelijk gaat de 66KM binnkort ook zo goed, dan is er in ieder geval na het Petranpad nog iets gelukt dit jaar.

De schockwave lijkt te helpen, want het pijnlijke punt in mijn linkervoet (hielspoor) is al behoorlijk afgenomen, en ook de verdikking (verkalking bij mijn achilles) lijkt minder te worden.Maar het meest belangrijke is dat de vervelende blessure die een paar weken terug in 1 keer op kwam zetten nu weg gebleven is.