En dan ben ik normaal gesproken onderweg tijdens de Bello Gallico.

Afgelopen week was trouwens niet zo best voor de voorbereidingen, want vanaf dinsdag heb ik continu in de warroom gezeten bji de klant om problemen op te lossen. Vooral donderdag was een drama, want na een hele dag probleem oplossen, werd besloten een fix naar productie te brengen voor een zogenaamde platina applicatie, oftewel een business critical applicatie die absoluut bereikbaar most zijn. Veel stress dus, en toen ik uiteindelijk om 23:00u mijn PC uitzette kon ik s’nachts de nodige rust ook niet vinden.

Toen ik vrijdag van mijn buro naar de keuken liep leek het alsof ik door mijn knie zakte, en daarna een hele vreemde pijn onder de knieschijf, en rondom aan mijn kuit van mijn linkse been. Flinke pijnscheut, en een zeurende pijn die best lang bleef :-(. Ook de trap op was dat flink gevoelig, dus flink balen. Vrijdag avond samen met Maaike een rondje gewandeld met de hoop dat dat wat verbeterde, en gelukkig was dat ook zo.

Vanochtend toen ik uit bed kwam was het nog wat gevoelig, dus ik besloot voorzichtig te gaan lopen, en in de buurt te blijven zodat ik snel weer naar huis zou kunnen wanneer ik problemen zou krijgen. Na anderhalve kilometer voelde ik weer een pijnscheut in mijn linkerknie, dus ik dacht even dat het daar op zou houden, maar daarna ging het gelukkig van lieverlee steeds beter. Uiteindelijk heel lekker de resterende kilometers gelopen in het zonnetje, maar ik besloot het bij 26KM te laten, want ik was erg bang dat het probleem met de knie terug zou komen.

Nu (in de middag) voelt alles nog steeds goed aan, en hopelijk blijft het zo. Geen idee wat het geweest kan zijn, maar het lijkt misschien vanuit mijn rug te komen (het door de knie zakken) en de rest was misschien een gevolg vanwege het effect op de omliggende spieren. Wellicht door het vele zitten in combinatie met de nodige stress……

Afgezien daarvan heb ik er wel heel veel zin in. Vooral als je zoals vandaag lekker in de zon loopt, en een paar dagen kunt ontspannen, dan wordt je vanzelf weer een heel stuk positiever. Al een beetje bezig met een checklijstje, en vanochtend ook alvast een keer de outfit getest zoals ik die bij gelijke temperaturen zou aanschieten. Kortom, het vertrouwen stijgt weer, na de domper van gisteren……

Dus hopelijk dit jaar geen “Did not start” zoals vorig jaar, en zeker geen “Did not finish” zoals de jaren daar voor 🙂

Na Athene hadden we nog een weekje vakantie. In de nacht van DInsdag op Woensdag kwam ik thuis uit Griekenland, en diezelfde dag in de avond vertrok ik samen met Maaike voor een kleine week Noord-Ierland. Nadat we Belfast bekeken hadden zijn we de andere dag afgereisd naar PortSteward, en hebben daar een 4 daags wandelarrangement met bagagetramsport gedaan, en dat was geweldig!! Daarna nog een dagje Londonderry en toen weer terug.

De weekendjes weg + vakantie zitten er nu weer op, dus er was nog wat training’s achterstand weg te werken. Afgelopen woensdag in de ochtend een 25KM gedaan, die erg lekker ging.

Zaterdag was het tijd voor een lange(re) duurloop, en ik twijfelde of ik onverhard moest gaan, of de meest comfortabele optie te kiezen over de weg. Aangezien het weer al een extra verzwarende factor was, en ik liefst 50K wilde lopen koos ik voor het laatste.

Na een paar kilometer was de kou weg, en liep ik op een rustig tempo het rondje wat ik normaal doe wanneer ik voor de marathon afstand ga. Na 32KM besloot ik het laatste deel via een omweg richting Oudenbosch te gaan, zodat daarna in pagenevaart ongeveer de marathon afstand bereikt zou zijn, en ik dus meer dan 42 kilometers zou maken om thuis te komen.

In pagnevaart aangekomen begon ik wel flink last van mijn rug te krijgen, en ik had ook wat evenwichtsproblemen. Niet helemaal duidelijk waar dat vandaan kwam, want het zou vanuit mijn rug kunnen komen door het krachtverlies in mijn linkerbeen, of doordat ik door mijn koolhydraten heen zat. Na een minuutje wandelen ging het gelukkig weer beter, en daarna op een langzaam tempo door gehobbeld, maar daardoor kreeg ik wat meer kou. Om de paar kilometer een klein stukje gewandeld, en na ongeveer 5 uur mijn horloge weer uitgedrukt.

Ik had gehoopt dat het wat makkelijker zou gaan, en baal een beetje van de rugklachten, al komen die natuurlijk niet helemaal als een verassing. Met een beetje geluk kan ik het door oefeningen nog een beetje verbeteren.

Maar ondanks de niet meest ideale stand van zaken, heb ik er wel vertrouwen in dat het deze keer moet gaan lukken. Het weer kan nog wel een spelbreker zijn, en natuurlijk andere zaken waar ik geen grip op heb (griep etc.) maar wanneer het dezelfde omstandigheden als gisteren zijn, dan moet een finish er deze keer in zitten.

Zaterdag  9 November

Rond half 3 vertrekken we (Randy, Levi en ik) vanuit Rucphen  richting Schiphol, want we hebben een hele vroege vlucht naar Athene. Zonder problemen komen we wat uurtjes later aan, en pikken de huurauto op, zodat we direct door naar de expo kunnen om het startnummer op te halen.

Daar aangekomen moeten we even aanschuiven, voordat we naar binnen kunnen, maar uiteindelijk lukt het ons om via de diverse stands bij de uitgifte van het startnummer te komen. Het T-shirt, handdoekje, rugzakje en metropas krijg je pas helemaal aan  het eind, dus je bent wel even onderweg voordat je uiteindelijk weer naar buiten kunt. Halverwege wel even een pasta maaltijd genuttigd, want ondertussen hadden we al wat honger gekregen.

Daarna het Candia hotel opgezocht, en na een wandeling door Plaka in Athene nog een pasta maaltijd genomen in de avond, en op tijd naar bed gegaan want de andere dag kun je al vanaf half 6 de transfer nemen richting de start.

Zondag 10 November, Wedstrijd dag

Het vervoer met de shuttle bus verliep ook soepel, want men had zowat alle bussen ingezet die in Athene beschikbaar waren. Onderweg ook even wat krentenbollen en eierkoeken genuttigd, want het zou nog een hele tijd duren voordat gestart kon worden.

Langzaam werd het steeds drukker, en na de nodige toiletbezoeken, konden we dan eindelijk tegen 9:00u het start vak in. Eerst werden de profs weg geschoten, en 4 minuten later waren wij aan de beurt. Snel elkaar succes gewenst, en daarna ging ieder voor zich proberen heel aan de finish te komen. De eerste kilometers gingen dalend, en daarom heel gemakkelijk, op een tempo wat ik natuurlijk nooit vol kon houden, maar het was wel goed voor het zelfvertrouwen. Daarna relatief vlak, tot ongeveer 10KM, want vanaf toen was het bijna continu klimmen (op 2KM na), tot de 32KM. In het begin ging dit eigenlijk nog boven verwachting goed, maar omdat het blijft duren, verzuur je op een gegeven moment en gaat je hartslag flink omhoog. Tussen de 16 en 18 kilometer zit er wel even een erg steile afdaling, waar je lekker bij kunt komen, maar ook dat ga je flink voelen.

Daarna een 13KM durende klim, en na iedere kilometer ging het tempo verder omlaag. Aftellen tot de 32 dus, en toen dat punt gepasseerd was, begon het laatste stuk omlaag. Ik had eigenlijk gehoopt hier een lekker tempo op te pakken, maar ondertussen was alles flink pijn gaan doen en vooral mijn rug moest het ontgelden. Het lukte me nog om er een paar snelle kilometers uit te persen, maar daarna was het klaar, en moest ik in de overlevingsmodus en besloot rustig deze marathon uit te lopen. Dat werden gelijk de langzaamste kilometers van de dag….

Ik was ondertussen wel heel erg benieuwd hoe het met Randy en Levi ging, want die moesten het ongetwijfeld veel zwaarder hebben dan ik tijdens hun debuut. De weersvoorspellingen bleken helaas ook niet te kloppen, want het was ook al flink warm geworden.

Langzaam gingen de resterende kilometers voorbij, en na zo’n 4u5 kon ik mijn horloge uitdrukken. Een prachtige finish in een stadion wat helemaal van marmer is gemaakt! Gelijk bij de finish Maaike gebeld, en ze vertelde me dat Randy en Levi ook al in de buurt van de finish kwamen, dus alle 3 een finish op deze toch wel vrij zware marathon.

Participant

Name	SCHOONEN, HANS (NED)
Club	–
Bib Number	1033
Age Group	M55-59
Start Group	2nd block

Totals

Place (M/W)	4992
Place (AC)	352
Place (Total)	5682
Finish Time (Net time)	04:04:58
Finish (Gun Overall)	04:07:40
Finish (Gun startblock)	04:05:36

Ongeveer bij de eeste 25% van de meer dan 22500 starters. Naar omstandigheden heel erg tevreden met dit resultaat, maar vooral dolgelukkig en supertrots dat beide jongens ook gefinished zijn!!! Ze zaten bij de eerste helft van de finishers, en hebben c.a. 12000 lopers achter hun gelaten met een minimale voorbereiding.

Een dag later Athene verkend, en dinsdag zijn we nog een paar dorpjes gaan bekijken voordat we weer terug het vliegtuig in gegaan zijn. Super weekend gehad met de mannen!!

De laatste week voor Athene is begonnen. Afgelopen weekend de relatieve rust goed begonnen, na een 25KM lange duurloop van afgelopen vrijdag ochtend. Omdat 1 November in Belgie een vrije dag is, hadden Maaike en ik besloten nog een paar etappes van het Nederlandse kustpad te doen. Deze keer een paar nachten in Haarlem geboekt, zodat we de tweede etappe bij het hotel eindigden.

Tot nu toe de mooiste etappes van alle paden die we tot nu toe in Nederland gewandeld hebben! De eerste startte in Katwijk aan Zee, en eindigde in de Amsterdamse waterleidingduinen, en de tweede startte ook in de Amsterdamse waterleiding duinen (ingang “De Zilk”) en eindigde dus in Haarlem.

Voor een groot deel ook te danken aan het mooie weer, want we hebben twee dagen mogen genieten van weinig wind en volop zon. Heel veel damherten gespot, afwisselend duinen en bos, en honderden mooie paddenstoelen gezien. Ook heel veel vogels die we hier niet zien. Kortom, een heel geslaagd weekend, en ik ga zeker nog vaker terug want het is zo uitgestrekt dat we slechts een klein deel gezien hebben.

De duurloop van vrijdag ging lekker! Op een rustig drafje gestart, en van lieverlee het tempo wat opgevoerd.25KM leek me voldoende, omdat ook in het weekend nog twee flinke wandelingen op de planning stonden, dus voldoende langzame kilometers.

Nog een paar trainingkjes, en dan zou ik er klaar voor moeten zijn. Ik voel me goed, en heb gelukkig nauwelijks last van mijn rug en kuit. Hopelijk blijft dat zo, en kan ik zonder veel problemen finishen. Een mooie tijd zal het niet worden, maar dat zal helemaal afhangen van hoe ik de hoogtemeters kan verwerken, en hoe mijn lichaam het verdraagt.

Parcours Athene marathon

Het parcours van Athene begint in het dorpje Marathon en je finisht in het Panathinaiko-stadion, het stadion waar ook de Olympische Spelen in 2004 zijn gehouden. De marathon staat bekend als een pittige marathon wegens het heuvelachtige parcours. De eerste 4 kilometers ga je vooral heuvelafwaarts, waar je langs de ‘Marathon Tomb’ loopt. Tussen de 6 en de 10 km is de route vlak. Van 11 km tot 17 km is het afwisselend heuvelop, tot de steile afdaling bij Rafina Junction. Van 18 tot 31 km is het grotendeels heuvelopwaarts. Bij Stavros Junction heb je het pittigste gedeelte overwonnen en staat je een afdaling te wachten. Daarna kom je vooral op vlakke en dalende delen van het parcours tot aan de finish. De prachtige finish in het Panathenaic Stadium maakt de race meer dan de moeite waard!