In de nacht van Dinsdag op Woensdag ben ik in een slaapkamer vol rook wakker geworden. Gelukkig had Maaike de deur open laten staan, en hoorde ze daarom beneden de geluiden, zodat ze wakker werd. Zou dit niet gebeurd zijn, dan waren we waarschijnlijk niet,  of veel te laat wakker geworden, en de kans is heel erg klein dat we het dan allemaal overleefd zouden hebben.

Zodra ik in de gaten had dat we in een huis vol rook stonden, en dat er dus iets in brand stond, hadden we gelukkig snel de kinderen uit bed. Toen Maaike en de kinderen buiten stonden ben ik in de woonkamer gaan kijken, maar toen ik in de buurt van de keuken kwam, moest ik vanwege de hitte en de dikke rook zo snel mogelijk via de tuindeuren naar buiten. Je bent op zo’n moment al half versuft, en helder nadenken is er niet meer bij. Wel ben ik nog via de zijkant terug gelopen, en heb ik de gas toevoer afgesloten. Ondertussen had maaike al 112 gebeld, en zat er niets anders op dan te wachten op de brandweer…

Na c.a. 10 minuten waren ze aanwezig, en in enkele minuten was de  brand geblust. Ondertussen waren we door de buurvrouw opgevangen, en ook was Salvation (slachtofferhulp) en de ambulance al gearrvieerd. Bij het onderzoek bleek al gauw dat we veel rook ingeademd hadden, maar de koolmonoxide waarden lagen gelukkig nog onder de norm. Wel waren onze gezichten zwart, en ook in mijn mond was alles zwart……

Toen ik even later nog even in mijn huis ging kijken, zag ik dat er weer een kozijn terug gaan branden was. Opnieuw 112 gebeld, en even later stond de brandweer weer terug. Deze keer werden de kozijnen weg gehaald, en ook de isolatie uit de muur gehaald. Nadat dit verholpen was, zijn we naar een hotel in Breda gegaan, en probeerden we wat te gaan slapen. Uiteraard lukte dit niet, want er gaat van alles door je hoofd, en rond 8 uur beginnen allerlei onafhankelijke experts je te bellen, omdat ze graag wat aan je willen verdienen.

Woensdag ochtend een gesprek gehad met de schade expert, en met het bedrijf wat de woning gaat schoonmaken. Toen bleek pas hoeveel schade er ontstaan was, voornamelijk door de rook. Flink schrikken dus, maar……je beseft dat je voor hetzelfde geld verkoold was geweest, of dat je vrouw of kinderen er niet meer zouden zijn..Hoe meer je jezelf dat beseft, hoe dragelijker de rest van de ellende wordt, Kortom…..erg vervelend, maar….wel heel goed weggekomen.

Omdat het een triathlon blog is, laat ik het hierbij voor wat betreft de brand. Sporten is gelukkig voor mij een goede manier om e.e.a. van me af te zetten, en gisteren zlefs nog een lange duurlooop kunnen doen van zo’n twee uur en 5 minuten. Het meeste roet heeft ondertussen mijn lichaam wel verlaten denk ik , alhowel ik nog steeds wat druk op mijn bost voel. Maar dat kan natuurlijk ook stress zijn….

Voor de planning veranderd er wel e.e.a. …

Dit jaar geen hel van kasterlee voor mij. Wel hoop ik in maart een ultraloop (6 uur van Stein) te kunnen doen. Tot eind van dit jaar het trainen op een laag pitje, omdat ik een hoop moet regelen, en beperkte middelen heb.

Afgelopen zaterdag voor de eerste keer sinds de wedstrijd van vorig jaar weer een keer naar Kasterlee om een groepstraining mee te doen.

Om 7 uur de wekker gezet, met Maaike ontbeten, en iets voor 8 mijn fiets ingeladen. Deze past gelukkig nu in mijn auto, dus geen fietsendrager nodig. Voordeel…..tijdens het hardlopen ligt hij in mijn auto, dus hoef ik hem niet op slot te leggen etc. Nadeel…..na het trainen dus een vuile fiets in de auto…

9 uur vertrokken we met zo’n 15 man voor het rondje van 15KM. Ik was vergeten mijn hartslagmeter aan te zetten, maar we waren na c.a. 1u15 terug, en we zouden zo’n 13KM per uur gelopen hebben, volgens de mede duathleten. Heel lekker gelopen, maar daar waren de omstandigheden dan ook naar. Lekker weer (frisjes maar droog), en continu mooie herinneringen aan de wedstrijd van vorig jaar, toen ik weer door het natuurgebied van Kasterlee heen kwam.

Hierna een banaantje gepakt, wat gedronken, en mijn MTB spulletjes aangeschoten. Nog geen clickpedalen, omdat het de eerste keer was dat ik met schijfremmen het bos in ging. Half 11 vertrokken we, en ik besloot achteraan te starten. Goede keus….de langzame groep…waar ik zelf in reed….ging er als een speer vandoor, en ik kon amper bijblijven. Gelukkig was er een fietser die achterbleef om de achterblijvers op te pikken. Toen ik na c.a. 10KM flink kramp in mijn kuit kreeg, gaf ik door aan de rest dat ik wel op eigen houtje de ronde af maakte. Maar de man die meefietste gaf aan dat hij het geen probleem vond om rustiger terug te fietsen.

Tijdens het fietsen vertelde hij me dat hij ook al een aantal keren Almere gedaan had, en ongeveer dezelfde tijden als ik. Kasterlee had hij alle edities al meegedaan, en een paar keer vrij ver voorin geeindigd! C.a. 5KM voor het eind kwamen we nog een fietser tegen met een lekke band. Ondertussen waren we met 4, en hebben de man meegeholpen, en hierna gezamenlijk terug naar de sporthal.

Ik moet dus nog flink oefenen om de 27ste met de rest mee te kunnen. Eerst maar eens wennen aan de schijfremmen, dus zaterdag 3 uur de bossen van Rucphen in. Als het goed is zijn dan mijn combinatie click/gewone pedalen ook binnen.

Zaterdagmiddag mijn fietsje schoon gemaakt, en alles weer in de siliconespray gespoten. Ook een keer mijn wielen er uit gehaald, om te oefenen hoe dat gaat met schijfremmen….

Het avontuur in GOA zit er weer op….

De terugreis ging, ondanks de binnenlandse vlucht, en de strubbelingen op het vliegveld van Bombay toch nog redelijk voorspoedig. Tijdens de lange vlucht terug ook nog een paar uurtjes kunnen slapen, en gisterenochtend bij thuiskomst, ook nog even 2 uurtjes plat gegaan.

Toen ik wakker werd, eerst samen met Maaike weer eens een bakje hollandse koffie gedronken, en een krentebol met een stuk peperkoek….en da’s lekker na 8 dagen / 3 keer per dag Indiaans eten. Zelfs op de terugvlucht werd Indiaans gereserveerd, en hoewel het normaal gesproken mijn favoriete kost is, was ik het nu toch echt wel flink beu.

Na het eten mijn hardloopspulletjes aangedaan, en een 10KM loopje gedaan (rondje schijf), en dat ging heel lekker. Uiteraard op een rustig tempo, want ik had sinds de marathon eigenlijk niet veel meer gedaan. Een keer tijd genomen voor een echt herstel dus(al was het deze keer door de omstandigheden noodgedwongen). S’avonds samen met Maaike op de fiets naar Hoeven, op ziekenbezoek bij mijn ma, want zij was geopereerd aan haar rug.

Vanochtend geen spierpijn, dus zit het goed. Ook de rugklachten vallen mee, want ik was bang dat de c.a. 12 uur in het vliegtuig met wel een beetje op zouden breken.
Op de weegschaal werd nog even bevestigd dat – starten met een Indiaans ontbijtbuffet, daarna een warme lunch, en daarna uitgebreid indiaans dineren 8 dagen achter elkaar – niet goed voor de lijn is, en dat in combinatie met weinig bewegen.
Weer dringend tijd om vooruit te kijken, en plannen hoe ik het meest efficient mijn trainingen in kan delen voor de komende 5 weken. Ik wil ten slotte een flink stuk van mijn PR af halen tijdens de duathlon van Kasterlee, en dat betekend flink wat kilometers door het bos op mijn MTB. Vanavond alvast een beginnetje maken op de tacx, en zaterdag een uurtje of 3 door het Rucphense bos crossen. Helaas kan ik niet mee doen met de training in Kasterlee, want dan ben ik niet op tijd voor de voetbal (Levi moet uit voetabllen).

Ben benieuwd hoe mijn niewe Cube het doet. Tot nu toe nog niet echt getest in het bos (een beetje zonde om hem vuil te maken), maar nu moet hij er aan geloven.
Wel test ik hem de eerste keer zonder Click pedalen, want ik denk dat ik wel een paar keer gelanceerd zal worden met de nieuwe schijfremmen….

Vandaag (maandag) is mijn zese dag in Goa. Omdat de training een super fast track is, wordt alle beschikbare tijd gebruikt, dus ook de zondag (jammer, want dan is een rondreisje zoals vorige keer in Delhi niet mogelijk). Tussen de middag hebben we een uurtje pauze, dus mooi effe tijd om mijn blog bij te werken. Hier bij Koening is de verbinding goed, alleen emailen is een probleem. Op een af andere manier heeft hetnet etc. problemen met het versturen van email vanuit India.

Gelukkig kost een TjoekTjoek niet veel, dus ga ik er af en toe een paar uurtjes op uit. Zo ben ik donderdag het strand gaan bekijken. Het verbaasde me flink, hoe leeg de stranden zijn, en dat terwijl het juist hele mooie en brede zandstranden zijn. Ook de gebouwen in de buurt zijn flink onderkomen, en mij werd verteld dat het komt omdat ze vaak door Europeanen etc. gekocht zijn die een keer per jaar een paar weken er gebruik van maken.

Om het hotel is niet veel te beleven, buiten dan dat het vrij druk op straat is. Alhoewel het wel heel erg leuk is om te zien wat de Indianen zoal doen, en eigenlijk raak je daar alleen al niet op uitgekeken. Deze week helemaal niets gedaan op sport gebied, en dat merk ik al wel een beetje aan de wat strakker zittende kleding….Hardlopen is gewoon niet mogelijk, en ook niet verstandig, want het verkeer, de luchtvervuiling, de wilde honden en de staat van de weg zijn sowieso niet geschikt, en dan de temperatuur van zo’n 38graden……

In het hotel staat een fitness ruimte, maar ik ben even gaan kijken, en zag aan de laag stof op de toestellen dat het geen populaire bezigheid is voor de meeste Indianen. Op zich wel begrijpelijk, want ze hebben denk ik al genoeg beweging.

De Oracle training is goed. Mijn leraar heet Tamal (lijkt op Tamil, dus da’s gemakkelijk te onthouden).Hij is erg rustig, en neemt goed de tijd om je iets uit te leggen.We zitten in een lab (lab 10), op de vierde verdieping van een gebouw midden in Panaji.

Vandaag mijn examen gedaan, en geslaagd met een score van 86% dus vanaf nu ben ik “Oracle Database 11g  Performance Tuning Certified Expert”. Terugkijkend op de voorbije dagen is de tijd voorbijgevlogen. Vooral het vele materiaal wat doorgenomen en bestudeerd moest worden nam alle tijd in beslag. Dat begon eigenlijk al bij mijn vertrek, want ik had lesmateriaal opgestuurd gekregen om me voor te bereiden. Dit kon dus mooi onderweg, want al het materiaal staat op de iPad, en ik had ook zo’n 100 pagina’s uitgeprint.

even op souvenir jacht geweest, en bij het hotel een taxi genomen naar een dorpje hiernaast. E.a.a. ingekocht, en snel weer terug. Even gegeten, en nu bezig met bloggen. Ik zal nog wat foto’s bijvoegen, en dan ga ik even een paar pilsjes wegwerken…..

Foto van Lab 10

Ondertussen ben ik gearriveerd op mijn hotel kamer. Nog een paar blikjes bier ingeslagen (in het hotel schenken ze geen alcohol), en nu dus mijn blog verder afmaken.

Morgen ochtend 10 uur vertrek ik vanaf schiphol naar India voor een Oracle training (performance tuning 11g).

Deze keer niet naar New Delhi zoals in 2010, maar naar GOA. Hopelijk kan ik tussen het erg drukke programma door toch wat tijd vinden om af een toe een paar kilometer te gaan hardlopen.

Gisterenavond nog 7KM gelopen met Michel. Was de eerste keer na de marathon, en het liep goed. Vanavond nog een erg rustige 5KM, en dan kunnen mijn loopschoenen de koffer in.

Tempreatuur in goa:

Na de 14e haal ik mijn Tacx trainer van de zolder, en moet ik serieus aan de slag om flik wat fietsminuten te maken (kilometers valt tegen op de Tacx). In de weekenden af en toe naar Kasterlee om mee te doen aan een training op de MTB, of de Rucphense bossen in.