Het plan om de Brutal xtreme triathlon te gaan doen lijkt toch niet door te gaan 🙁
John en Michel gaven al aan waarschijnlijk niet mee te kunnen, dus ik denk beter een ander doel uitzoeken voor het najaar.
Misschien de trail in Monschau die John op het programma heeft staan, en nog een paar leuke trails……

De training gaat verder wel lekker, en vorige week heb ik best wel wat kilometers gemaakt, en nog een paar keer op de tacx gezeten
Het buiten fietsen viel een beetje in het water, want alhoewel ik hem zaterdag avond klaar had gezet, toch zondag ochtend besolten een lange duurloop te doen.
Omdat ik nog een beetje stijf was van de wandeltocht van zaterdag in Kruiningen (33KM), begon het na een paar kilometer lekker aan te voelen, en werkte ik de 23KM af ruim binnen de twee uur.

Dinsdag avond weer geschaatst, en met nog twee lessen te gaan gaat het heel lekker.
De bochten gaan – afhankelijk van hoe druk het op dat moment in de bocht is – steeds beter.
Wel nog even gevallen tijdens een oefening (“visjes rijden, en toen iets te ver mijn been gestrekt”) maar gelukkig niet te hard.
Rechte stukken ging al goed, dus een tocht op natuurijs zou weinig problemen mogen geven….en…da’s maar goed ook, want het lijkt er op dat het ijs dik genoeg gaat worden.

Dus hopelijk binnenkort een schaatstocht op de planning, en daarna serieus gaan trainen voor de Frysman.

A.s. weekend zaterdag nog een flinke wandeling samen met Maaike doen in Prinsenbeek, en zondag eerst  in de ochtend flink trainen, en dan in de middag nog een wandeling (happen en stappen).

En we zijn weer een weekje verder. Terwijl iedereen bij mij in de buurt volop aan het carnavallen is, ben ik gewoon aan het werk. Bij LCM heb ik flink vooruitgang geboekt, want een probleem wat we al heel lang hebben, heb ik afgelopen weekend op kunnen lossen. Dus zakelijk gezien een flinke prestatie geleverd, en dat zal hopelijk komende weken wat meer rust gaan brengen, omdat de druk van dit probleem af is.

Lekker gesport deze week. Van fietsen is helaas nog niet veel gekomen, maar gelukkig is schaatsen een beetje een vervanger, en dat ging wel lekker vorige week.

Lopen gaat ook weer lekker, en nu nog wat kilootjes afvallen.
De laatste weken heb ik wat meer nagedacht over een leuke wedstrijd voor in het najaar.
Er is er 1 die ver bovenaan staat, maar ik moet nog even kijken of het misschien ook een interessante is voor John/Michel/Rob/John en Peter. (En ik moet natuurlijk thuis ook nog even de goedkeuring krijgen)

Het is de Brutal Xtreme triathlon in Wales. Volgens sommigen de zwaarste triathlon ter wereld, en …..eigenlijk wil ik gewoon weer een hele mooie extreme gaan doen, en dat is er 1 die binnen het budget past, en die ook logistiek gezien nog te doen is.

En als er een paar maten mee doen met een halve of hele, zou dat helemaal fantastisch zijn.
Er is ook een dubbele, dus kan ik ook gelijk een beetje kijken hoe dat er aan toe gaat, en wie weet, misschien volgend jaar terug voor een dubbele….

Snowdonia: Tough Score 88/10

Extremely cruel or harsh. Very bad or unpleasant. Harsh, burdensome, cruel, excruciating, grim, hard, rugged. The Merriam-Webster dictionary pulls no punches in its definition of ‘Brutal’ and its synonyms. And neither do the Brutal race organisers…

Launched in 2012 by ultra athlete Claire Smith, the Brutal is known for its low-key feel and friendliness. And yet there’s nothing welcoming about the course, which submerges athletes in the chilly Lake Padarn for 3.8km before subjecting them to over 3,000m of climbing on the 180km Snowdonian bike leg. The 1,394m of climbing on the run keeps the pain a coming, and all of this without a support crew, with athletes isolated throughout.

“The results say it all,” says the Lincolnshire Iron legend Anthony Gerundini who’s raced 108 Ironmans. “The Brutal winner’s time in 2015 was 12:22hrs with no support, 30mins slower than the Celtman’s supported winner. The full 3.8km swim has the potential to be damn cold and choppy, the bike stats tell you how hard it is and the run throws everything at you. Quite simply, it’s a true extreme triathlon.” 

THE STATS

Maar nog maar niet te ver vooruitlopen, en eerst eens kijken of het dit jaar allemaal gaat lukken.
Eerst overleggen met de mannen, en thuis eens kijken of het er in zit.
Anders hebben we plan B nog, en ga ik keihard trainen om een paar PR’s te verbeteren dit jaar.

Een PR op de hele (Frysman) wordt dan het hoofd doel.

Februari is begonnen, dus tijd om er weer flink tegenaan te gaan.

De verkoudheid is gelukkig over, en ik voel me weer lekker.
Geen reizen meer in het vooruitzicht, en hopelijk ook geen drukke werkweekenden meer.
Alhoewel, er zit er nog wel 1 aan te komen, maar hopelijk valt dat mee, en duurt het nog een paar weken voordat dat gaat gebeuren.

Vorige week heb ik weer wat gelopen, en geschaatst.
Lopen gaat weer terug erg lekker.
Maandag 10KM gelopen, Dinsdag geschaatst, woensdag met Jan c.a. 12KM, donderdag met John c.a. 10KM, vrijdag rust, zaterdag met John en Rob (21KM) en afgelopen zondag en maandag een tempoloop van 10KM.
De laatste tempoloopjes waren onder de 5 minuten per kilometer, dus dat begint weer ergens op te lijken.

De afgelopen twee weekenden waren heel erg druk, op zakelijk gebied, en vanwege diverse verplichtingen, en hopelijk is dat nu dus even voorbij.

Vanavond schaatsles, en a.s. weekend zal ik waarschijnlijk alleen zaterdag trainen, want zondag gaan Maaike en ik op tijd weg om te wandelen.
Daarna ga ik het fietsen weer snel terug op pakken.

Ik heb nog steeds de planning voor 2018 niet rond.

Buiten de Frysman heb ik nog niets concreets gepland, en ik twijfel of ik misschien dit jaar eens moet gaan proberen wat PR’s te gaan verbeteren.
Omdat ik steeds ouder wordt, zal dit steeds moeilijker gaan worden, dus misschien moet ik in de voorbereidingen naar de Frysman wat wedstrijdjes mee pakken, en bijv. proberen een marathon onder de 3u15, een halve onder de 1u30 een 10K onder de 40 etc. Na de triathlon dan vooral wat gaan trailrunnen, en eventueel wat meer ultra werk gaan doen. eind van het jaar dan een ultra of de Hel van Kasterlee.

….ik ben er nog niet helemaal uit…..

De schaats marathons in het buitenland komen iets te snel, en ook de wintertriathlon ben ik nog niet klaar voor. Hopelijk volgend jaar. En wie weet…misschien een paar mooie schaatstochten op natuurijs, als de vorst nog een beetje doorzet.