Sallandtrail 50 Mile 2024

Na de malaise van afgelopen maanden veroorzaakt door Corona, gevolgd door de rugklachten en resulterend in een DNS op de Bello Gallico, en een DNF op de hoho100 waren ook de verwachtingen voor afgelopen zaterdag niet al te hoog. Nog steeds heb ik last van een doof gevoel en krachtverlies in mijn linkerbeen als gevolg van de Ischias klachten, en ik hield er daarom rekening mee dat ook deze keer een finish niet vanzelf sprekend zou zijn.

Zaterdag dus weer op tijd opgestaan, en samen met Jan de lange rit naar Nijverdal gemaakt. Ruim 2 uur zitten in de auto is ook niet zo best voor je rug, maar je moet er wat voor over hebben…

Het exacte aantal heb ik niet, maar aan de startnummers te zien waren we met ongeveer 110 deelnemers. De inschrijvingen zaten namelijk vol, dus mogelijk lag het aantal nog wat hoger.

8 uur kwam het verlossende startschot, en gingen we op weg. Voor de eerste keer dit jaar in korte broek, en dat voelde goed! Het begon al gelijk met singletracks die “rollend” afwisselend wat hoger en lager lagen, en omdat je dan in een treintje loopt moet je dus het tempo volgen van je voorganger om de rest niet op te houden. Dus voor mij begon de 81Km Lange tocht dus veel te snel, want ik zat tussen de nieuwe lichting ultralopers, zowat allemaal lopers zo’n 20-30 jaar jonger als ik.. En buiten dat het snel ging, moest ik ook enorm mijn best doen om nergens over te struikelen, want je ziet niet alles aankomen als iemand kort voor je loopt.

Gelukkig was dat na een paar kilometer voorbij, en werden de paden wat breder, en kon ik mijn eigen tempo lopen. Bij de spoorweg overgang hadden we geluk, want die ging juist open toen we aankwamen, maar bij het stoplicht hadden we pech. Omdat iemand door rood liep, was de verkeersregelaar van slag af, en vergat het sein doorlopen te geven toen het licht groen was, en we dus nog een keer de cyclus af moesten wachten voordat we verder konden…

Al heel snel waren we bij de eerste verzorgingspost, en ik nam daar een beker sportdrank, en wat suikerbrood. Al vrij snel daarna kwamen wat serieuzere hoogtemeters, en dan weet je eigenlijk al dat je niet meer moet gaan letten op hoeveel minuten per kilometer je tempo is, want dat zakt enorm, en is niet echt motiverend.

Het loopt lekker, en alhoewel ik merkbaar krachtverlies heb in mijn linkerbeen geniet ik volop. De kilometers vliegen voorbij, ook al moet ik regelmatig stukken heuvelop wandelen, of soms bij een afdaling flink inhouden om niet te struikelen. De posten komen iedere keer mooi op tijd, en ook deze keer heb ik geen problemen met de voeding. De combi sportdrank/suikerbrood bij de VP, en water en gels onderweg werkt prima en dat was vroeger altijd een groot probleem toen ik andere combinaties/gels nam.

Na 42KM begon het zoals verwacht zwaarder te worden, maar als je dan af gaat tellen en “nog maar” c.a. 39KM voor de boeg hebt, komt al snel het vertrouwen op een finish terug. Geen minuut me zorgen gemaakt over de cut-off tijd, en dat was vorige keer tijdens de 75KM wel anders. Toch was deze vrij scherp, want dat kun je zien aan het uiteindelijke finishers aantal, wat ongeveer op de helft van de gestarte deelnemers ligt.

Wat een mooi afwisselend parcours, en wat een geweldige uitzichten wanneer je iedere keer weer boven op de heuvelrug staat!! Er kwamen ook veel stukken die ik herkende uit het Pieterpad voorbij, en da’s ook altijd leuk. Zelfs even de tijd genomen om af en toe een foto te maken. Het prachtige weer maakte de beleving compleet, dus wat dat betreft waren de omstandigheden ideaal.

In het tweede deel zaten ook de lange zware stukken weiland, en als kers op de taart mocht je ook af en toe nog een hindernis in de vorm van een hek waar je over moest klimmen of een ander obstakel om over het hek te komen. Gelukkig ook zonder kleerscheuren van af gekomen, en toen ik zag dat ik rond de 70KM zat besloot ik Jan alvast een screenshot van mijn horloge te sturen, zodat hij ongeveer wist waar ik uithing. Bleek achteraf niet aan te komen..

Gek dat je altijd weer snel vergeet dat zo’n ultra best afzien is, en wanneer je bezig bent vraag je je soms af waar je eigenlijk mee bezig bent. Maar zodra je weer een beetje in de buurt van de finish bent weet en voel je het weer….

De vermoeidheid valt weg, en de laatste kilometers gaan weer lekker en de laatste voelt weer als de eerste wanneer de finishboog in het zicht komt. Heel blij met mijn finish, want ik had wel wat vertrouwen nodig omdat het sinds December alleen maar bergaf gegaan is.

Nog even voor de statistieken de voorlopige uitslagen. Er staat op 1 een 50KM loper vermeld, en ook de nummer 2 of 3 is overgestapt naar 50KM, dus eigenlijk ben ik 38ste en Jan tweede van de in totaal 63 finishers/110 starters!!! Weer een geweldige prestatie van Jan!!!. Heel veel uitvallers dus, wat vooral te wijten is aan de erg scherpe cutoff tijd.

Plaats 40 80084Hans SchoonenRucphen9:29:10
Plaats 4 80083Jan MullerSprundel7:21:17

Jan en ik hebben weer genoten, en nadat we ons opgefrist hadden hebben we nog een paar biertjes gedronken, en met wat ultravrienden gekletst. Top dag dus, en allebei super tevreden met het resultaat. O ja…..en ik ben geen 1 keer gestruikeld wat ook een unicum is.

Ondanks de Ischias blessure, ruim 8 minuten sneller, 6 KM verder en 8 jaar ouder dan de 75KM in 2016, dus grosso modo +/- een uur sneller en dat is ook wel lekker.

Zondag een relaxt dagje, en naar musical “de tocht” in Leeuwarden geweest, dan begint de elfsteden koorts weer te kriebelen. Voorlopig blijf ik dus nog rijdend lid 🙂

En….aanstaande dinsdag de loting voor de Spartathlon…..wat zou het mooi zijn als we beiden ingeloot worden, voor de ultraloop der ultralopen….

SPARTATHLON is a historic ultra-distance foot race that takes place in September of every year in Greece. It is one of the most difficult and satisfying ultra-distance races in the world because of its unique history and background.
The Spartathlon revives the footsteps of Pheidippides, an ancient Athenian long distance runner, who in 490 BC, before the battle of Marathon, was sent to Sparta to seek help in the war between the Greeks and the Persians.
According to the ancient Greek historian Herodotus, Pheidippides arrived in Sparta the day after his departure from Athens.
From 1984 the International Association “Spartathlon” was founded, which since then has continuously organized the race each September.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *