Tja…..2025 begon knudde. Blessures, griep, nog meer blessures, spit etc. etc.

Dus ik zat zo te denken….Winschoten is leuk, maar waarschijnlijk ben ik tegen die tijd nog niet helemaal terug op niveau. Uiteraard ga ik mijn best doen, maar als het resultaat tegenvalt, zou dat betekenen dat ik eigenlijk geen echt hoofddoel heb gehad dit jaar. Tenminste….niet iets waar ik alles heb kunnen doen om maximaal te presteren. Nou zag ik op FB een bericht voorbijkomen dat de Bello inschrijvingen al flink vol liepen, en dacht ik….

….da’s eigenlijk wel een heel mooi doel. Nog even akkoord krijgen van Maaike, want het is ten slotte in het gunstigste geval een heel weekend weg. Dus toen ook dat geregeld was, gelijk ingeschreven, en dat motiveert weer enorm. Weer een heel mooi doel waar ik komende maanden naartoe kan werken, en dat geeft heel veel energie.

Vandaag pas laat op pad(8uur), omdat we gisteren een gezellig etentje gehad hebben met Els en Michel. Deze keer alcoholvrij, en dat scheelt. Ik had afgesproken met Jan elkaar tegemoet te lopen, en na een paar kilometer troffen we elkaar net voor Schijf. Vandaar via Roosendaal, Nispen, Essen, Zundert, Pannehoef naar Sprundel. Jan was een uurtje eerder vertrokken dus die had er 53KM op zitten, en wil vandaag een “Dubbeldekker” doen, en richting de 100KM in totaal gaan lopen !!!!

Ik was daar op ongeveer 43KM, dus hoefde ook nog maar 7KM om aan 50KM te komen. Mijn flesjes bijgevuld in Sprundel, en daarna nog een beetje kunnen versnellen. Uiteindelijk na ongeveer 4 uur en 45 minuten weer terug thuis. Lekker bij gebuurt met Jan, en de kilometers vlogen weer voorbij. Het vertrouwen in de aanloop naar Winschoten komt weer wat terug. Vanaf nu weer een paar weken afbouwen (taperen)….

Vanochtend kon ik weer op tijd vertrekken. Maaike ging om kwart voor 7 de deur uit, en ik een paar minuten later. Het was heerlijk loopweer, en ik besloot het simpel te houden, en rondje Rijsbergen te doen, zodat ik in Hoeven weer mijn flesjes bij kon vullen.

Heel rustig vertrokken, en vandaag geprobeerd om in plaats van Gel andere voeding te proberen. Ik had wat repen van Decathlon, een eierkoek, wat noga en een paar stroopwafels bij me, en was van plan daar de eerste 30KM op te lopen, en daarna pas over stappen op gel’s.

Maar het valt niet mee om dat hardlopend weg te krijgen, en vooral die droge repen kreeg ik slecht naar binnen. De eerste 30 liep het eigenlijk wel goed, dus het leek me een goed idee om daarna door de polder te gaan, en naast de mark richting Oudenbosch te gaan. Op die manier zou ik uitkomen ergens tussen de 50 / 55KM, en in Oudenbosch zou ik dan nog even opnieuw mijn flesjes kunnen vullen bij het station. Dat plan werkte, en rond de 44KM was ik bij het station. Nadat ik mijn flesjes bijgevuld had nog een plaspauze, en toen weer door naar Rucphen.

Daar aangekomen mijn Garmin uitgedrukt op 51KM en weer op tijd terug thuis.

Ondanks het lage tempo voelde het toch vrij zwaar. Het blijft natuurlijk een flink eind, maar in Winschoten ben ik bij 50KM pas op de helft….

Zaterdag 9 augustus – 07:00 uur. Vandaag staat er samen met Jan een flinke trainingsronde op het programma. Doel: ergens tussen de 60 en 70 kilometer afleggen. Wanneer ik de deur uitstap, is het nog aangenaam koel. De verwachting is dat het 25 graden wordt — vergeleken met de rest van de zomer een prima temperatuur.

Mijn Garmin zegt “Rust”, en na een kilometer een prestatieconditie van -1, wat geen opbeurende meldingen zijn zo net voor een ultra. Halverwege, op de route richting Sprundel, ontmoeten we elkaar. We besluiten een ronde te lopen via Etten-Leur, Rijsbergen, Zundert en Schijf, met daar een geplande stop om de flesjes bij te vullen. Het is nog heerlijk rustig op de paden en het gesprek gaat over van alles, waardoor de eerste dertig kilometer bijna ongemerkt voorbijgaan. Wel merk ik dat het tempo vrij laag ligt; af en toe zie ik 6:00 min/km op mijn horloge verschijnen. Eigenlijk mik ik op zo’n 5:50 min/km, zodat er wat marge is voor korte stops, maar op de een of andere manier zakt het tempo telkens weg zodra ik het check. Misschien had mijn Garmin gelijk, en had ik iets meer herstel moeten nemen afgelopen weken.

Jan laat me onderweg nog een mooi bospad zien, zodat we het saaie fietspad tussen Etten-Leur en Rijsbergen grotendeels kunnen vermijden. Na Zundert pakken we via “het Pannenhuiske” nog wat schaduw mee, en eenmaal in Schijf vullen we opnieuw onze flesjes. Vanaf daar richten we ons op het volgende watertappunt in Hoeven.

Tot nu toe gaat het, afgezien van het lage tempo, best goed. Maar vlak voor het viaduct bij St. Willebrord begint de klim (nou ja, vals plat) me zwaarder te vallen. Mijn ademhaling wordt zwaar en ik voel mijn energie langzaam wegglijden. Hoe dichter we bij Hoeven komen, hoe lastiger het wordt. Ik probeer in elk geval hardlopend de kerk te halen. Daar drink ik flink bij en besluit ik dat het verstandiger is om alleen verder te gaan, in de hoop uit mijn dip te komen door eerst een stukje te wandelen.

Bij de rotonde bij Bovendonk scheiden onze wegen. Ik dribbel rustig richting de Kruisstraat en zie dat ik rond de 55 kilometer uit zal komen. Ik hoef niet lang na te denken: op precies 55 kilometer stop ik mijn horloge en wandel het laatste stukje uit.

Later zie ik op Strava dat Jan gewoon zijn 70 kilometer heeft volgemaakt, en zelfs de laatste 21 kilometer flink heeft versneld.

Ik ben blij dat ik weer verder ben gekomen dan de 45 kilometer van de afgelopen twee weken, maar toch ook teleurgesteld dat ik het niet tot het einde volhield. De oorzaak? Misschien het gewichtsverlies van de afgelopen weken, misschien te weinig voeding onderweg (hoewel ik genoeg bij me had: eierkoeken, stroopwafels, repen – maar uiteindelijk alleen gels genomen). Of misschien zoals mijn Garmin al aangaf toch de optelsom van de trainingen van de afgelopen weken? Hopelijk gaat het volgende weekend beter en groeit het vertrouwen in een goede afloop in Winschoten weer.

En weer een maand verder – op naar Winschoten

We zijn weer een maand verder, dus ook een maand dichter bij de volgende wedstrijd: de Run van Winschoten. Het schema dat ik heb opgesteld voor de resterende weken heb ik de afgelopen tijd goed kunnen volgen, en ik heb de trainingen zonder veel problemen kunnen afwerken. In de meeste gevallen liep ik zelfs iets meer kilometers dan gepland. Afgelopen week kwam ik uit op een totaal van 129,2 kilometer, terwijl er ongeveer 110 kilometer op de planning stond.

Zaterdag had ik niet veel tijd, dus heb ik 21 kilometer gelopen – heerlijk in de regen. Vandaag verliep het wat anders. Ik had gehoopt 50 kilometer te kunnen doen, in plaats van de geplande 45. Ik kon er al vroeg op uit en het was lekker koel, dus de omstandigheden leken ideaal. Toch voelde ik al na een paar honderd meter een zeurend gevoel in mijn buik.

Ik was al een paar keer naar het toilet geweest voordat ik vertrok, dus daaraan lag het waarschijnlijk niet. Het voelde gewoon niet goed. Dit keer had ik juist voeding in kleine porties meegenomen om te testen (kleine stukjes eierkoek, stroopwafel en wat gels), maar buiten de gels kreeg ik weinig naar binnen. Vanwege die buikklachten ben ik voorzichtig gestart, in de hoop dat het later beter zou gaan. Gelukkig werden de kilometertijden gaandeweg iets sneller en begon het wat lekkerder te lopen, maar ideaal was het zeker niet. Zo goed als het zaterdag ging, zo moeizaam ging het vandaag. Daarom besloot ik het bij 45 kilometer te laten.

De oorzaak? Misschien de friet van gisteren die wat te zwaar op de maag lag, of de voor mijn doen vrij pittige training van de dag ervoor.

Maar goed… uiteindelijk geen reden tot klagen. Ik heb de geplande trainingen ruimschoots kunnen afronden, ben nog steeds blessurevrij, en wat dat betreft gaat het de goede kant op.