Nu ook de klok weer een uur vooruit gezet is, en de dagen sowieso al wat langer werden kunnen de lampjes weer opgeborgen worden, en hopelijk binnenkort de handschoenen ook.

Afgelopen week wisselde het nogal van temperatuur, en ik heb trainingen in korte broek en t-shirt afgewerkt, en trainingen met jasje aan en handschoenen…

Zaterdag was het 4 graden toen ik de deur uit ging, dus ook toen gestart met handschoenen aan. Ik twijfelde wel even wat voor afstand ik zou moeten doen, omdat ik twee korte termijn doelen heb, en voor de marathon best niet al te veel kilometers, maar voor de 24 uur juist wel…. Ik besloot dus maar gewoon richting Zundert te gaan, en de beslissing later te nemen.

Het liep erg lekker, onder ideale omstandigheden, en al snel konden ook de handschoenen weer opgeborgen worden. Heel lang dacht ik 50KM te gaan doen, maar rond de 32KM begon mijn knie weer wat gevoelig te worden, en besliste ik definitief er een marathon van te maken.

Het weektotaal kwam hiermee op 104,8KM hardloopkilometers, en zondag kwamen daar nog 22 wandelkilometers bij.

Ik heb me al voorgenomen om in Enschede geen risico te nemen en goed te luisteren naar eventuele pijnsignalen, zodat mijn andere doelen niet in gevaar komen. Dus plan A – gaan voor een goede tijd, wanneer ik geen last krijg van mijn knieën of kuiten. Plan B de marathon uitlopen zo ver mogelijk onder 4 uur, maar zeker niets forceren.

Voor SIttard wordt plan A – proberen de eerste 100KM zo snel mogelijk te lopen, en daarna kijken hoe ver ik in de resterende tijd kom. Plan B – (als al vrij snel blijkt dat ik geen goeie 100 kan lopen, dan proberen boven de 180KM te komen. Plan C – Proberen verder te komen dan 3 jaar terug……

Afgelopen weekend was nogal druk, omdat we voor de klant een Datacenter verhuizing moesten simuleren. We hebben twee datacenters, en het is de bedoeling dat de belangrijkste applicaties door blijven draaien op 1 van de twee. Dat betekend op zaterdag alles stoppen in het ene datacenter, daarna testen. Op zondag alles weer aan, en nog een keer alles testen. Helaas schoot er niet heel veel tijd over om te trainen, maar ik was alvast vrijdag een ronde van 30KM gaan doen.

Dit ging eigenlijk vrij moeizaam, mogelijk door de hogere temperatuur, of toch te kort na de 46KM van de zondag er voor. Of omdat ik laatste weken wat gewicht kwijt geraakt heb. Ben ondertussen weer onder de 70KG geraakt, dus ongeveer op mijn streef gewicht. Net voor de marathon of 24 uur hoop ik nog wel een paar kilo er af te hebben, maar voorlopig voel ik me goed zo.

Het probleem met mijn knie is helaas nog niet over, maar na flink zoeken op het web kwam ik bij verschillende oplossingen. De volgende twee springen er voor mij uit:

Rust en krachtoefeningen- dat is uiteraard zoals altijd bijna overal het advies, maar voor mij voorlopig nog geen optie, omdat de eerste doelen er al een beetje aan komen.

Trainen op basis van pijnscore – Als je door kunt trainen totdat de pijnscore niet hoger is dan een 5, dan zou dat onder de categorie actief herstel vallen, en zou op den duur je lichaam het probleem op moeten lossen:

One group followed a strength-based rehab programme, while the other group followed the rehab programme and continued their sport, even if it involved tendon-loading activities like running. The rules were that their pain should not exceed a score of 5 out of 10 (see ‘Stop on red’ on the following page) and should have settled by the next morning. After six weeks, improvement in function and reduction in pain level were the same in both groups. Similar research in 2017 looked at runners with knee pain. They were either prescribed strength exercises or gait retraining to help improve their condition. Some were advised on how to modify their running to keep it within acceptable pain l

Dus hopelijk komt het goed, en kan ik door blijven trainen….

Het weektotaal komt hiermee op 83,5. Ik had gehoopt gisteren (zondag) dit nog boven de 100 te krijgen, maar helaas werd het te laat en was de ambitie over om mijn loop schoenen nog aan te trekken na een ontzettend druk en stress vol weekend.

Volgens Runalyze in ieder geval wel OK voor de marathon, want daar zat ik maar net onder de norm voor het ideale week afstansdoel:

Op beide grafieken is duidelijk te zien dat ik vanaf September nogal wat tegenslagen te verwerken heb gehad, en eigenlijk pas sinds anderhalve maand weer kilometers maak.

Jan stuurde nog een berichtje dat we het nog niet zo slecht gedaan hadden in Walcheren: Jan was namelijk eerst cat M60, en wanneer zijn finishtijd omgerekend was naar leeftijd zou hij daarmee 17 minuten!!!!!! voor de n.r. 1 binnengekomen zijn! Ik was 1 mannen 55 dus ook dik tevreden, gezien de erg lage verwachtingen die ik had. Dus al bij al nog wel iets positiefs te melden.

Komende week wordt ook heel lastig plannen, en hopelijk kan ik vanaf woensdag weer de draad goed op pakken….

Afgelopen donderdag was weer best een spannende dag, De loterij voor de Spartathlon begon om 18:00 onze tijd. Ik had voor de zekerheid een kaarsje voor Jan en mij opgestoken, en ongeveer een half uur later was de uitslag bekend. Deze keer ergens op positie 376. Vorig jaar was ik nummer 220, dus helaas ook dit jaar geen Spartahlon voor mij…..Heel even een flinke domper, omdat het vrij definitief is deze keer, maar daarna was het negatieve gevoel weer snel over. Eind December was ik eigenlijk vrij zeker dat ik niet in zou schrijven, en wat later heb ik die plannen bijgesteld, maar ik was nog steeds niet 100% overtuigd of het allemaal wel heel verstandig was. De kans op een DNF is voor iemand van mijn kaliber heel erg groot, en zeker wanneer de recente blessures daar bij opgeteld worden. Ik hoef dus nu ook geen rekening meer te houden met deze wedstrijd, wat ook weer wat voordelen bied.

Maar ja…..het blijft de ultraloop der ultralopen, en het zou voor mij wel eens de laatste kans kunnen zijn om überhaupt mee te kunnen loten. Niets aan te doen, focussen op andere leuke dingen, en weer vooruitkijken. Hoofddoel dit jaar wordt dus Winschoten 🙂 en daar heb ik ook heel veel zin in!! Hotel is al gereserveerd door Jan!

Wel leuk is dat we ook nog een leuke marathon gevonden hebben op 13 April. Deze valt gelijk met Rotterdam, maar is bijlange na niet zo druk, en volgens mij ook een hele leuke. Gelukkig gaat het met de blessures ook een heel stuk beter, dus ben ik erg benieuwd of ik dan fit genoeg ben om een redelijke tijd weg te zetten. Nog minder dan een maand om me verder voor te bereiden, maar ondertussen heb ik al wel een paar weken behoorlijk wat kilometers kunnen maken.

Vandaag al weer een wat langere duurloop gedaan. Lekker op tijd weg (handschoenen aan, want het was nog aan het vriezen), en rustig aan vertrokken richting Zundert, met het idee om minimaal een marathon te lopen, maar wel op een rustig tempo.

Vlak voor Zundert moest ik nog even de bossen in voor een sanitaire stop, en daarna tegen de wind in richting Rijsbergen. Daarna alleen wind in de zij of in de rug met volop zon, dus was weer genieten. Af en toe wat last van mijn linkerknie, dus na 46 kilometer vond ik het goed geweest, en drukte ik mijn Garmin uit.

`Het weekgemiddelde voor hardlopen kwam hiermee net boven de 100KM, en verder nog wat wandel en fietskilometers.

Afgelopen vrijdag voor de laatste keer bij de fysio geweest, en ik ga proberen met de oefeningen wat meer kracht te ontwikkelen in mijn linkse been, en een paar specifieke kracht of core stability oefeningen niet meer doen, omdat deze voor mij juist een averechts effect hebben. Voorlopig lijkt dat goed te gaan, en nemen deze rugklachten wat af!!.

Na een paar dagen rust (herstellen van de 65KM van Walcheren), heb ik woensdag de korte broek weer opgezocht, want de trend van zon en hoge temperaturen hield afgelopen week aan. Mooie lente dagen dus, en dan zijn de trainingen gelijk een heel stuk leuker.

De pijn aan mijn knie was woensdag weg, dus toen heel voorzichtig alleen een rondje gedaan, en dat ging goed. Het plan was 9KM, maar het werden er uiteindelijk 13. Met op donderdag 18 en vrijdag 14KM er bij begon het toch al weer een beetje op een normale trainingsweek te lijken, en dat had ik eigenlijk niet verwacht na de inspanning van het weekend er voor.

Op zaterdag een mooie wandeling gehad in de buurt van Schoten, en ruim 26KM afwisselend door bossen en over rustige wegen gelopen.

Zondag eerst uitgeslapen tot 8 uur, en wat later vertrokken voor mijn lange duurloop. Heeeel voorzichtig de eerste kilometers gedaan, want de meeste gewrichten onder de gordel waren nog flink stram en pijnlijk van de wandeling van zaterdag. Een echt plan was er nog niet, omdat de marathon afstand eigenlijk te ver was zo kort na de ultra van vorige week, maar van de andere kant een dergelijke afstand wel nodig is in de aanloop naar Sittard. Maar ja….ik moet ook blessurevrij zien te blijven, dus besloot de beslissing pas te nemen rond de 22KM. Daar voelde alles nog prima, of beter gezegd, ik voelde me geweldig, want met volop zon, maar toch een lekker koel briesje af en toe, vlogen de kilometers voorbij. Af en toe een beetje dromend over de Spartathlon, of Winschoten gaf ook de motivatie een flinke boost, wat uiteindelijk resulteerde in 1 van de gemakkelijkste marathons ooit. Hopelijk wordt het alleen maar beter, en sluit ik hiermee een veel te lange periode van veel te veel blessureleed af.

Uiteindelijk toch nog een trainingsweek van 87,6KM (met wandelen er bij 123, 9KM) en dat valt niet tegen.

Net nog even de website van de Spartathlon gecheckt, maar helaas nog geen communicatie over de loterij. Vorig jaar viel deze op dinsdag 12 Maart volgens mij, dus ik verwacht toch binnenkort wat meer duidelijkheid…..

Voor de tweede keer gaan Jan en ik deze leuke ultra doen. De weersverwachtingen zijn prima, en we hoeven pas om 9:00u te starten, dus dat is ook meegenomen. Onderweg nog wat flinke mistbanken, en we zien de windmolens ook nog flink draaien, maar gelukkig blijkt het tijdens de wedstrijd alleen maar zon te zijn, en valt de wind mee.

Een paar honderd meter na de start gaan we een trapje op, en daar voel ik mijn knie al even protesteren, en ga heel voorzichtig naar boven. We lopen deze editie linksom, en ook de start locatie is veranderd. Hierdoor is de verdeling qua zwaarte, dat het zware gedeelte precies halverwege start, en de eerste 32KM dus vrij gemakkelijk gaan.

De kilometer splits liggen het eerste deel op zo’n 5m30 gemiddeld, wat voor mijn doen vrij snel is op een ultra, omdat er ook tijd verloren is gegaan bij de verzorgingsposten. Bij de 32KM gaat mijn jasje uit, en berg ik ook mijn drinkbeker op, omdat hier het drinken in kartonnen bekers uitgedeeld wordt.

Hierna gaan we gelijk het strand op, en na eerst een stuk ploeteren door het losse zand (de kustlijn ligt een behoorlijk stukje weg vanwege laag water) loopt het iets beter, maar verre van comfortabel. Ik moet goed mijn best doen om 6 minuten per kilometer aan te houden, en ben al snel buiten adem wat zo vroeg in de wedstrijd niet de bedoeling is. Het is continue zoeken naar de beste stukken, en soms op de wat slechtere stukken kan ik de verleiding niet weerstaan om een stukje te wandelen.

Op een gegeven moment gaan we het strand af, en kom ik weer in mijn ritme, maar….na een paar honderd meter gaan we weer terug het strand op. En wat later nog een keer hetzelfde. Op een gegeven moment staat de pijl weer richting het strand, maar deze keer een klim tegen een duin omhoog. Bovenaan heb ik de keuze rechtdoor door een hekje, of rechtsaf, maar er staat geen pijl. Voor de eerste keer moet ik het navigatie scherm van mijn Garmin raadplegen, en daar blijk dat ik, waar de pijl stond rechtdoor had moeten gaan. Dus weer terug omlaag, en op hetzelfde moment komt er een fietser van de organisatie om de pijl weer terug goed te zetten, want hij had al gemerkt dat een poosje niemand meer voorbij kwam. Jammer, maar aangezien ik niet voor het podium strijd maakt het eigenlijk helemaal niets uit (positief blijven).

Niet veel later gaan we serieus de duinen in, dus vooral hoogteverschillen, los zand, hier en daar een lange trap, en misschien nog wel het vervelendste, heel veel mensen die massaal de kust opgezocht hebben vanwege het prachtige weer. Sommige maken plaats, maar het zijn vooral de mensen met een hond en een veel te lange lijn die je uit je ritme brengen. Van de andere kant kun je het niemand kwalijk nemen, want voor hun is het waarschijnlijk ook vervelend dat er een hardloopwedstrijd door de duinen loopt…..

Naarmate de kilometers vorderen (42KM in 4u8 en 50KM in 5u) begint mijn knie al weer wat meer te protesteren, maar bedenk ik me dat van de spit geen enkel pijnsignaal komt, dus dat valt reuze mee. Wel een beetje last van de normale rugklachten links, maar dat is tegenwoordig altijd wanneer er hoogteverschillen zijn.

Helaas heb ik wel een ander probleem, en dat is namelijk niet door blijven lopen, maar te vaak een korte wandelpauze inlassen. Ook dat is achteraf goed verklaarbaar, want ik heb natuurlijk na de Bello Gallico veel te weinig getraind, vanwege de diverse tegenvallers. Dat laatste is dus vooral het mentale stuk wat nog flink te kort schiet.

De laatste 3KM is het ook vrij druk op de boulevard in Vlissingen, en zodra ik dat achter me gelaten heb, nog een mooi stukje richting de finish, waar deze keer nog flink wat volk stond.

07:06:07 Finished 65.0 KM Speed 9.15 km/h Pace 06:33 min/km, dus ongeveer 20 minuten langzamer dan in 2023, maar het parcours was c.a. 2KM langer. Uiteindelijk 28ste van de 56, dus precies op de helft van alle deelnemers, en dat is dan weer wel leuk.

Jan heeft er ruim anderhalf uur minder voor nodig gehad, en is nog onder de 5m/KM gebleven wat op deze toch wel zware ultra een geweldige prestatie is!!

Dus……allebei weer een hele mooie dag gehad, en weer tevreden terug naar huis.

Vandaag mijn tube Voltaren gel opgezocht, en mijn knie weer ingesmeerd, want die heeft wel wat geleden. Hopelijk weer snel over….