Op zaterdag 27 september 2025 vond voor de 19e keer de Sri Chinmoy 6-uursloop plaats in het Amsterdamse Bos. Zoals op de website vermeld: Een prachtig parcours, een gezellige sfeer en een uitgekiende organisatie maken dit tot één van de leukste ultra’s van het jaar. En die laatste zin klopt helemaal!
Voor de derde keer deed ik mee aan een evenement van het Sri Chinmoy Marathon Team, en het blijft een heel gezellig gebeuren met fantastische vrijwilligers.
Qua prestaties heb ik minder goede herinneringen aan eerdere edities: in 2024 liep ik tijdens de 100 km een zweepslag op, en in 2025 moest ik opnieuw uitstappen. Daarom deze keer de keuze voor een 6-uursloop: als je start, heb je altijd een finish. 🙂
Voordat ik vertrok, checkte ik eerst hoe het met Jan ging, want hij was van start gegaan op de Spartathlon. Daarna reed ik rustig richting het Amsterdamse Bos. Rond 9.15 uur vond ik zonder veel oponthoud een parkeerplek. Er waren weer flink wat nieuwe gezichten, waaronder een man van ruim 80 die een poging deed om een Nederlands record te lopen.
Om 10 uur mochten we van start. Mijn plan was om, net als in Winschoten, kilometers van rond de 5:30 te lopen. Direct na de start bleek ik op de derde positie overall te liggen. Vandaag waren de toppers duidelijk niet aanwezig: een groot deel zat in Griekenland bij de Spartathlon, en er was ook nog het NK Trail 50 km. Dat zal zeker invloed hebben gehad op het deelnemersveld.
Na een paar rondes lag ik zelfs even tweede. Overmoedig als ik was, besloot ik nog iets te versnellen. Niet veel later zakte ik terug naar de derde plaats, waar ik vervolgens lange tijd bleef hangen. Het leuke is dat je dan vooral anderen inhaalt, en af en toe de nummers één en twee voorbij ziet komen.
Rond 43 km moest ik dringend de Dixie in, want de Cola die ik een ronde eerder voor het eerst had geprobeerd, viel niet zo goed. Dat kostte me een paar minuten, maar ik lag nog steeds derde. Na de marathonafstand ging mijn tempo echter flink omlaag. De fut was eruit, en ik wist dat ik vroeg of laat ingehaald zou worden. Dat gebeurde rond 53 km: na een stukje wandelen kwam Jelle voorbij. Hij stelde voor om samen het laatste uur te lopen, maar ik zei dat hij beter zijn eigen tempo kon vasthouden, omdat het voor mij een zwaar stuk zou worden.
Het laatste uur ging ik rustig door. Hoewel mijn gemiddelde tempo hard omlaag ging, zag ik dat er met wat geluk nog een PR in zat. Bij het ingaan van de laatste ronde kregen we een stokje, en ik wist er nog een paar snellere kilometers uit te persen. Ik kreeg Jelle in het vizier, en toen ik hem tot op 200 meter was genaderd, klonk het fluitje: de zes uur zaten erop. Het stokje mochten we achterlaten, zodat de organisatie de precieze afstand kon opmeten.
En zo eindigde ik vierde overall, tweede bij de mannen 60, en met een PR van 62,031 km. Heel erg blij met deze uitslag!
Gisterenavond zag ik dat er een DNF bij Jan staat 🙁 Ook bij veel andere Nederlandse toppers.
Je hebt toch prima gelopen Hans. Ik heb je sws meerdere keren voorbij zien komen. Eindigde bij het fluitje net achter je, wel met zo’n 9 rondjes minder haha. Maar was leuk met je te hebben gelopen en blij met je advies dat de tussenzool van mijn Adizero schoen mogelijk niet goed was voor mij ivm knie en heupklachten gedurende de wedstrijd. Terug naar de HOKA’s dus. Voor mij was het de eerste keer zo lang en zo ver rennen, dus ook meerdere PR’s haha. Wellicht tot een volgende wedstrijd sometime, somewhere. Het ga je goed.
Dag Michel, bedankt voor je berichtje!! Ja was een heel leuk evenement, en leuk om je even te spreken. Het is een klein wereldje die ultralopers, dus als je met het ultravirus besmet raakt, zullen we elkaar zeker nog vaker treffen! Beterschap met de knie en heup problemen!! Hopelijk op te lossen met de juiste schoenen. Groetjes Hans