En we zijn weer een week verder. Nog een week beprekte lockdown, en gelukkig nog steeds niet besmet met het virus.

Wel een beetje een rare week gehad, want hoewel ik thuis werk, is de druk nog vrij hoog in verband met een paar projecten die onder druk staan. Afgelopen woensdag was pa opgenomen in het ziekenhuis met een longembolie, dus dat was ook weer zwaar schrikken. Gelukkig gaat het beter, en is hij ondetussen weer terug thuis.

Weer lekker kunnen trainen, en zoals vorige weken weer een avondje naar Col de Kragge geweest voor een pittige training.

Verder rustig aan gedaan, want ik had een beetje last van mijn heup, waarschijnlijk door de val vorige week zaterdag. Zaterdag was ik dus eigenlijk van plan om een hele rustige duurloop te doen, en dan wat extra kilometers te maken. Maar toen ik eenmaal bezig was, liep het zo lekker dat ik besloot om halverwege het tempo wat omhoog te gooien en er weer een marathon van te maken. En….nog nooit zo gemakkelijk een marathon gelopen. Weer een bewijs dat je lichaam zich heel snel aanpast aan dergelijke afstanden, en dat dit goed trainbaar is. Nog wel een keer gevallen, dus dat brengt het gemiddelde op 1 val per week afgelopen maand. Weer een flinke smak, en weer op mijn elleboog, knie en heup.

Wel heel jammer dat er voorlopig nog steeds geen evenementen op de kalender staan die zeker doorgaan. Ik ga er nog wel vanuit dat de great escape door gaat, maar denk dat ik ook iets moet gaan zoeken nog later in het jaar.

De Indian Summer nog een keer zou misschien ook kunnen, of een nieuwe poging voor de Bello Gallico.

Zondag nog een mooie wandeling gemaakt met Maaike bij de Brabantse wal.

Hoewel het in de hele wereld nog steeds ontzettend veel ellende is, probeer ik er toch iets van te maken. Gelukkig heb ik nog mooie hobbies, en ben ik nog steeds virusvrij, dus weer veel gelopen en gewandeld afgelopen week.

Ik was erg snel hersteld van de marathon van vorige week, en kon eigenlijk een dag later meteen de draad weer op pakken. Een heel verschil met mijn eerste marathon in 2006, want toen kon ik een hele week amper lopen.

Het iets langer op bed liggen iedere dag, en geen verkeers stress lijkt me erg goed te doen, want ik voel me uitgerust, slaap goed en ik ben super productief de uren die ik werk vanaf thuis. Omdat ik niet hoef te reizen werk ik een paar uur langer, maar wel in een wat rustiger tempo, en vooral in een rustigere omgeving.

Afgelopen woensdag ben ik samen met Jan naar de Kragge geweest voor een interval/kracht training (want daar zorgt het uitdagended parcours wel voor). Deze keer wilde ik twee rondjes proberen, dus heel voorzichtig gestart. Maar na 3 bochten zat ik al weer in het rood, dus echt doseren is er niet bij. Jan was ondertussen al uit het zicht verdwenen, dus die ging helemaal flink tekeer op dit zware parcours. Na zo’n 30 minuten had ik de ruim 5KM er op zitten, en besloot er deze keer inderdaad 2 rondjes van te maken. Dat was achteraf gezien een goede beslissing, want zonder veel problemen heb ik ook dat rondje uit kunnen lopen.

En toen afgelopen zaterdag weer een lange duurloop. Zelden zo veel kilometers aan een stuk zo lekker gelopen…tot KM 16, want toen struikelde ik weer eens.

Schitterend weer, niet te druk, en ik voelde me heel goed, dus ik dacht…..dat wordt weer een marathon. Veel verder heeft op dit moment nog niet veel zin, dus dan maar proberen wat sneller te gaan dacht ik. En dat is gelukt. Nog nooit een marathon zo ontspannen gelopen, op 1,5L water, en twee gelletjes….

Zondag met Maaike nog een mooie tocht gewandeld in Lage Zwaluwe (een groene wissel).

Ondertussen weer veel gebeurdt afgelopen dagen. Het Coronavirus maakt nog steeds slachtoffers, en helaas is Michel ondertussen ook besmet met het virus. Als er 1 eimand is die het niet zou moeten krijgen is hij het wel, want die heeft al veel te veel tegenslagen moeten incasseren de laatste jaren. Maar helaas….Volgens de laatste berichten gaat het gelukkig al een beetje de goede kant op, en laten we hopen dat die trend zich doorzet!!

Verder werk ik nog steeds vanaf thuis, en dat komt wel goed uit want er is ontzettend veel te doen, en dan scheelt die ruim 2 en half uur reizen per dag flink.

En dan nog het goede weer van afgelopen weken….Het is dan ondertussen weer wat afgekoeld, maar het is natuurlijk geweldig om weer te kunnen sporten in korte broek en t-shirt.

Ondertussen gaat het trainen ook steeds beter, en ik baal er nu wel een beetje van dat er geen trails of andere leuke uitdagingen op korte termijn zijn. Vorige week wel flink wat spierpijn gehad, na het rondje Kragge. Zelfs zaterdag deden mijn bovenbenen nog flink pijn, maar toch maar weer besloten om een flinke lange duurloop te doen. En het was weer geweldig weer, en minder druk dan de week er voor. Dus ik besloot er weer een marathon van te maken. Gelukkig herstel ik tegenwoordig vrij snel, en kan ik de andere dag weer voorzichtig een training doen.

Nomraal gesproken begin je na Pasen al weer uit te kijken naar hemelvaart, pinksteren, koningsdag etc. etc. maar dat is nu allemaal anders.Enige wat echt vast staat is de Great Escape, dus ik hoop dat dat zo blijft!!

Vanavond met Jan opnieuw een rondje Kragge doen….zin in

Ondertussen is het weer twee weken geleden dat de beperkte Lockdown is aangekondigd, en 4 weken geleden dat we de toespraak van Rutten kregen, waarin o.a. het verbod op handen schudden aangekondigd werd. De weken vliegen voorbij, en vooralsnog ziet het er nog niet naar uit dat de toestand snel val veranderen.

Gelukkig zit het weer wel mee, want vanaf het moment dat ik continu vanaf thuis moet werken, schijnt zowat iedere dag volop de zon. Zo ook afgelopen zaterdag, toen ik weer op pad ging voor mijn lange duurloop.

Deze keer was ik wat later vertrokken dan normaal, omdat Maaike een vrije dag had, en we dus “uit konden slapen”. Dus de wekken om 7 uur gezet, en na een paar keer snoozen rustig ontbeten, en iets voor half 9 op pad gegaan voor mijn lange duurloop.

Bewust een rustige start deze keer, want ik wilde niet het imuun systeem overbelasten, omdat ik sowieso deze training weer wat langer wilde maken.

Na ongeveer een half uurtje zag ik dat de hartslag zo rond de 140 zat, bij een rustig tempo, en ik besloot dat zo aan te houden. Lekker weer, en lekker rustig op de paden, totdat….ik halverwege de pannehoef voorbij de parkeerplaats liep. Daar waar normaal gesproken max. twee auto’s stonden, stond nu de parkeerplaats vol. In totaal 16 stuks, dus niet iedereen had het advies goed begrepen om de natuurgebieden te vermijden. Uiteraard hoor ik zelf ook bij die groep, maar in ieder geval zonder auto….

Het lusje er bij gepakt waar Jan en ik vorige week wat reeen zagen, en zo weer door richting de Moerse bossen en Buissche heide. Hier viel de drukte gelukkig weer mee, en de meeste stukken had ik de route alleen voor mezelf. Halverwege besloot ik om een gelletje te pakken, en op dat moment struikelde ik weer eens flink. Met een harde klap lande ik op de grond, en mijn elleboog die al een jaar pijn doet van 1 van de vorige struikelpartijen gebruikte ik weer opnieuw om de val te breken…..

De contactpunten waren deze keer dus vooral mijn elleboog, maar ook mijn heup en ribben hadden een tik gekregen. Dus maar even rustig mijn gelletje opgegeten, en wat water gedronken, en daarna weer terug het tempo opgepakt.

Bij Schijf linkasaf gegaan, om er wat kilometers aan te plakken, en zo rond de 38 kilometer besloot ik om er 42KM van te maken. Niet veel later liep ik weer de van Hovedreef in. Lekker gelopen, onder ideale omstandigheden(afgezien van de val halverwege).

Op een flinke bult op mijn elleboog, en licht gekneuse ribben na, weer helemaal hersteld…