Eindelijk weer eens een wedstrijd, na de DNF in Hongarije.Ondanks dat het een training zou worden, en zowat helemaal onverhard, was er toch een beetje spanning voordat 10:00u het startschot viel in Geldrop.

Ik stond redelijk vooraan in het startvak, maar denk dat de meesten deze loop nog langzamer starten als ik, dus liep ik niemand in de weg.Al  snel kwam ik in mijn ritme, en bij de eerste Kilometer split (4m52) voelde ik al dat ik waarschijnlijk toch wat sneller zou kunnen lopen dan aanvankelijk verwacht.Tot en met de 10KM bleef dit zo, maar daarna zakte het gemiddelde met zo’n 10 seconden per kilometer.

Het liep boven verachting goed, in een hele mooie omgeving. Bij de drankpost had ik al een gelletje gepakt, en deze viel ook goed, dus alles bij elkaar heel goed voor het vertrouwen.

Uiteraard moeten de zware kilometers straks pas komen, maar goed…. voorlopig is het genieten. Tot ik bij de 15 KM twee bordjes zie staan….1 met 15km voor de 30 KM en 1 met 20KM voor de 42,195KM.Zou het een fout van de organisatie zijn vraag ik me af, maar helaas bij de post op de 20KM wordt bevestigd dat er in het begin al een afslag genomen had moeten worden voor de marathon lopers.

Dus snel mijn startnummer maar onder mijn shirt gestopt, omdat anders misschien gedacht zou worden dat iemand bezig was om een nieuw parcours record te lopen op de marathon 😉

Dus dat wordt in ieder geval een DNF, en dat is balen. Gelukkig kan ik goed met teleurstellingen omgaan, en besluit om er een leuke 30KM van te maken, en bij de finish maar om de finishboog heen te lopen.

Mezelf motiveren om voor een mooie tijd te gaan kan ik helaas niet meer, maar genieten van het parcours des te meer.Ik ga nog wel even onderuit, deze keer geen wortel of i.d., maar een rand in een singletrack waar ik de bocht te kort neem en letterlijk de bocht uit glijd.

En dan komt ergens de halve en 15km er bij, en dan is het ook weer wel leuk om deze langzamere lopers voorbij te gaan.Uiteindelijk de 30K in 2u39 afgewerkt, wat voor mij op dit zware parcours een flinke meevaller is.Ik ga douchen, want wil op tijd terug zijn om Jan op de foto te zetten, en wanneer ik iets over twee naar buiten ga….staat hij al aan de finishlijn met een microfoon voor zijn neus.

Hij heeft gewoon gewonnen, en ook nog eens met een supertijd van 3u4. Geweldig gedaan!!!

Daarna nog gezellig wat gedronken, en weer naar huis, maar eerst nog even het spaarvarken van de organisatie bijgevuld.

De domper van het verkeerd lopen weer omgezet naar iets positiefs, want nu kan ik in ieder geval nog een paar weken extra door trainen voor de start in Leeuwarden.

Jan en ik zijn het er beiden over eens, dat dit 1 van de leukste evenementen is, en dan ook nog eens gratis, en waar ook nog eens de biertjes bijna voor niks zijn.

De pijn aan mijn heup is gelukkig ook weer beter, dus vanavond voorzichtig uitlopen…

Verder heb ik me deze week flink verwend met een nieuwe Garmin. Zoals vorig jaar mag ik volgens de boekhouder van de WKR regeling gebruik maken, wat er op neer komt dat ik een Garmin Enduro 2 zakelijk aan kan schaffen. Tja….die kans laat ik natuurlijk niet voorbij gaan, al was het alleen al ter compensatie van de vele uren werken van vorige maand. Een top horloge, voor harldlopers momenteel de beste die Garmin te bieden heeft. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Alleen had ik er tijdens de T’is voor niks beter op moeten kijken, want ben dus nog verkeerd gelopen.

En……inmiddels alvast ingeschreven voor de 24 uurs van Sittard, en de Ultrabalaton. Dus na Leeuwarden de trainingen nog rustiger en langer maken…..

De Citytrip naar Londen zit er helaas weer op. Een fantastisch weekend gehad!! Buiten de diverse Engelse pub’s ook heel veel van Londen zelf gezien. Het blijft een geweldige stad, en is zeker weer voor herhaling vatbaar.

Ook is het WK weer begonnen, maar in tegenstelling tot andere jaren leeft het een stuk minder. Heeft denk ik te maken met het negatieve imago van Quatar, en met de tijd van het jaar waarop het gehouden wordt. Nog geen versierde woningen of auto’s gespot, zowel in Nerland als Belgie, en ook in Engeland was er maar weinig te merken van dat er momenteel een WK gehouden wordt.

Na een lange periode eindelijk weer eens een “wedstrijd” in het vooruitzicht. Het meer een training worden, dan een echte wedstrijd of PR poging, maar ik heb er niet minder zin in. Het parcours schijnt ook uitdagend te zijn, en het is gratis, dus kan nooit tegenvallen.

Samen met Jan beslist om ook voor Leeuwarden in te schrijven, want dat moest gebeuren voordat ik de marathon van a.s. zondag finish. Ik zit er ook over te denken om alvast voor de 24u van Sittard en de ultrabalaton in te gaan schrijven. In ieder geval voor het einde van dit jaar, dus ik heb nog een paar weken…

De verkoudheid/griep is gelukkig nagenoeg over. Nog niet helemaal 100%, maar toch al veel beter dan vorige week.

Zaterdag even gekeken hoe het er bij stond, en dat viel gelukkig nog niet tegen. Onder perfecte omstandigheden mijn lange duurloop gedaan. Lekker op tijd vertrokken, en na ongeveer een uurtje kwam de zon op. De kou was snel weg, want het bleek die dag de warmste 12 November ooit te worden, dus ook de handschoenen konden halverwege uit.

Deze keer het rondje Zevenbergen een keer andersom gelopen, en het laatste stuk door Etten Leur een nieuw stukje er bij aan geplakt. De verleiding om er een marathon van te maken was heel groot, maar toch besloten om het bij de 38K te laten. Laatste paar km nog een beetje versneld, maar de snelheid is absoluut nog ver onder nivo. Voor een duurloop als deze prima dus, maar over twee weken moet het eigenlijk wel een heel stuk sneller.

Dat zal dan gelijk het moment worden om te beslissen om de 24ste December wel of niet naar Leeuwarden af te reizen voor de eerste editie van de Wintermarathon. Gaat het goed, en is er een kans dat er een mooie tijd gelopen kan worden, dan wil ik zeker een poging gaan doen, maar als het vrijwel zeker een flop gaat worden, kan ik beter iets anders uit zoeken wat later.

Afgelopen week kon ook weer mee geloot worden voor de Norseman triathlon, maar ik heb besloten geen poging meer te doen. Sowieso verdubbeld zowat het aantal deelnemers aan de loterij, en de afgelopen jaren kost mee loten ook geld. Daar komt bij dat ik de laatste jaren erg slecht tegen kou kan, en een DNF door onderkoeling zoals in Livigno hoop ik nooit meer mee te maken. Bij de Norseman is de kans daar op toch wel heel erg groot. Wel jammer, want ik had graag alle drie de “grote” extreme triathlons willen finishen, maar…..

Van de andere kant…niet getreurd, want ik heb nog hele mooie doelen voor volgend jaar. Om te beginnen wil ik weer de 24u gaan doen. Daar is geen kans op een DNF(did not finish) want als je 1 ronde gelopen hebt kom je al in de uitslagen. Helaas wel kans op een DNS (did not start) zoals bij de 24u van Deventer het geval was afgelopen Juli.

En daarna de wedstrijd waar alle pijlen op gericht gaan worden, de Ultrabalaton. Ik denk op hardloop gebied een evenement wat qua organisatie en aantal deelnemers 1 van de grootste en best georganiseerde wedstrijden is die ik ooit mee gemaakt heb.

We zijn weer terug van een weekje wandelen in Frankrijk. Een paar mooie etappes kunnen wandelen, en weer een stukje dichter bij Rome. Vanaf Maastricht ondertussen c.a. 500KM afgelegd, en nog ruim 1400 te gaan voordat we Rome bereiken.

Helaas ook een virusje tegen gekomen, want vanaf vrijdag ben ik flink verkouden, keelpijn, niezen, spierpijn en hoofdpijn. Geen Corona volgens de sneltesten die ik zaterdag en zondag gedaan heb, dus hopelijk ben ik snel weer opgeknapt.

Dus al ruim een week niet kunnen trainen, en alhoewel rust goed is, wordt het toch dringend tijd dat ik weer een rondje kan gaan hardlopen. Voorlopig de focus maar op oefeningen, zodat ik in ieder geval nog iets doe, en zodra de keelpijn en hoestbuien over zijn maar weer voorzichtig de draad op pakken.

In ieder geval ben ik wel weer bijgekomen van de drukke weken net voor mijn vakantie.