Het jaar 2023 loopt binnenkort weer af, dus wordt het weer tijd om terug te blikken.

Qua training staan hieronder de statistieken. Het gemiddelde tempo lag dit jaar iets hoger, terwijl de hartslag een stuk lager en het vermogen een stuk hoger was. Dus ondanks dat ik een jaar ouder geworden ben, toch vooruitgang geboekt!

5 maart 2023 65KM walcheren
De eerste wedstrijd begon met de 65KM van Walcheren. Een vrij ware ultra, met een flink stuk strand en duinen er in. Heel tevreden met mijn tijd van 6u44.

18 Maart 2023 DNF tijdens de 24 uur van Sittard
Er waren ook wedstrijden met een minder leuk verloop. De 24 uur van Sittard was er zo een. Vorig jaar daar zonder problemen de 24 uur uitgelopen, maar dit jaar hield het voor mij bij 50KM op. Balen, maar misschien niet helemaal verkeerd omdat de Ultrabalaton relatief kort na deze wedstrijd komt en ik dus door kon trainen.

5 Mei 2023 Ultrabalaton 211KM Ultrarun ==> 28:21 PR
Tja, niet alleen het hoogtepunt van het jaar, maar voor mij op sportief gebied de allergrootste prestatie die ik in mijn hele leven geleverd heb. Samen met Jan een super avontuur beleefd, en herinneringen die nog steeds dagelijks voorbij komen, en me de rest van mijn leven bij zullen blijven. 211KM gelopen in een tijd van 28 uur en 21 minuten.

25 Juni 2023  Halve Marathon Roosendaal (21KM) ==> werd 10KM
Eind Juni met twee bedrijventeams deelgenomen aan de halve marathon van Roosendaal, welke door de hitte naar 10KM bijgesteld was. ICT-OKE haalde de eerste en tweede plaats!

2 Juli 2023 – Belgisch Kampioenschap 100KM in Edegem – DNF na 50km
Een poging om me te kwalificeren voor de 120 van Texel mislukte, omdat ik na 50KM besloot te stoppen. Op zich lag het tempo goed (nog ruim onder de 5 uur na 50KM), maar te veel pijn en vermoeidheid.

Zomervakantie
Tijdens de zomervakantie hebben we veel gewandeld, en we zijn ondertussen in Zwitserland beland op de weg naar Rome.

7 Oct – Trail Labbye 50KM ==> 5u32
Na jaren weer een hele mooie trail gedaan. Het was de trail lábbye in Belgie, en voor mij 1 van de allermooiste trails die ik ooit gedaan heb.Heel tevreden met mijn tijd van 5u32, want het was vrij warm die dag.

28 Oct – Grizzly 100 Kilometers 3000 D+ ==> 14:02:07
En nog zo’n geweldige wedstrijd! De Grizzly 100. Up de medaille staat “The brutal one”, en dat klopt wel, want het was een vrij zware trail, en dat kwam niet alleen door de hoogtemeters, maar ook door de modder.

Corona
16 Dec stond al erg lang op de kalender als tweede hoofd doel van 2023, namelijk het finishen van de Bello Gallico. Helaas gooide een Corona infectie roet in het eten, en heb ik moeten besluiten niet te starten.
Kort samengevat een super jaar gehad, wat een beetje vervelend eindigde.
Gelukkig ben ik weer hersteld, en kan ik weer vooruitkijken. Gisteren (eerste kerstdag) weer een marathon gelopen, en het voelde goed.

De kilometers verspreid over het jaar samengevat in onderstaand plaatje, met duidelijk de uitschieters van de ultrabalaton en Grizzly

Planning 2024

De eerste twee wedstrijden liggen al vast:

27 Januari hoho100 (100 Miles) 
24 Maart 2024 60 of 120 van Texel, hangt af van wel of niet kwalificeren tijdens de hoho100.

Daarna wordt het afwachten….Hopelijk wordt ik ingeloot voor de Spartathlon. Mocht het niet lukken, dan wil ik misschien de 100Mile Kullamannen van UTMB doen op 1 November gaan doen.

En eind december wil ik nog een poging doen om de Bello Gallico te finishen…

…voor het volgende doel…..de hoho100

Afgelopen weekend heb ik de Bello Gallico deze keer een heel klein beetje beleefd vanaf het legends tracking systeem. Al vrij vroeg checkte ik hoe het er bij stond, en ik zag dat Jan op dat moment al goed bezig was.

Ook de andere bekenden (Cees,  Peter etc.) waren lekker onderweg. Af en toe bleef een van de nummers nogal lang hangen, soms zelfs zo’n 45 minuten, maar daarna stegen ze weer flink in het klassement. Helaas voor Jan geen finish, maar sowieso knap dat hij nog een 80K in zo’n mooie tijd af heeft kunnen werken, nadat hij ook een paar dagen flink ziek geweest is!!

Zelf was ik aan het klussen bij Randy, en ik baalde ik echt verschrikkelijk dat ik er niet bij kon zijn. Ik kon me troosten met de gedachte dat starten tot een nog veel grotere teleurstelling zou leiden, omdat ik nog lang niet hersteld ben van de toch wel heftige Covid infectie.

En op zijn Cruifiaans gezegd heeft ieder nadeel zijn voordeel, dus ook in dit geval, want herstellen van een 161K hoeft nu niet.

Maar als je dan iedereen bezig ziet, en ook af en toe foto’s voorbij ziet komen, baal je toch flink….Enige wat je op dat moment het beste kunt doen is vooruit kijken, en plannen maken om te proberen volgende wedstrijd zo goed mogelijk aan de start te verschijnen.

Nog maar 6 weken, en wanneer ik daar c.a. twee weken gas terug nemen (taperen) vanaf haal, dus nog ongeveer 4 weken over. In die periode wil ik eigenlijk nog een 45K(24 of 25 Dec), 50K(6 of 7Jan) en een 60K (13 of 14 Jan) proberen te lopen, en de eerste twee liefst met een gemiddelde van c.a. 5:50/Min.

Het weekend van Oud en nieuw dus even bijkomen, en een kortere duurloop van rond de 30K.

Herstel: Afgelopen week dus heel voorzichtig de trainingen weer opgepakt na 9 dagen nagenoeg geen beweging. Woensdag voorzichtig 10K, donderdag en vrijdag c.a. 15K, en zaterdag niets, want toen was het klus dag. Zondag mijn lange duurloop afgewerkt, en zo verstandig geweest om niet verder dan 30K te gaan, want mijn lichaam is nog niet aan de langere afstanden toe.

Heel rustig vertrok ik zondag, en omdat mijn eerste doel op normale verharde ondergrond is, besloot ik gewoon rondje Rijsbergen te doen wat 100% verhard is.

De eerste kilometers gingen heel erg langzaam, en pas na 10KM begon ik een beetje in een lekker ritme te komen.

Met een vrij lage hartslag waren de kilometer splits onder de 5:50/KM gekomen, en dat was wel een beetje een geruststelling.Op dat tempo rustig uitgelopen, en ondanks de twee sanitaire stops uiteindelijk toch nog binnen de 3 uur de 30K afgewerkt.

Dat mijn lichaam nog hard aan het werken is om te herstellen merk ik vooral in de avonden, omdat ik na een half uurtje tv kijken automatisch in slaap val. Maar we zijn weer bezig, en kunnen weer vooruitkijken. Nou nog even alles zien te combineren met Kerst, Oud en Nieuw en met de bouw van de garage bij Randy…..

Gisteren (Woensdag) ochtend bij het Bravis ziekenhuis langs om een hartfilmpje te laten maken. De extrasystolen (extra slag die ik af en toe voel) waren ondertussen al weer terug afgenomen, maar om na te gaan of er mogelijk sprake was van myoracdites (ontstoken hartspier) beter maar gelijk door een cardioloog laten kijken.

De afspraak was op tijd, dus ook de uitslag had ik al vroeg binnen, en gelukkig hoef ik me nergens zorgen over te maken.

Ondertussen heb ik de organisatie geïnformeerd dat ik er niet bij ben dit weekend, dus beter gelijk definitief maken omdat ik anders toch weer ga twijfelen. Het goede nieuws is dat ik ondertussen weer een rondje gedaan heb, en alhoewel de hartslag vrij hoog zat voor het lage tempo voelde het weer heel goed.

Mijn Garmin is nog wel helemaal van slag af, want mijn HRV, slaapgeschiedenis, en rustpols zijn nog steeds knudde dus het is wel duidelijk dat ik nog niet 100% hersteld ben. Enige voorzichtigheid is dus geboden, zodat ik niet de volgende uitdaging in gevaar breng, want die komt ook vrij snel: 1 Maand 1Week 5Days 21Hours HOHO100(161km ultra)

En omdat ik nu een flinke terugval heb, zal er nog veel moeten gebeuren Tel daar bij op de dagen die min of meer inactief zullen zijn (kerst – oud en nieuw + klussen) dus de resterende tijd vooral goed inplannen, en heel blijven.

Met mijn collega’s alvast geregeld dat ik geen standby dienst meer heb voor deze wedstrijd, dus dat is alvast 1 storende factor weg. De trainingen kunnen ook weer meer op asfalt, omdat voor mij een goede 100K tijd voorlopig het doel wordt.

Helaas ben ik sinds afgelopen dinsdag avond ook geveld door het coronavirus. Dat ik ook een keer aan de beurt zou komen verbaasd me natuurlijk niet, maar de timing had eigenlijk niet slechter gekund.

Dinsdag avond (pakjesavond) kwam ik thuis na een dag bibberend van de kou in Brussel gewerkt te hebben. Alleen mijn rug was nog enigszins opgewarmd, omdat tijdens de anderhalf uur durende rit naar huis, de stoelverwarming op maximaal gestaan had.

Later op de avond begonnen mijn luchtwegen ook geïrriteerd te raken, en in eerste instantie dacht ik nog dat het aan het gourmetten lag, maar toen ik de volgende dag opstond bleek het foute boel. Nog steeds ontzettend kou, flink hoesten, en af en toe overgeven “exorcist-style”. Dat laatste ging gelukkig over in de loop van de dag, maar de spierpijn en hoofdpijn waar ik ook last van had werd steeds erger. Dus mezelf maar getest op Corona, maar de test gaf Negatief.

Die woensdag op tijd mijn bed in gegaan, na een warm bad, maar al vrij snel weer mijn bed uit, om een bodywarmer + badjas aan te schieten want ik had het nog steeds erg koud. Na een paar uur werd ik wakker, en toen moest alles snel weer uit, want ik lag flink te zweten….koorts dus, en ook de hoofdpijn was inmiddels nog verder aangewakkerd. Dus toen maar een Advil genomen, en dat moet ongeveer de 4e of 5e pijnstiller zijn die ik ooit in mijn leven genomen heb.

Donderdag begon ook ontzettend beroerd, en nadat ik mijn collega’s op de hoogte gebracht had dat ik een paar uur plat zou gaan, besloot ik voor de zekerheid nog maar een test te doen. Deze keer positief, en alhoewel ik het eigenlijk de dag er voor ook verwacht had, toch een flinke tegenvaller natuurlijk, omdat ik uiteraard niet weet wat voor gevolgen dit voor mij zal hebben. Dus toen maar gelijk besloten om de hele dag in bed te blijven, en de laatste keer dat me dat overkomen is, hadden we nog geen kinderen dus moet minimaal een jaartje of 30 geleden zijn(toen was het vanwege een long ontsteking). De hoofd en spierpijn was nog enigszins te onderdrukken met Advils, maar daar was ook alles mee gezegd. In de avond nog even ingelogd bij de klant, en een release gedaan, en daarna knapte ik wel een beetje op.

De dag later (vrijdag) was de hoofdpijn nagenoeg weg, en het pijnlijke en vermoeide gevoel in mijn spieren was ook opgelost. Maar nu was het dus vooral een flinke verkoudheid, en ik had de hoop dat dit de laatste fase zou zijn. Die dag wel gewerkt, en ik begon me ondanks de hoestbuien weer mens te voelen. Dat gevoel verdween toen ik later op de avond weer zwetend van de koorts in de bank zat…

Vandaag (zaterdag) nog steeds flinke hoestbuien, en met vlagen loopt het snot mijn neus uit. Een flinke tegenvaller dus, en ondertussen heb ik me alvast maar neergelegd bij een DNS volgende week. Net een paar dagen te laat om het startnummer nog over te kunnen laten schrijven, dus het inschrijfgeld is sponsoring van mijn kant. Nog heel even overwogen om vrijdag toch die kant op te gaan met Jan (als hij gaat, want die was gisteren ook ziek thuis gekomen) en dan als vrijwilliger mee te helpen, maar ik vermoed dat zo’n weekend mee helpen ook al flink belastend is. Beter mee helpen bij Randy, want daar heb ik dus deze week en weekend ook al verstek moeten laten gaan…..

Balen balen balen….

Wel al nagedacht over het strijdplan voor komende doelen. Ik ga dus even helemaal niets doen totdat ik klachten vrij ben, op misschien af en toe een wandelingetje na. Daarna wacht ik nog een paar dagen, en dan wil ik voorzichtig weer gaan opbouwen. Ik heb al veel gezocht op internet, maar er bestaan simpelweg geen eenduidige richtlijnen over wanneer de trainingen weer normaal hervat kunnen worden. Begrijpelijk want ieder geval per individu is uniek, en inmiddels zijn er ook veel varianten in omloop. Wat wel algemeen als advies mee gegeven wordt, is om het niet te onderschatten, en erg voorzichtig te zijn om langdurige schade te beperken. Geduld dus…..

Bijvoorbeeld 1 van de adviezen:

Voor sporters die matige tot ernstige symptomen van COVID-19 hebben gehad, is de situatie anders. Het risico op hartspierontsteking neemt immers toe met de ernst van COVID-19. Deze sporters krijgen het uitdrukkelijke advies zich na 10 dagen te laten onderzoeken voor ze opnieuw sporten.

Je kunt daarvoor terecht bij je huis- of sportarts. Die zal de aard en de ernst van de symptomen onderzoeken, een rust-ecg (hartfilmpje) uitvoeren en een bloedstaal nemen voor een bepaling van het troponine (een eiwit dat vrijkomt als de hartspier wordt beschadigd) en het C-reactief proteïne (een maat voor ontsteking). Je kunt naar een cardioloog worden verwezen voor een echocardiogram (echografie van het hart).

Als alle onderzoeken normaal zijn, de COVID-19-symptomen verdwenen zijn en er na de positieve COVID-19-test 10 dagen verstreken zijn, dan mogen de sportactiviteiten geleidelijk worden hervat. Keren symptomen terug, dan moeten in overleg met de huis- of sportarts en de cardioloog extra onderzoeken worden uitgevoerd.

Update Zondag 10 Dec:

De klachten nemen af, maar zijn niet over. Wel koortsvrij nu,

In bovenstaande grafieken is duidelijk het effect te zien van een weekje Covid. De HRV is hard op weg om uit grijze gebied te raken. De middelste grafiek toont de stress score, wat gelijk de meest opvallende is, want ik kom zelden boven de 25% uit. Ook de rusthartslag ligt zoals verwacht hoger, terwijl ik afgelopen dagen geen enkele inspanning gedaan heb.

Na de lange periode met regen, is het gelukkig eindelijk droog geworden, maar is helaas ondertussen de temperatuur ook een heel stuk gedaald. Zaterdag flink last van koude handen gehad tijdens het klussen bij Randy, maar toen was ik verder wel goed in gepakt. Zondag dus ook maar de nodige maatregelen genomen, en uiteindelijk leek het wel mee te vallen toen ik eenmaal aan het lopen was. Dit bleek later vooral omdat ik de eerste 10K met wind in de rug gelopen had, want toen ik in de Hoevense polder linksaf sloeg koelde ik flink af vanwege de ijskoude wind op mijn gezicht. De laatste 10K vanaf Oudenbosch de wind volop tegen, en alhoewel de zon een poging deed om er door te komen voelde het veel te koud aan.

Tijdens de BG zal ik wel wat meer beschut lopen, maar ik hoop dat het in ieder geval boven het vriespunt zal zijn die dagen, omdat ik dit jaar heel erg slecht tegen de koude kan. De oorzaak is misschien te zoeken in het lagere vet percentage, of gewoon omdat ik veel minder uren buiten heb doorgebracht. Het wandelen wat we normaal doen is vervangen door klussen, en hoewel dit ook buiten was, heb je dan weinig last van de koude wind.

De 14 daagse weersverwachting is gunstig, en als dit zo blijft moet het wel goed komen. Als we buienradar aanhouden dan zou het een droog weekend worden met temperaturen boven het vriespunt en vanaf vrijdag droog. Andere voorspellingen zijn ongunstiger, maar laten we hopen dat het in ieder geval niet extreem koud wordt.

De laatste duurloop dus al wat korter gedaan, en ook deze keer weer veel last van spierpijn, vrijwel zeker veroorzaakt door het klussen de dag er voor. Nog wat meer afbouwen komende dagen, en dan moet ik er klaar voor zijn….

Eerst nog sinterklaas, en daarna kan ik mijn nieuwe compressport 10/10 regenjasje uit gaan testen wanneer het regent.

OMSCHRIJVING COMPRESSPORT HURRICANE WATERPROOF 10/10 JACKET HEREN

Het Hurricane Waterproof 10/10 Jacket is een comfortabel wind- en waterdicht hardloopjack. Het jack is gemaakt van 10.000 Schmerber stof, wat betekend dat het 100% waterdicht is zonder zijn ademend vermogen te verliezen. Het jack voldoet aan de eisen die aan kleding wordt gesteld bij het lopen van ultra-trail wedstrijden.

• Lichtgewicht
• Goed ademend vermogen
• Vocht- en zweetafvoerend
• Wind-en waterdicht
• Waterdichte ritsen en waterdichte gesealde naden
• Ergonomische snit voor een perfecte pasvorm
• 4-Way stretch voor een uitstekende bewegingsvrijheid
• Vaste, aansluitende capuchon met hoge kraag voor extra bescherming
• Klein opvouwbaar voor in je tas