Na twee wedstrijden die ik vanwege blessures niet kon finishen, besloot ik het wat anders aan te pakken. De lat iets lager, de druk eraf. Gewoon weer meedoen, voelen hoe het gaat, en vooral: finishen. Ik had een 50 km-loop gevonden, niet te ver van huis. Perfect om te ontdekken waar ik sta, én om het weekgemiddelde rustig op te bouwen zonder risico’s.

Zaterdagochtend stapte ik rond half zeven in de auto. Regen. Heel veel regen. En toen ik om tien voor half acht uitstapte in Vught, kwam het nog steeds met bakken uit de lucht. Startnummer opgehaald, nog even luisteren naar de briefing – althans, dat probeerde ik.

Mijn aandacht werd wat afgeleid door bekende gezichten in het deelnemersveld en de schutters die klaarstonden voor het startschot. Voor ik het wist, klonk er een knal, en weg waren we…

Het parcours was grotendeels verhard en volgde de fietsroute van Linie 1629. We maakten ook een uitstapje naar de Moerputtenbrug – een prachtig stuk natuur, met daarin een oude spoorbrug, waar we overheen gingen. De laatste keer dat ik daar liep, was het coronatijd en was het pad vol mensen. Vandaag liep ik er alleen, op de fotograaf na die daar strategisch opgesteld stond. Het was een bijzonder moment.


Natuurlijk had het parcours ook weer wat uitdagingen. Meerdere spoorwegovergangen, drukke wegen met stoplichten, en zelfs een sluis. Dat kost tijd, ja. Maar iedereen moest ermee omgaan. Het hoort erbij. Gelukkig bleef ik gespaard van treinwachttijden, de sluisovergang bleef open, en de regen hield de fietspaden leeg. Daardoor liep het geweldig. Ook de onverharde stukken waren prima te doen.


Omdat mijn vorige 2 wedstrijden rondjes waren, moest ik weer even wennen aan het navigeren met mijn Garmin. Na een paar kilometer liep ik al verkeerd. Gelukkig stonden er precies daar mensen van de organisatie. Ze riepen me terug – ik hoorde het pas vrij laat (mijn gehoor is niet meer wat het geweest is). Omdraaien en weer verder, balend dat de voorsprong die ik op de achtervolgers opgebouwd had weer weg was..
Er waren nog wat kleine twijfelmomenten, zoals bij de ingang naar het pad richting de Moerputtenbrug – een oprit, een bordje ‘Privéterrein’… het leek niet de juiste weg, maar het was hem dus wel.
Het tempo lag voor mijn doen wat aan de hoge kant, maar het voelde goed. Regelmatig heb ik een gelletje genomen, en twee keer heb ik onderweg mijn flesjes bijgevuld bij een verzorgingspost. Rond de 40KM even een flinke dip, en ik had ook last van mijn knie. Gelukkig was dat rond de 43KM weer over, en toen kon het aftellen beginnen. De laatste kilometers zag ik nog een loper aankomen, dus toen had ik weer even wat versneld, en dat ging goed. Ik miste nog even een afslag, en daarna zat hij redelijk kort achter me, maar uiteindelijk bleef ik er nog voor.






| tartnummer | Naam | Geslacht | Tijd | Pos overall | Pos V | Pos M |
| 8 | Hans Schoonen | M | 4:41:56 | 11 | 8 |
Heel tevreden met een 11e positie overall, en een 8ste plaats bij de mannen.3e cat 50 Plus en 1e cat 55+. De eerstvolgende wedstrijd zal in de categorie 60 plus zijn 🙂

Heel blij dat ik weer eens een wedstrijd fatsoenlijk uit heb kunnen lopen. Deze ultra is zeker voor herhaling vatbaar. Heel vlak, op rustige fietspaden, met een perfecte organisatie en gezellige deelnemers!!
Jan was er deze keer niet bij, want hij had in Noorwegen nog een mooie marathon gelopen, was daar eerste mannen 55 plus gelopen!!! Top!
Status van de blessures
De blessure van de knie lijkt dus nog niet 100% weg, maar ik verwacht niet dat het een finish in de weg gaat zitten van de wedstrijden die komen gaan, als het herstel zo blijft gaan zoals het nu gaat.
De problemen met mijn nek nemen ook af, en ik ben afgelopen week nog naar Roosednaal geweest om foto’s te laten nemen. Hierop zijn vernauwingen te zien, en slijtage, wat uiteraard op deze leeftijd geen verassing is. Geen verontrustende dingen dus, en daar ben ik erg blij mee. Ook is het krampachtige gevoel weg gebleven, dus er zit duidelijk vooruitgang in….
Vandaag een herstelloopje gedaan, en dat ging goed. De eerste twee kilometer wel een vervelend gevoel in mijn kuit links, dus heel voorzichtig opgestart om een zweepslag te voorkomen. Nu trainen naar het volgende doel, de 6 uur van Aalter.
