Nog ruim twee maanden en dan is het zo ver. Mijn hoofddoel voor 2012. Het NK triathlon Lange afstand. Streeftijd 11u45. Vanaf volgende week weer flink gaan fietsen, en ook deze keer de duurlopen goed bijhouden.

In Hannover gemerkt dat de marathon vrij zwaar ging, en dat heeft toch wel te maken met de beperkte hardloop trainingen in de voorbereiding.

A.s. zaterdag een duurloop van 24KM, en zondag fietsen naar de Galderse meren, en hierna zwemmen (2,5 KM).

Hele triathlon Neerpelt, precies een jaar geleden.

Binnenkort op zoek naar een nieuw wetsuit. Omdat ik geen mouwen heb koelen mijn armen te snel af. Gevolg, te weinig kracht in mijn handen, dus snelheidsverlies. Mogelijk een Xterra wetsuit als volgende wetsuit.

Gisteren langs de neuroloog. De uitslag kwam niet helemaal als een verassing, want dat het weer om een hernia zou gaan vermoedde ik al.

Waar ik wel een beetje van schrok, was dat er ook weer een hernia zat tussen L4/L5. De andere zat er ook nog steeds L5/S1, maar deze veroorzaakt niet de klachten die  ik nu heb (volgens de neuroloog)

L4/L5 was de plaats waar ze me vorige keer geopereerd hebben, en blijkt dus een heel zwak punt te zijn. Gelukkig kon de neuroloog op de MRI scan geen vreemde dingen zien, en het zag er dus uit als een gewone hernia, die mogelijk dus ook op de gewone manier kan herstellen. Toen ik aangaf vrij weinig pijn te hebben , en alleen last van minder kracht, en veel tintelingen in het been, was het advies dan ook fysiotherapie/oefentherapie.

Voordeel is dat ik deze keer op tijd begonnen ben met fysio, en dat ik sinds 2 jaar dagelijks oefeningen doe om de rugspieren te versterken.
Goede nieuws was dat blijven sporten geen probleem is, en wanneer de klachten erger worden, of wanneer er toch erge pijn ontstaat ik direct via de huisarts een verwijzing voor pijnbestrijding krijg. Een operatie kan ook, maar zelf wil ik dit voorkomen, en zal dus mijn uiterste best gaan doen om via andere middelen deze keer van de hernia(klachten) af te komen.

Eerst fysio, en helpt dit niet dan manuele therapie. Mijn oefeningen ga ik ook uitbreiden, en ik ga een poging doen om er nog wat extra kilo’s af te trainen.
In ieder geval alvast ingeschreven voor de 1/3 van Aarschot

Training afgelopen week / deze week:

Vorige week weinig gefietst. Wel een lange duurloop gedaan, en dit ging goed.
Zondag samen met Michel 10KM gelopen (Schijf). Afgelopen maandag een “snelle” 10KM gedaan van 47 minuten, en dat voelde heel erg goed.

Zoals het er nu naar uitziet wordt mijn volgende wedstrijd de Triathlon van Aarschot op 15 Juli.

Eerst wacht ik even de uitslag van de specialist af, en wanneer het er niet al te ernstig uitziet, schrijf ik me volgende week in.

HAGELAND POWER TRIATHLON: naar parcours

Zwemmen: 2000m, de start wordt vanaf strand gegeven.
De atleten moeten een aanloopstrook van 550m te zwemmen, gevolgd door 2 ronden. Elke ronde dient de atleet uit het water te komen.

Fietsen: 60km
Naar Aarschot toe is er een vlakke aanloopstrook langs de Demer van 12km. Bij passage van Café “De Knoet” dienen er nog 3 volledige rondes van 16km gefietst te worden over een heuvelend, selectief parcours.

De twee weken “rust” zitten er weer op. Tijd om er weer tegenaan te gaan.
Voorlopig wel heel erg beheerst beginnen, omdat ik niet weet wat er precies met mijn rug aan de hand is. Vanavond door de scanner, en dan over een week (de 26ste) de uitslag bij de Neuroloog.

Hopelijk zit het verkeer vandaag een beetje mee, zodat ik vanavond nog een half uurtje kan hardlopen voordaat ik naar het ziekenhuis ga. Morgenavond op de fiets naar Gastel, om te gaan proefzwemmen (18u30)in de Vliet.

De rest van de week hangt een beetje af van de werkdruk, en van het weer (deze week standbye voor TMME, wat ook de reden is dat ik in Gastel niet kan starten op de 1/3 triathlon.)

 1/3 triathlon Oud Gastel 2009

Ik probeer a.s. zaterdag wel een lange duurloop te doen in de ochtend, en hierna op de fiets naar Gastel te rijden om de WBTV’ers aan te moedigen.

zaterdag – Long Distance, Tri-Together, Half Distance

Zaterdag
Zaterdag ochtend rond 10 uur vertrokken naar Hannover. Even John op gepikt (John ging mee voor zijn debuut op de Halve), fietsje op de drager gezet, de bestemming ingetikt, en weg waren we. Halverwege even gestopt voor een bak koffie, en vroeg in de middag arriveerden we bij het hotel(hotel Garni). Gelukkig waren er nog kamers met 2 losse bedden over…

De eigenaar vertelde ons dat het terrein waar de triathlon gehouden werd, slechts op c.a. 2 km afstand lag, maar een wandeling op en neer bleek uiteindelijk toch minimaal 10KM. De spaghettie party viel zwaar tegen, want ik had wel 8 van die porties op gekunnen. Na de tocht terug dus maar bij de plaatselijke italliaan langs voor een flink bord pasta. Hierna op tijd (zal rond negen uur geweest zijn) nog even naar huis gebeld, en toen het bedje in, voor een nachtje zenuwachtig ronddraaien met de nodige zenuwen.

Zondag
Toch nog een paar uurtjes redelijk geslapen, en rond half 5 werd ik wakker.  Ook John was al wakker geworden, dus we waren mooi op tijd weg. Nog even de nodige toiletbezoeken etc, en toen de wisselzone opgezocht. Rond die tijd (zo rond half 7) was de temperatuur een graadje of 8. Ik was ruim op tijd klaar met alles klaar zetten, en ik had zelfs nog tijd over om het vrouwtje te bellen. Ze vroeg nog of John af en toe de status door wou SMS’en, en dat heeft ie ook gedaan. Volgens mij is hij aardig door zijn SMS te goed heen…

Zwemmen
Iets voor 7 het water in, en de watertemperatuur viel nog niet tegen. Maar ja, wat wil je als het buiten zo koud is. Helaas niet helder, wat bij mij meestal voor wat lichte paniek zorgt. Rustig dobberend in mijn wetsuit gewacht totdat het startsignaal klonk, en daarna heel rustig weg gezwommen. Eerste stukje nogal zigzaggend afgelegd, en toen ik dat in de gaten had, besloten meer te gaan kijken. Helaas geen zwemmers om bij aan te pikken. De eerste 950 meter duurde vrij lang. Na het eerste keerpunt zag ik tot mijn verbazing dat er nog minimaal zo’n 10 zwemmers achter mij waren. (Wat in deze wedstrijd toch al meer dan 10% van het deelnermersveld is). De eerste keer terug leek al sneller te gaan, en dat was waarschijnlijk ook zo door de stroming. Hierna voor de tweede maal rond gezwommen, Het laatste stuk zag ik John nog staan, en die coachte nog goed, en gaf de tijd door. Uiteindelijk zo’n 1u en 24 minuten er over gedaan, en daar was ik heel blij mee! Gelukkig ook geen problemen met mijn rug tijdens het zwemmen.

Fietsen

Goed wat tijd genomen voor de wissel zwemmen/fietsen. Armwarmers aangeschoten (gelukkig bleek later), en ook een windstopper over mijn trisuit gedaan. Nog even geposeerd voor de foto, en daarna begonnen aan de 180 fiets kilometers. Het parcours was heel erg mooi, en nagenoeg verkeersvrij. Op ieder gevaarlijk punt (scherpe bocht/kruispunt etc.) stond een paar man brandweer/politie of vrijwilligers om de zaak in goede banen te leiden. Perfect! Er zaten een paar flinke klimmetjes in, maar ik had het me erger voorgesteld dan het uiteindelijk was, dus dit viel ook mee. Na de eerste ronde voelde ik wel pijn in de hamstring.  Voorzichtiger klimmen dus…. Eerste rondje 30,4 gemiddeld. Tweede rondje ging ook nog vrij aardig. Toen deze er op zat, kwam ik John tegen bij de bevoorradingspost. Op dat moment was mijn gemiddelde 29,4Km. Ongeveer een klein half uurtje later begon het te regenen, en het kwam er met bakken uitgevallen. Naarmate de kilometers verstreken, werd het steeds kouder en kouder. De vijfde ronde heb ik zelfs helemaal klappertandend en rillend van de kou gefietst, en schakelen en remmen was op dat moment ook haast niet meer mogelijk, omdat de handen gevoelloos waren. Het stuur vasthouden koste zelfs veel moeite, en eigenlijk was het vanaf dat moment niet meer verantwoord om door te gaan. Als je dan ook nog eens mensen ingepakt in de folie verkleumd bij een ambulance ziet staan, wordt de ambitie flink naar beneden bijgesteld. Ik zie op een gegeven moment 135KM op de Garmin staan, en dacht nog ruim anderhalf uur in deze kou, dan wordt ik zeker onderkoeld. Besloot daarom in een lichte versnelling zo hard mogelijk de overige kilometers af te werken, en dat hielp. Behalve de afdalingen, want die nam ik juist heel rustig omdat je gemakkelijk 50KM per uur kon halen, maar dan juist bijna bevroor op de fiets. De kou leek iets minder t e worden, en eindelijk na zo’n zes en half uur kon ik helemaal verkleumd van mijn fiets af. De medewerkers wilde dat ik stopte, dus ik moet er niet zo fris meer uitgezien hebben op dat moment, maar ik mompelde iets terug (wat ik zelf niet eens meer kon verstaan), en ging op weg naar T2. Daarna volgde mijn langzaamste wissel fietsen / lopen ooit….. Het lukte me nog droge sokken te pakken uit mijn bak, maar helaas waren ze al drijfnat tegen de tijd dat ik ze om mijn voeten had…

Lopen
Ik keek op mijn klok, en zag dat wanneer ik rustig zou lopen mogelijk onder de 12 uur kon finishen(op dat moment zat ik 8 uur in de wedstrijd). De loopronde was mooi, en afwisselend, gedeeltelijk door een park. Om de 2 KM een verzorgingspost, met cola en water etc..  Na 4 kilometer even gestopt voor een plaspauze. Ik moest heel goed mijn best doen om niet voorover of achterover te vallen, en merkte dat ik stond te bibberen op mijn benen. Nog steeds helemaal door en door kou besefte ik dat de energie helemaal op was. Met nog zo’n 38 KM voor de boeg een flinke domper. Mezelf weer op gang geholpen, en me voorgenomen alleen de steile stukken bergop te wandelen om zo mijn rug te sparen. Eind van de eerste ronde zag ik in de verte John aankomen. Gelukkig!!! Hij zit ook nog in de wedstrijd. Met de aanhoudende ambulance geluiden op de achtergrond maak je je toch een beetje zorgen, en het zou super sneu voor hem zijn om vanwege deze barre omstandigheden te moeten stoppen. We riepen even over en weer dat het goed ging, en ik ging kort hierna de tweede ronde in. Langzaam kreeg ik het iets warmer, en het vertrouwen kwam ook weer terug. Eind tweede ronde dacht ik – “nog maar” 21KM en het zit er weer op.  En dat terwijl ik in 2005 me nog af vroeg of ik eendergelijke afstand wel zou kunnen finishen. Zonder al te veel problemen de laatste 2 ronde’s gedaan, en vlak voor de finish stond John me op te wachten. Even rust genomen, om vervolgens hardlopend te kunnen finishen. Marathon in zo’n 4 en half uur volbracht, en dat viel mij nog 100% mee, want voor mijn gevoel was ik al veel langer aan het lopen.

Mijn mooie finishers shirt in ontvangst genomen, en de spulletjes gepakt. John ook gefeliciteerd met zijn hele knappe prestatie. S’avonds nog een flink glas bier (we waren tenslotte in Duitsland), en flink gegeten. Het avontuur zat er weer op.

Mooie goed georganiseerde triatlon! Gefinished in 12u36 (zie 1101 ), twee minuten langzamer dan vorig jaar, maar dolgelukkig dat ik hem heb kunnen finishen. Helaas gooide het weer roet in het eten, anders had er zeker een veel betere tijd ingezeten. Wanneer je achteraf constateerd dat tijdens de hele meer dan 50% en tijdens de halve bijna 2/3 uitgevallen is, dan realiseer je je dat de eindtijd in dit geval bijzaak is. Vooral de problemen met de rug zijn gelukkig meegevallen, waar ik me eigenlijk al weken zorgen over maak. Een 8ste plaats in mijn leefstijdscategorie 🙂

John, bedankt voor het coachen op de momenten wanneer je zelf niet aan het afzien was! Volgende uitdaging – Hele van Almere in September. Nu eerst werken aan de problemen met de rug.

Startnr. 1101 12:36:51 Schoonen Hans 1965 WBTV NED

01:24:07 Zwemtijd
06:35:06 Fietstijd
07:59:14 (Zwemtijd + fietstijd + wissel)
04:37:37 Marathon
12:36:51 Totale tijd
33 ste plaats van de 96 gestarte deelnemers
8 ste plaats in de categorie 45+

(41 deelnemers gefinished van de 96 gestarte deelnemers, vanwege het slechte weer! – uitgebreid verslag volgt)

Ook JohnHeeren is gefinished op zijn debuut in de midden afstand met een hele mooie tijd van 6u14!!!

 Wisselzone van de lange  afstand. Mijn fiets uiterst rechts 🙂

Deze week was uiteindelijk veel te druk, en vooral dinsdag en woensdag erg lange dagen (vijf uur uit bed, en twaalf uur pas weer er in). Ook gisteren was het nog flink haasten, omdat ik mijn boekhouding alvast moest doen, want daar komt verder niets meer van. Eigenlijk was ik van plan nog een paar kilometertjes te gaan hardlopen, maar dat lukte helaas niet meer.

Vanavond een 25 jarige bruiloft, en morgenochtend vertrekken. Voor die tijd nog alle spulletjes klaarzetten, en nog een nieuw achterbandje regelen(Swalbe Ultremo ZX), en op mijn fietsje leggen. Daarna nog even een kort ritje en een laatste check, en dan moet ik er weer klaar voor zijn…

De blessure is eigenlijk nog steeds hetzelfde. Misschien iets verbeterd de laatste dagen, want de pijn bij het opstaan lijkt minder. Wel een beetje een verdoofd gevoel in min been, maar dit heb ik normaal ook wel eens, al is het dan in mindere maten.

Dicht achterwiel heb ik gestest. Gaat prima, maar ik heb besloten deze toch niet mee te nemen. Ik ga op safe, dus wil niet voor verassingen komen te staan (te veel heuvels of te veel wind) waardoor ik met een dicht achterwiel een te groot risico zou nemen.