Nu we nog steeds volop in de tweede lockdown zitten, en inmiddels zowat alle evenementen afgelast zijn waar ik nog een beetje hoop op had, is het soms wat moeilijk om de nodige motivatie op te brengen. Het grootste verschil is natuurijk dat vorige lockdown nog wel wat uitzicht was op een “Normaal” leven na de lockdown, maar inmiddels weten we ook dat dat niet uitgekomen is.

Deze lockdown is het allemaal een stuk onzekerder of we snel weer in onze normale doen zullen zijn. Dus even goed nagedacht over de sportieve ambities voor 2021, en ik denk dat ik er uit ben.

Zolang er geen wedsrtrijden op de planning staan, heb ik me voorgenomen meer tijd te steken in zaken als core stability en oefeningen om de blessures te voorkomen of te genezen.

Ook zorgen dat ik een goede basis blijf houden, dus proberen de lange duurlopen een paar keer per maand wel ergens tussen de marathon en 50KM te houden.

En weer terug op mijn streefgewicht van < 71KG komen.

Voor wat betreft de blessures gaat alles gelukkig de goede kant op. De hielspoor links is genezen, en afgelopen zondag (rustige marathon) heb ik ook vrijwel geen last meer gehad van de achillespees aan de rechtse kant. Afgelopen maandag hebben we besloten om de schockwave daarom van 1 keer per week terug te brengen naar 1 keer per maand.

Omdat het stekende gevoel aan mijn knie (na de val tijdens de GE) nog steeds niet over is, en af en toe behoorljk pijn doet tijdens de trainingen , heb ik deze inmiddels ook laten onderzoeken. Een uitgebreide test, in combinatie met een echo hebben me gerustgesteld, want het blijkt om een slijmbeursontsteking te gaan. Welliswaar is dit een blessure die erg langzaam geneest, maar het goede nieuws is dat het ondanks de af en toe wat verveldende pijn geen reden is om minder te trainen. Met andere woorden, ik maak niets kapot wanneer ik doortrain, en zolang ik er niet weer een keer op val, zal het heel langzaam steeds beter worden. Dat is ook wat ik tot nu toe merkt…het lijkt steeds beter te gaan.

In de afbeeldingen hierboven zijn de donkere vlekjes het vocht in de slijmbeurs. Op de bovenste foto een vergelijking tussen de rechtse en linkse knie.

Dus ik ben er denk ik uit, en ga er weer met een “glas halfvol” mentaliteit tegenaan.
Volgend weekend trouwens waarschijnlijk geen (te) lange duurloop, want dan is Maaike een heel weekend vrij dus gaan we nog een paar etappes doen van het hertogenpad.

Helaas….nog een evenement wat niet door gaat….De 24 uur van Sittard gaat definitief niet door in 2021, dus voorlopig wat wedstrijden betreft een lege agenda…Dat komt niet als een verrassing uiteraard, maar toch…ik had toch wel een klein beetje hoop dat dit misschien wel door zou gaan.

Maar…. niet getreurd, dan maar even wat rustiger aan, en de blessures wat meer kans geven om te herstellen.Dat lijkt trouwens aardig te lukken, dus wat dat betreft hoop ik dat 2021 een goed jaar gaat worden.Alhoewel dat de blessures uit 2020 mogelijk ook wel het resultaat waren van de combinatie vaak vallen, en overbelasting.

Afgelopen week dus de trainingsomvang een beetje bij gesteld, en ook de lange duurloop een beetje ingekort.Dat laatste vooral omdat Maaike graag in de middag nog een ronde wilde gaan wandelen, dus zondag loop en wandelkilometers gemaakt.

Dus zoals het er nu naar uitziet, dan gaat de eerste uitdaging voor 2021 het Petranpad worden.We gaan het zien….

De dagen worden in ieder geval al weer merkbaar wat langer, en voorlopig kan ik nog steeds vanaf thuis werken.Het inenten voor Covid is ook begonnen, dus allemaal positieve berichten en laten we hopen dat ook dit jaar de wedstrijden ook weer snel terug georganiseerd kunnen worden.

Ondertussen zijn we al weer wat verder in het nieuwe jaar. Helaas nog niet veel verbetering tijdens deze lockdown, dus ook nog behoorlijk wat onzekerheid voor wat betreft de geplande 24 uurs ultra.Even er van uitgaande dat er 4 weken aan toe gevoegd worden, zou betekenen dat net op tijd de lockdown is afgelopen, en in theorie het evenement door zou kunnen gaan.Daar ga ik dus van uit, en daar ga ik ook mijn trainingen op af stemmen.

Afgelopen weekend in ieder geval een goede start gemaakt, en zaterdag 1 van de lekkerste duurlopen van afgelopen maanden gedaan.In een prachtig winters landschap de zon op zien komen, en in perfecte omstandigheden 30KM gelopen.Omdat ik Maaike had beloofd i de middag 15KM te gaan wandelen, had ik besloten niet verder te gaan.S’middags dus een mooie wandeling gedaan in de buurt van Someren, en gelukkig niet veel last van de blessures.

Zondag ochtend een rustige duurloop gedaan van 26KM, en omdat het op sommige stukken spiegelglad was hier en daar voorzichtig de berm op moeten zoeken, want een val zou zomaar een eind aan alle mooie plannen kunnen maken.Achteraf gezien had ik het bos op moeten zoeken voor mijn duurloop, maar toen wist ik nog niet dat het zo glad zou zijn.

De kilo’s gaan er momenteel wel erg slecht terug af, terwijl ik weer op mijn eten let, en toch een week van 100KM achter de rug heb.Hopelijk gaat dat snel verbeteren, want dan gaan de trainingen ook een heel stuk gemakkelijker…

De hielspoor is gelukkig genezen, dus nu de achillespees rechts nog, en dan zou ik (buiten een wat gevoelige lies en knie) blessure vrij zijn.Daarom besloten de fysio twee wekelijks te doen, en hopelijk is na nog een paar keren schockwave ook die voet gefixt.

Ondanks de feestdagen en de jaarwisseling heb ik het jaar vrij rustig afgesloten.De laatste twee dagen van het jaar was ik vrij, en heb ik samen met Maaike vooral veel gewandeld.

Oud en nieuw hebben we deze keer thuis doorgebracht, en op nieuwjaarsdag hebben we nog een korte wandeling kunnen doen.

Nog zo’n 8 weken te gaan voor de eerste echte uitdaging voor 2021 – de 24 uur van Sittard (even er van uit gaande dat dit door gaat).Uiteraard nog veel te weinig tijd om er helemaal klaar voor te zijn, maar omdat het mijn eerste 24uur wordt maakt dat ook niet zo veel uit.Voordeel is dat een DNF vrij onwaarschijnlijk is bij een 24u, want als je tot het einde op het parcours blijft heb je in ieder geval een  finish.Dus het is vooral de bedoeling om deze keer mijn krachten goed te verdelen, en hopelijk zo ver mogelijk te komen zonder blessures op te lopen.

In tegenstelling tot “normale” wedstrijden, kan ik zelf helemaal de verzorging voorbereiden, dus de voeding 100% afstemmen op mijn eigen behoeftes.Eventueel ook rekening houden met een plan b of c..En dat geld natuurlijk ook voor de overige zaken, zoals kleding, schoenen etc. etc. Gewoon genoeg meenemen, en zorgen dat eventuele alternatieven  voor ander weer ook beschikbaar zijn.

Voor wat betreft de voorbereiding heb ik al hier en daar wat gezocht op internet en in wat boeken die ik heb, maar over 24 uurs is eigenlijk niet zo heel veel te vinden.Omdat ik niet helemaal blessure vrij ben (nog steeds 1 maal per week shockwave bij de fysio) wil ik de lange duurlopen niet langer dan 50KM maken en op een heel laag tempo uitvoeren.En door de weeks probeer ik voldoende te herstellen, en het tempo ook laag te houden, zodat ik in ieder geval fit en hopelijk zonder blessures kan starten.Wel veel asfalt in plaats van zachte ondergrond, zodat mijn benen al gewend zijn aan de gevolgen van lang op verharde ondergrond lopen.

In de praktijk zal het neerkomen op tijdens de 24u zo lang mogelijk proberen op een rustig tempo te blijven lopen, en de verleiding proberen te weerstaan om te stoppen.Zo veel mogelijk blijven bewegen dus, en dit dan op een gegeven moment afwisselend wandelend en hardlopend te doen.

Ook heb ik nog bericht dan de endurance day in Hamme gekregen.Ofwel vind deze plaats op 28 maart 2021 ofwel op 8 mei 2021 afhankelijk van wel/geen versoepelde maatregelen.