De laatste zondag van Oktober….de dag dat de klok terug gezet wordt, en normaal gesproken de dag van de herfstmarathon. Blijft een speciale dag altijd, omdat ik ooit mijn eerste marathon gefinished heb in deze herfst marathon (2006)

Flinke wind en regen toen ik opstond op zondag ochtend rond kwart voor 6.Maaike moest gaan werken, dus ik kon op tijd de deur uit voor mijn lange duurloop.Een blik op de buienradar voorspelde niet veel goeds. Lichte regen en heel veel wind tot 11:00u, dus ik besloot voor de zekerheid mijn regenjas maar aan te schieten.Op zich ook weer niet zo slecht, want waarschijnlijk zal het in December tijdens de B.G. (mocht het  doorgaan), niet veel beter zijn, en dan ook nog een stuk kouder.

7 uur trok ik de deur dicht, en liep de wijk uit. Automatisch liep ik weer richting Bosschenhoofd, maar na ongeveer een kilometer besloot ik af te slaan richting St-Williebrord.Ondertussen had ik namelijk het plan gemaakt, om via Etten-Leur naar Zevenbergen te gaan.  Een beetje rekenwerk gedaan, en het aantal kilometers zou, wanneer ik via de fietsbrug van Zevenbergen terug zou lopen, uitkomen op c.a. 37KM.
Het tempo viel zwaar tegen, want ik zat ruim boven de 6 minuten per kilometer, dus nog een flink verschil met het voorjaar, toen ik met weinig inspanning marathons liep op een gemiddelde van 5:20/m.Ik begon zelfs te twijfelen aan de juistheid van de Garmin, maar gelukkig werden de kilometertijden na c.a. 5km weer wat beter.Een flinke warming-up nodig dus.

Eigenlijk begon het pas lekker te lopen na een uur. Ondertussen was het gestopt met regenen, en was ik ergens in de polder beland. Duidelijk een afslag gemist in de buurt van Etten-Leur, maar in de verte zag ik de molen die op de weg tussen E.L. en Zevenbergen staat.Om bji die molen te komen moest ik eerst naast het water af richting de haven, en daarna naarst het water af weer terug richting de molen.Daarna richting Zevenbergen, en via de fietsbrug richting Oudenbosch gegaan.

Ook hier blijkbaar een afslag gemist, want op een gegeven moment wist ik niet meer waar ik was.Gelukkig is de Basiliek groot genoeg, en die dus maar als navigatiepunt aangehouden, en niet veel later liep ik Oudenbosch in.Even mijn Garmin gecheckt, en ik zag dat ik ergens rond de 40KM uit moest komen. Tja….dan moeten die 2 er ook bij, dus toch maar een marathon van gemaakt.

De tocht begon dus moeizaam, maar eindigde boven verwachting goed. Helaas nog steeds veel te weinig kracht in mijn linkerbeen, en ook veel last van mijn hiel.Het laatste vooral na de training.

Maandag na een veel te lange en drukke dag besloten mijn hersteltraining uit te stellen tot dinsdag……

Maar….ik begin weer wat vertrouwen te krijgen, nadat ik weer eens een flink stuk gelopen heb.Hopleijk zet die trend zich door, en …..hopelijk gaat ook de B.G. door!!

Afgelopen weekend was redelijk volgepland. Zo vol zelfs, dat de geplande duurloop op zaterdag niet meer lukte, en ik deze dus afgelopen maandag in moest plannen.Zondag stond er een flinke wandeling op het programma, dus dat was ook geen optie. Dus vanaf vrijdag 3 dagen niet hardgelopen, en ik had gehoopt dat dit ook een positief effect op de blessures zou hebben.

Dus maandagavond op pad gegaan, en het rondje Rijsbergen gelopen. Vroeger vaak deze ronde gedaan, maar dan in tegengestelde richting.De reden van dit traject was vooral omdat het grootste gedeelte over fietspaden gaat, en je dus niet op de rijbaan komt wanneer het donker is.Voor de zekerheid had ik wel twee lampjes aan mijn rugzak bevestigd, zodat ik op de donkere stukken goed zichtbaar was.

De pijn aan mijn hiel lijkt helaas weer erger te worden, dus ik zal binnenkort toch eens een afspraak met de fysio gaan maken.Vanwege de Corona stel ik het liever nog wel een poosje uit, dus zal ik het eerst nog een maandje aankijken.

Omdat ik de laatste weken lange dagen gemaakt heb achter mijn buro, komen de rugklachten ook weer terug.De kracht in mijn linkerbeen is nog steeds een heel stuk minder dan voor de Great Escape, dus vanaf nu weer dagelijks de oefeningen uitvoeren.Ik merk dat een duurloop me veel meer moeite kost dan een paar maanden terug, en ook de kortere afstanden door de week gaan een heel stuk moeizamer.

Zaterdag ochtend iets over 7 mijn schoenen aan gedaan, en de deur uit gegaan voor mijn lange duurloop. De buienradar voorspelde regen om 11 uur, dus geen regenjas nodig dacht ik, en ook deze keer 3 flesjes van 400ml in plaats van 4 in mijn racevest gestopt.

Omdat ik eigenlijk zowat iedere week hetzelfde rondje loop, besloot ik deze keer eens wat anders te doen, en de andere kant op te vertrekken richting Bosschenhoofd.Zo lopende weg begon ik de rest van deze training uit te stippelen, en vroeg me af hoe veel kilometer het zou zijn, om via Hoeven langs de de fietsbrug in de polder naar Zevenergen te lopen.Moet ergens tussen de 30 en 40KM zijn wanneer ik via Standaardbuiten terugloop dacht ik, dus besloot ik om het maar uit te proberen.In het ergste geval wat kilometers te veel, maar dat is natuurlijk ook niet echt een probleem.

Altijd leuk om over de Oude Antwerpse Postbaan te lopen, en te zien wat er veranderd is sinds ik zo’n 32 jaar geleden naar Rucphen vertrokken ben.Mooi om de zon op te zien komen in Hoeven, en ik zag al flinke stukken blauwe lucht, dus de weersvoorspellingen leken te kloppen.Na de rotonde het lange stuk richting de Beemde. Ik vond dit vroeger wanneer we gingen vissen een verschrikkelijk lang stuk op de fiets, maar vandaag was ik er lopend zo voorbij, en niet veel later liep ik al Zevenbergen in. 
Dus nu was ik op onbekend terrein, maar als ik in Zevenbergen twee keer linksaf zou gaan, moest ik in ieder geval weer op een gegeven moment de Mark tegenkomen, en dat was ook zo.Via de weg richting Standaardbuiten (deze was pas opnieuw geasfalteerd), en onderweg begon het vrij donker te worden, en nadat ik nog een regenboog zag, begon het flink te regenen.Dus ruim anderhalf uur vroeger dan verwacht, maar ik had er, ondanks dat het er flink uit gevallen kwam vrij weinig last van.Na Stansaardbuiten naar Oudenbosch, en daar werd ik een beetje slap, dus nam een gelletje. Inmiddels zat ik op 27KM en besloot om ook nog via Zegge te lopen, maar re route die je vroeger kon nemen, wan nu geblokkeerd door de nieuwe weg.Dus dan toch maar via het tunneltje richting Bosschenhoofd, en daar vind ik het ondertussen ook wel goed geweest.

Rustig doorgelopen, en in Rucphen mijn klokje op 35KM af gedrukt, en dat was ver genoeg.Nog 8 weekenden te gaan voor de Bello Gallico, en deze keer zal ik in de voorbereidingen de afstanden boven de 35KM een beetje beperken, om zo blessures te voorkomen, en mijn lichaam tijd genoeg te geven om te herstellen tussen de trainingen.

Zondag een herstel loopje gedaan, en ook dat ging goed. In de middag een wandeling gedaan in Dorst, maar daar kregn we wel een paar flinke regenbuien onderweg….

Na de wat teleurstellende weken vanwege de blessures, en de recente DNF zat ik qua hardlopen niet zo lekker in mijn vel.Vooral de kracht die ik mis in mijn linkse been maakte het trainen een stuk zwaarder.

Maar…..afgelopen zaterdag eindelijk weer eens echt genoten van een training. De buienradar gaf een hele dag regen af, en omdat we verder niet veel op het programma hadden staan, had ik de wekker gezet op 8 uur. Uitslapen dus, en dat was weer lang geleden.Een uurtje later ging ik op pad, en ondertussen was het nog steeds flink aan het regenen. Na ongeveer een kwartiertje merkte ik dat de kilometer splits weer als vanouds waren, met weinig inspanning.

De pijn onderin mijn rug, en het dove gevoel in mijn linkerbeen was gelukkig nagenoeg weg, en ook van de andere klachten had ik weinig last. En dan is het genieten…lekker lopen door de bossen, en op een paar mountainbikers na helemaal alleen. Lekker temperatuurtje, rustig tempo’tje in een mooie omgeving, want de herfst maakt alles een heel stuk prachtiger.Omdat ik nog wat voorzichtig ben, wilde ik nog niet te ver gaan, omdat ik eerst volledig wil herstellen voordat ik weer lange afstanden ga doen.Maar uiteindelijk toch c.a. 24KM gemaakt, en dat bleek ver genoeg, omdat de laatste kilometers de klachten weer een beetje terug kwamen.
De oefeningen blijken dus te werken, en ik denk dat ik snel weer fit genoeg ben om de kilometers weer flink uit te gaan breiden.

Zondag met Maaike nog een flinke wandeling gemaakt. Etappe 13 van het Floris V-pad (Dit pad maakt in Nederland deel uit van de LAW 1, die het land doorkruist van Lauwersoog
naar Bergen op Zoom.)

Op naar de Bello Gallico!