Nog minder dan 6 weken te gaan vanaf nu, wat neerkomt op nog 5 trainings weekenden, waarvan 1 rustig weekend de week voor de U.B.. Proberen dus nog even flink er tegen aan te gaan komende weken, maar wel blessure vrij zien te blijven.
Afgelopen week kom ik aan c.a. 100 kilometer hardlopen, maar wanneer ik de wandel kilometers er bij optel kom ik aan 127. Op zich nog niet zo slecht, aangezien het eigenlijk een herstel week was na de inspanning van vorig weekend. Nadeel van zo veel kilometers is dat mijn loopschoenen al zowat aan vervanging toe zijn. De Hoka Rincon’s staan er om bekend niet zo heel erg lang mee te gaan, en ik heb uitgerekend dat ik er nu ongeveer 800KM mee gelopen heb. Ik denk dat ik tegen de wedstrijd een paar nieuwe bestel, en er dan een paar keer op train en daarna bewaar voor de wedstrijd zelf.
Ondertussen ook een nieuw doel er bij, want Maaike en ik hebben ons ingeschreven voor de Dodentocht in Augustus. Deze wandeltocht van 100KM willen we al jaren doen, en eindelijk is het nu gelukt om in te schrijven. Na de Ultrabalaton, moet er dus flink gewandeld gaan worden, maar gelukkig is dat goed te combineren met de hardloop trainingen. Zaterdag dus eerst ingeschreven (met 3 computers tegelijk en per computer twee verschillende web browsers), en na zo’n uurtje was het gelukt en niet veel later kwam de bevestiging per email binnen. Meestal zit dit evenement binnen enkele uren vol, want dat was de reden dat het vorige keer niet gelukt was.Toen waren we te laat….
Zaterdag met Maaike gewandeld, en de tweede etappe van het Biesboschpad gedaan. Deze keer van Hoge Zwaluwe naar Moerdijk, maar om kilometers te maken eerst van Moerdijk naar H.Z. via een andere weg. Een hele mooie route, maar door de erg harde wind wel een vrij zware wandeling.
Zondag mijn lange duurloop gedaan, en met een voor mijn doen vrij lage hartslag van 133 gemiddeld, 98,7 % in Zone 2 afgewerkt.
Veel regen, maar dat mocht de pret niet drukken, want ik voelde me geweldig, en na 4 uur en 3 minuten was ik weer terug thuis.
Helaas wel een beetje last van mijn heup gehad, zowel tijdens als na de training. Op korte termijn valt hier denk ik weinig aan te doen, want na een beetje googelen zie je dat in de meeste gevallen rust voorgeschreven wordt, en dat kan nu juist niet. Als oorzaak wordt o.a. versleten schoeisel, beenlengte verschil, onvoldoende heupstabiliteit en immobiliteit genoemd, welke allemaal voor mij van toepassing kunnen zijn. Dus hopen dat het nog afneemt komende weken, en vooral tijdens de Ultrabalaton weg blijft.
Zaterdag 18 Maart. De dag waarop de 24 uur van Sittard start. Hier heb ik heel lang naar uitgekeken, en ik ben blij dat het eindelijk zo ver is. Volgens mijn Garmin heb ik een slechte kwaliteit nachtrust gehad, en is de “Body Batterij” nog maar half opgeladen, ondanks de vrij rustige week hiervoor. Waarschijnlijk vanwege de zenuwen, want dat blijft altijd wel een dingetje zo net voor zo’n wedstrijd.
We vertrekken half 2 naar Sittard, en hebben een mooi plaatsje om de auto weg te zetten. Ruim voor het startschot is alles geregeld, en hebben we nog een kwartiertje over om in het start vak in het zonnetje te gaan zitten. De kledingkeuze is een lange broek, met dun truitje, maar had ook korte broek en t-shirt mogen zijn, want de temperatuur was goed.
16:00u valt het startschot, en we zijn vertrokken. Na de eerste bocht voel ik de toch nog wel redelijk sterke wind, maar een stuk minder dan vorig jaar na de start, dus dat is alvast positief. De eerste kilometer gaat in 5:23, de tweede in 5:26 ==> dat is dus alvast mijn eerste hele grote fout.
Vorig jaar was de eerste kilometer 6:20, en de tweede 6:15, dus toen was ik rustig gestart zoals het hoort bij een 24 uurs wedstrijd.
Ik ben toen heel de 24 uur niet onder de 6M per kilometer geweest, en afgelopen zaterdag op een paar kilometer na (door de dixie bezoeken) alleen maar ruim onder de 6M/KM.
Het loopt lekker, maar op een gegeven moment begin ik wat buikkrampen te krijgen. Gelukkig is er altijd binnen 2KM een Dixie, en wanneer het niet overgaat besluit ik “snel” een sanitaire stop te doen. Helaas tevergeefs, want het lukt me niet, dus ik loop weer verder. Het vervelende gevoel in mijn buik blijft, en iets later probeer ik weer, maar ook dat was tevergeefs. Erg vervelend, wanneer je de minuten voorbij ziet gaan en het niets opgeleverd heeft….
Ondertussen heb ik ook een vervelende pijn in mijn heup rechts. Vorig jaar ook last van gehad, maar toen was het later weer voorbij, en toen was het alleen aan de binnenkant bij de lies, nu zowel aan de binnenkant als aan de voorkant.
De tailwind sportdrank van de organisatie is voor mij wat aan de sterke kant, maar omdat er ook bekertjes water staan besluit ik ze op een gegeven moment te mengen en is het dezelfde verhouding als ik normaal heb ongeveer. Iedere 10KM neem ik een gel, en wanneer de meeste 24u lopers aan de pasta maaltijd beginnen besluit ik een eierkoek te nemen, en die gaat zonder problemen naar binnen.
De 40KM gaan binnen de 4 uur, maar bij de 44KM blijf ik net zo lang op de Dixie zitten totdat ik eindelijk bevrijd ben en weer een beetje opgelucht verder kan. Helaas voel ik me daarna toch nog flink beroerd, heb ik al te veel pijn, en mijn hartslag zit ook veel te hoog. Dit gaat niet goed…
In Walcheren liep ik met gemiddeld 30 hartslagen per minuut minder en had ik een veel betere tussentijd op een zwaarder parcours, terwijl het nu juist veel gemakkelijker moet gaan (vlak parcours, minder wind dan in Walcheren, en geen rugzak om). Enige positieve is dat ik nog niet heb hoeven wandelen, maar wanneer dat nu al zou moeten gebeuren zo vroeg in de wedstrijd, dan zou sowieso mijn doel mislukt zijn, want dat zou juist zo lang mogelijk hardlopend afleggen zijn. Allerlei negatieve gedachten gaan door mijn hoofd, en bij 48KM besluit ik een Radler 0,0 uit mijn koelbox te halen. Ik loop op dat moment op de 30ste positie.
Terwijl ik daar sta gaat mijn auto alarm af, en zie ik Jan in de auto zitten. Jan had besloten te stoppen, en ik besluit dat het voor mij ook genoeg geweest is, nadat ik nog een klein stukje geprobeerd heb. Eenmaal in de auto op weg naar huis merk ik dat de buik klachten zo goed als over zijn, maar de pijn in de heup is nog goed aanwezig, en ook mijn achillespees is vrij pijnlijk.
Zondag ochtend loop ik uit, en afgezien van dat ik me heel erg moe voel, valt de pijn gelukkig mee. Ook van Jan kreeg ik een bericht dat hij nog een flinke duurloop pijnvrij af heeft kunnen werken, dus we zijn er denk ik ongeschonden uit gekomen.
Zoals altijd na een DNF ga je nadenken en twijfelen of je misschien toch niet door had moeten gaan, maar toen ik weer thuis kwam na de herstel loop en alles op een rijtje had gezet voor mezelf was ik er van overtuigd dat ik de juiste beslissing genomen had. Op zijn Cruijffieaans….Ieder nadeel heeft zijn voordeel. Het nadeel is vrij duidelijk een flinke kater, maar het voordeel is dat ik na een paar dagen rustig aan weer voluit kan gaan trainen en dat was vorig jaar wel anders. Toen was ik een week lang letterlijk helemaal uit de running, en duurde het wel even voor ik weer terug op nivo was.
Waar ging het mis?
1:Een veel te snelle start: Stel je start met 10 km per uur dan is 216 km normaal gesproken je uitgangspunt, bij een verlies van 10% (24 x 10 = 240 – 24 = 216). Ik startte nog veel sneller, met 11,5KM/U terwijl mijn ambities heel veel lager lagen.
2:Ondanks dat ik zelf de vertrouwde sportdrank bij me had, nam ik die van de organisatie (zelfde merk Tailwind, maar andere smaak), omdat die binnen handbereik was. Ik weet alleen niet 100% zeker of ze de caffeine variant hadden, want dan is vrij zeker dat dat de oorzaak van de veel te hoge hartslag en buik klachten is.
3:Ondanks dat ik nog twee paar schoenen bij me had, heb ik niet de moeite genomen om mijn Hoka’s om te wisselen en te kijken of dat verschil uit maakte voor de heup en achilles klachten.
Ik denk dat ik dus ooit nog een keer terug naar Sittard moet om een poging te doen mijn ideale 24uur te lopen, want in theorie zou ik een heel stuk verder moeten kunnen komen dan de afstand van vorig jaar. Voorlopig nu de focus op de Ultrabalaton, want eigenlijk is dat hetgeen waar afgelopen jaren alles om draait.
Even de weersverwachting voor SIttard gecheckt, en zoals altijd zijn er verschillende versies beschikbaar. Mij lijken weeronline en buienradar de meest betrouwbare, en gelukkig liggen de verwachtingen daar niet al te ver uit elkaar. Als die voorspellingen uitkomen zijn in ieder geval de weergoden ons gunstig gestemd, want alhoewel het altijd beter kan, kun je in Maart natuurlijk van alles krijgen, van elf-stedentocht weer tot voorjaars storm. Met temperaturen in de dubbele cijfers, en grotendeels windkracht 2 zullen die paar millimeter regen wel mee vallen, en zou vooral het eerste deel beter moeten gaan dan vorig jaar.
Mijn streefgewicht voor de 24 uur heb ik gehaald, en het is me gelukt om het wintervet maandag 2 januari omlaag te brengen van 76,1 naar precies 71KG
maandag 2 januari 2023
172
76,1
25,7
Nog niet op het gewicht van 2017 (tijdens de Swissman xtreme triathlon, maar ik hoop daar tegen de Ultrabalaton nog een kilogram onder te komen.
We zitten op ongeveer 100 deelnemers, dus het drie dubbele van vorig jaar. Ongeveer 1 derde Nederlanders, dus met al die buitenlanders ga ik er vanuit dat het een behoorlijk sterk deelnemers veld is dit jaar. 14 verschillende nationaliteiten, en dat is altijd leuk!
En dan is het ineens weer bijna zo ver. Nog minder dan een week voordat de 24u van start gaat.
Ik ben ondertussen goed hersteld van de 65KM. Het streefgewicht voor de 24 uurs wedstrijd heb ik gehaald (c.a. 5KG minder dan in januari), en de blessures lijken voor het grootste deel opgelost. De pijntjes die ik nu nog voel zijn denk ik vooral te wijten aan vermoeidheid veroorzaakt door de vele kilometers van de afgelopen twee maanden. Helaas zijn de weersvooruitzichten minder goed, maar er kan nog veel veranderen voor het zaterdag wordt.
Volgens een schema wat voor een 24u is samengesteld zou ik in deze laatste taper week nog deze trainingen moeten doen: Loper categorie B (marathontempo 5.00 min/km): Zaterdag: 30 km in tempo 6.15 Zondag: 9 km in tempo 6.00 Maandag: rust Dinsdag: 5 km in tempo 6.00 Woensdag: 7 km in tempo 6.00 met 4 x 200 meter versnellingsloop (steigerung) Donderdag: 5 km in tempo 6.00 Vrijdag: rust
De zaterdag training was wel wat korter (21K) maar sneller bij mij, wat ongeveer hetzelfde effect zou moeten geven.
Het wedstrijdplan: Ik heb de laatste weken erg goed nagedacht over hoe ik deze keer de wedstrijd in ga delen, en deze keer laat ik ook de “weer” factor flink mee wegen in het plan.
Wanneer het een normaal weerbeeld betreft, en niet te veel regen/wind verwacht wordt, dan ga ik proberen zo constant mogelijk te lopen en proberen de 100EM binnen de 21uur te halen. Alles daarna is dan mee genomen, en een 180KM zou dan zeker mogelijk moeten zijn. Een hele rustige start, en daarna zo lang mogelijk door blijven gaan zonder veel verval en zonder wandelen is dan de taktiek.
Zijn de vooruitzichten minder gunstig (heel veel regen en/of veel wind verwacht, vooral op zondag), dan ga ik het anders aanpakken. In dat geval ga ik proberen de eerste 100 – 120KM zo snel mogelijk te doen, en eens kijken of ik bijvoorbeeld een PR op de 100KM kan lopen, of een mooie afstand in 12uur. Daarna een rustpauze, en alles daarna wordt dan hopelijk ook nog een mooie afstand, maar de verdeling zal dan totaal anders zijn en ik verwacht het totaal ook een stuk minder.
Dus zeker geen korte slaap pauze, maar proberen zo geleidelijk mogelijk naar een 100EM en daarna proberen op 180K uit te komen, of zo snel mogelijk de eerste 12u door zien te komen, en dan maar kijken wat de rest gaat worden…
Er wordt officieel gemeten, dus komt ook zo per categorie in de uitslagen – Officiële timing punten:
– Alle ronde tijden – 50km – 100km- 100mijl
Voeding: Vorig jaar had ik ontzettend veel bij me, maar bleef de inname vooral beperkt tot de Maurten gels en gele vla. Ik heb verder wat repen (Knopper / kitkat / oreo / mini snickers) klaar liggen. Bij de verzorging is o.a. verkrijgbaar: – Bananen – Sinaasappels – Rozijnen – Zoute chips – Zoute drop – Wine Gums – Chocolade – Water – Coca Cola® – Sportdrank (tailwind nutrition) – Bouillon
Extra voor de 24 uurs: – Pasta (tussen 18u00 en 20u00) – Koffie en Thee – Rijstepap – Broodjes met ham of kaas
Omdat dit jaar ook tailwind bij de verzorgingspost te krijgen is, zal ik deze keer wat minder mee nemen. Voor de zekerheid wel een paar verschillende smaken, in de voor mij beste meng verhouding (niet te sterk). Ook genoeg Radler 0.0 deze keer, want die bevielen me heel erg goed.
Overige + Kleding: Wat wel een groot verschil zal zijn met vorige keer is de kleding die ik deze keer ga mee nemen. Bij een verwachting boven de 14 graden, ga ik starten in korte broek en t-shirt. Niet alleen beter voor de temperatuur, maar ook het opgenomen gewicht door de regen blijft dan beperkt. Ik neem dan voldoende shirts en shorts mee, en voor de nacht een paar lange tight’s + truien zodat ik af en toe wat droogs aan kan schieten. De voeten en grote delen van het lichaam die gevoelig zijn voor schuurplekken zullen extra aandacht krijgen, en goed in de anti schaafwonde gel gezet worden voor de start. Tepels plak ik af, en ik twijfel nog of ik mijn borstband aan ga schieten, omdat deze soms ook gaat irriteren.
Verder ga ik nog wat “play-lists” samenstellen en op mijn mp-3 spelertje zetten. Vorig jaar niet gebruikt, maar misschien dit jaar….
Ondertussen staan er 96 geregistreerde deelnemers, waarvan zo’n 30% Nederlanders, dus een erg internationaal deelnemersveld. Een flink verschil met vorig jaar, want toen zijn er 32 gestart, en zijn er uiteindelijk maar 13 boven de 100 Mile geraakt.
Tja, afwachten dus wat het weer gaat doen komende dagen. Als de regen verdeeld wordt, bijv 0,1mm/u dan is het zelfs lekker met de verwachte temperaturen, en maak ik me niet veel zorgen. En dat geld ook voor de wind. Het kan een flink verschil uitmaken, dat heb ik vorig jaar wel gemerkt.
Dus als ik zou mogen kiezen, beter regen en weinig wind, dan veel wind de eerste uren na de start, zoals het eerste deel vorig jaar.
Ik denk dat vrijwel zeker daarom een groot deel al na zo’n 50KM de handdoek in de ring gooide.
Daarna nog 6 weken voor de Ultra balaton 🙂 Volgens onderstaande grafiek zou ik er nu in ieder geval een stuk beter voor moeten staan dan vorig jaar!
Zondag 5 Maart – Mijn eerste wedstrijd dit jaar, de 65KM van Walcheren.
Samen met Jan rijden we zondag ochtend rond 7 uur richting Vrouwenpolder voor de eerste ultra dit jaar. De laatste waar ik gefinisht ben, was de 24 uur van Sittard, ongeveer een jaar geleden, dus het werd wel een keer tijd voor een serieuze wedstrijd.
Deze keer geen echt wedstrijdplan, alleen een richttijd van 6uur en 30 minuten, wat gezien de zwaarte van het parcours redelijk optimistisch bleek te zijn. Doel was om zo weinig mogelijk te wandelen en blessure vrij te blijven, en op die manier er een mooie lange training van te maken.
We staan met c.a. 45 lopers in het startvak, en om 9:00 worden we los gelaten voor de tocht van 65KM rond het eiland Walcheren. Voor een ultra vertrek ik vrij snel voor mijn doen, want na twee kilometer staat het gemiddelde op 5:20 per minuut. Ik laat het tempo een beetje zakken, en probeer voorlopig 5:30 aan te houden. Ongeveer tot de eerste verzorgingspost loop ik voorop in een groepje van 4. Daarna wisselen we af en toe van positie, en na de post op 15KM besluit ik solo verder te gaan, omdat het tempo af en toe omhoog gaat.
Ondertussen zijn we mooie dorpjes gepasseerd, en het parcours wordt af en toe afgewisseld met een stukje onverhard over een dijk, of langs een akker. Ik begon me af te vragen wanneer het traject zwaar zou worden, want dat was tot de 30KM zeker nog niet het geval, en ook mentaal en fysiek voelde het allemaal heel goed aan.
Precies op de helft (32,5KM) stond het gemiddelde nog exact op 5:30, maar iets later bleek dat niet voor lang. Na de boulevard van Vlissingen begonnen de trappen, duinen en af en toe wat strand, en dan ook nog eens een flinke harde wind flinke lange stukken recht op kop. Het voornemen om niet te wandelen, was gelijk om zeep na de eerste lange trap, en dat doet mentaal nogal wat.
De combinatie vermoeidheid + zwaar parcours aan de ene kant, maar de mooie omgeving aan de andere kant zorgden wel voor een goede balans, en de kilometers gingen gelukkig zonder problemen voorbij. Bij de 42KM zat ik precies op 4 uur, en bij de 50KM precies op 5 uur.
Toen ik daarna gemiddeld boven de 6 min per kilometer uitkwam, en wetende dat het zwaarste stuk van c.a. 7KM strand nog moest komen nam ik wat langer de tijd bij de verzorgingsposten, en ging ik nog rustiger de trappen op en af. Na de laatste post het strand op, en gelukkig wind in de rug, wat gezien de status van het strand maar goed was, want het liep ontzettend zwaar. Soms een stuk waar je niet weg zakte, maar over het algemeen zakte je schoenen net te diep om lekker te kunnen lopen.
Maar dat maakt dan eigenlijk allemaal niet zo veel meer uit, want de finish komt er weer aan, en dat zit ook deze uitdaging er weer op. Voor een 6u30 had ik 14 minuten verspeeld in de laatste 15KM, maar ik ben erg tevreden met mijn tijd van 6:43:57, vanwege de zwaarte van het parcours.
Een 17e plaats van de 45 gestarte deelnemers (31 finishers) dus ongeveer op de helft: 017 Schoonen Hans 067 6:43:57
Jan mocht weer het podium op, met een geweldige tijd van !!!!5u13!!!! om zijn mooie trofee voor de tweede plaats in ontvangst te nemen. Geweldig gedaan!
Deze week kwam het totaal op 122KM, en met wandelen erbij ben ik dit jaar de 1000KM al ruim gepasseerd…
