Afgelopen weekend was het weer tijd voor de halve marathon. Alhoewel….door de weersomstandigheden had de organisatie besloten er een 10KM van te maken. Zaterdag besloten om een kort rondje te lopen, en dat ging lekker.

Zondag vertrokken we (Jan, Maaike, Randy, Levi en ik) ruim op tijd met de fiets naar Roosendaal. De temperatuur was al rond de 30 graden, maar gelukkig was er nog wat wind, zodat het zeker op de fiets nog wel aangenaam aanvoelde. Bij C-cinema lagen de startnummers klaar, en er lag ook voor iedereen een C-cinema pakket klaar + de nodige consumptiebonnen.

De overige team leden (Toon, Joko, Childerick, Tyrell, Pascal) waren er ook op tijd,  en na een beetje puzzelen met de T-shirt maten waren we op tijd klaar voor de teamfoto, en konden we daarna rustig richting het startvak. Zoals vorig jaar liep de start ook deze keer weer uit, nu vanwege de finishers van de 5KM die nog op het parcours liepen. Gelukkig hadden we een plaatsje in de schaduw, en bleef het beperkt tot ruim een kwartier….

Na het startschot gingen we dus op pad voor 10KM. De eerste kilometer ging snel voorbij, rond de 4:30M/KM. Ook de tweede kilometer kon ik dat tempo blijven lopen, maar daarna was het gedaan, want alhoewel ik normaal gesproken goed tegen de hitte kan was het vooral op de stukken waar geen of weinig wind stond te heet. Ook is het natuurlijk zo dat ik al  jaren niet op snelheid getraind heb, dus sowieso viel het voor mijn hoge tempo nogal moeilijk vol te houden, dus het plan om niet te gek te doen in werking gesteld en voor een tijd onder de 50 minuten te gaan.

Al heel snel waren we voorbij het keerpunt, en een paar honderd meter later precies op de helft. De kilometers daarna duurden wel langer, omdat ik ondertussen al regelmatig aan het checken was hoe lang ik nog af moest zien in de hitte. Na de rotonde kwamen we ook bij de langzamere 8K lopers terecht, die soms met 3 of 4 naast elkaar lopen en dus lastig in te halen zijn. En dan ben je ook weer snel bij het bordje “Nog 3 kilometer” en komt haast de finish al weer in zicht. Vooral de laatste kilometers lopen weer wat beter, omdat door het publiek voor de nodige verkoeling gezorgd werd, in de vorm van tuinsproeiers, waterpistolen of gewoon met de tuinslang.

Geen eindsprint, want het was al warm genoeg, en het zou toch niet veel helpen aan de slechte 10k tijd. Onder de 50 Minuten, dus wel tevreden, en blij dat ik er zonder problemen doorheen gekomen ben. Ongeveer de helft van het team was al binnen, maar we hadden besloten om op iedereen te wachten, en dus had ik tijd genoeg om weer wat vocht aan te vullen. Gelukkig stond er een beetje wind, en al vrij snel was ik weer voldoende afgekoeld. We hadden een tijdje gewacht, maar 1 van de teamleden konden we niet vinden, en we gingen er vanuit dat hij ons gemist had, en direct naar de C-cinema gelopen zou zijn.

Onderweg zagen we dat de prijsuitreiking gestart was, en waren benieuwd of we met het bedrijventeam nog een podiumplaats hadden. Wat bleek…ICT-OKE BV bleek eerste en tweede te zijn🙂 Dus het eerste team mocht het podium op, om een hele mooie beker en bos bloemen te ontvangen.

Direct daarna besloten we even polshoogte te nemen bij Childerick, want hij bleek een gevaarlijk hoge temperatuur te hebben, en was inmiddels bij de EHBO binnen gebracht. Ik mocht heel even naar binnen, en zag dat hij gelukkig aanspreekbaar was, maar daarmee was dan ook alles gezegd. De bezorgde gezichten van de mensen er omheen, en de hoeveelheid apparatuur (zuurstof etc.) waren niet direct geruststellend, en toen hij ook nog eens met de ambulance afgevoerd werd, was wel duidelijk dat het serieus mis gegaan was.

Nadat we omgekleed waren, kwamen er gelukkig al wat betere berichten, en we zijn daarna nog gezellig even aan het napraten geweest met wat bier en Nacho’s. Achteraf gezien was het toch nog een hele leuke middag, en heb ik er weer een prachtige beker bij voor in mijn kantoortje. Nou nog een weekje rustig aan, en dan staan we volgend weekend weer aan de start voor het echte werk! Zin in!!

Afgelopen weekend een testweekend gehad in Breskens om ons vakantiehuisje te testen.Met 29 graden was het vrij heet, en omdat we dat weekend nogal wat op de planning hadden staan besloot ik om een duurloop van max. 30KM te doen.

Dus rustig aan de kilometers afgewerkt, en ondanks de hitte liep het toch nog vrij aardig. Wel iets te weinig water mee genomen, want al vrij snel zat ik door de helft van de voorraad heen (ik had twee kleine flesjes bij me). De route liep vanuit Breskens via Groede naar Nieuwvliet-bad, en daar kon, omdat het laag water was, via het strand weer naar de duinen gegaan worden om langs de kust terug te lopen.

Op het strand waren door de aanhoudende droogte flinke stukken los zand,  en daar lukte hardlopen gewoon niet, en ook wandelen was daar vrij zwaar.  Eenmaal terug plakte ik er nog wat kilometers bij aan, en ergens in de buurt van de 28KM stond ik weer terug voor het park, en kwam ik gelijk aangelopen met Maaike die in de ochtend een flinke wandeling gedaan had.

Zondag hebben we ongeveer dezelfde route gewandeld, maar dan een stuk ingekort, want de jongens zouden in de middag langskomen voor vaderdag. Ik voelde mijn dat mijn achillespezen aan beide voeten nogal geïrriteerd waren door het losse zand van de dag ervoor, maar gelukkig alleen gevoelig dus geen blessure.

Dus vanaf nu een beetje terugschakelen, en in het weekend staat er nog een leuke wedstrijd (halve marathon van Roosendaal)op het programma. Zal geen supertijd worden, maar dat is ook niet de bedoeling, want ik wil niets forceren in verband met de wedstrijd een week later. De weersverwachtingen zijn niet heel erg gunstig, want het beloofd beide wedstrijden nogal heet te worden, maar gelukkig kan ik er goed tegen.

Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan, en of mijn lichaam voldoende hersteld is van de Ultra-balaton. Mijn gevoel zegt van wel, maar uiteraard zal ik daar volgende week vanzelf na een kilometer of 65 achter komen, want normaal gesproken gaat het tot die afstand wel goed bij een 100K of meer. Op de website kan ik nog niet veel informatie terug vinden over de verzorging, dus ik ga er van uit dat ik gewoon zelf alles mee nemen, en een tafeltje plaats zoals ik ook bij de 24uur gedaan heb. De Maurten gels zijn aangevuld door Jan, en verder zal ik ook wat witte boterhammen met Jam meenemen want die bevielen erg goed tijdens de UB.

Voorlopig heb ik startnummer 1 😳

O ja….ook mijn nieuwe setje uitgeprobeerd (Vaderdag kado). Het shirt was hetzelfde als het shirt wat ik in Hongarije aan had, maar nu een andere kleur, dus wat dat betreft niets nieuws. Het broekje voelde heel erg goed. Super licht, en nergens schuren, dus heel tevreden. Ik hoop eindelijk een waardige vervanger te hebben voor de inmiddels bijna overleden Falke short.

Het toppunt van bewegingsvrijheid. Het Racing Split Short is ontworpen voor hardlopen in warme of vochtige omstandigheden. Het gebruikte membraamvezel is dun en garandeert ongelooflijke lichtheid. De 4-way stretch biedt comfort en efficiente afvoer van het zweet. De stof blijft niet hangen en plakt niet waardoor het niet gaat schuren of voor irritatie kan zorgen. De interne slip houdt alles op zijn plaats en de elastische tailleband met koordje zorgt voor een perfecte pasvorm. In de taille is een handig zakje verwerkt zodat je jouw sleutel makkelijk kunt meenemen. 

Voordelen van het Compressport Racing Split Short

• De 4-way stretch zorgt voor flexibiliteit waardoor de pasvorm perfect is het het zweet goed wordt afgevoerd.
• De gebruikte vezels zorgen ervoor, dat het short niet irriteert.
• Het short neemt geen water op en wordt dus niet zwaarder in natte omstandigheden of van het zweten.
• Het short is naadloos en voelt heerlijk zacht aan.

….en dan is het ineens volop zomer.

Heel lang naar uitgekeken, maar wanneer het dan zo ver is, mag het eigenlijk weer wel wat minder. Niet alleen de hoge temperatuur, maar ook de pollen, insecten etc. hebben zo zijn impact op de training. Zo ook afgelopen zaterdag toen ik mijn lange duurloop ging doen.

Ik vertrok om 7:00u, met het plan om er een marathon van te maken met een gemiddeld tempo van 5m50/KM. Dit zal zo ongeveer het tempo zijn, waarmee ik de 100KM ook wil gaan starten over c.a. 3 weken, zodat ik wat marge op kan bouwen voor eventuele toiletbezoeken, en de korte stops bij de verzorgingsposten.

Het was nog heerlijk koel, en er was niet veel wind, en al snel liep ik iets sneller dan gepland. Dat ging een uurtje of 3 goed, maar toen begon het flink wat heter te worden, en omdat ik niet veel drank bij had, besloot ik er zuinig mee om te gaan, en ook het tempo wat te laten zakken. Na 35KM begon alles wat meer pijn te doen, en werd het zwaar, dus mogelijk had mijn Garmin toch gelijk omdat die aangaf dat de “training readyness” 1% was, en dat het een rustdag zou moeten worden. Rustig uitgebold, en toen ik na 41KM bijna thuis was, besloot ik dat het goed geweest was en mijn Garmin uit te drukken.

Na een tuinfeest op zaterdag avond, besloot ik de herstel loop van zondag in de avond te plannen, en eerst een keer goed uit te slapen. Verder gelukkig niet veel last van de Hertog Jan gehad, dus dat was weer een meevaller. De trainingsomvang kwam hier mee deze week op 112KM.

Nou komende weken nog even proberen iets meer dan 1KG kwijt te raken, zodat ik weer op hetzelfde gewicht ben, als net voor de Ultrabalaton. Afgelopen woensdag nog even met Jan gesproken over de planning van de rest van het jaar, en mogelijk zou de 100KM Beartrail in Oktober een mooi doel kunnen zijn. Dit zou dan ook weer een goeie training voor de Bello Gallico zijn, welke ik toch eigenlijk ook wel een keer wil gaan  finishen….

Komende week wil ik nog flink trainen, en a.s. zaterdag mijn laatste lange duurloop doen, maar ik twijfel of ik er een marathon van ga maken. Misschien een 35K, zodat ik genoeg hersteld ben voor de halve marathon de week er op. De teams zijn inmiddels compleet, en normaal gesproken komen eind deze week de nieuwe shirts binnen van Rogelli. Dat halve marathon weekend zal de echte test worden om te kijken of de Hoka carbon X 3 iets uitmaken op de eind tijd. Vanaf deze week zal ik daarop lopen om mijn lichaam te laten wennen aan deze schoenen. Ben benieuwd….

En ik heb mijn vaderdag Kado alvast besteld…. Het is een zelfde shirt (trail postural shirt) als waar ik de UB mee gelopen heb, maar dan in een andere kleur. En een broekje van Compress sport (racing split short), wat na lang zoeken het meest in de buurt komt van mijn favoriete Falke broek die na 18 jaar trouwe dienst aan vervanging toe is. Compress sport is voor mij een betaalbaarder alternatief voor X-bionics, en ook het assortiment is beter op hardlopen afgestemd. Meer keuze dus, terwijl ik het idee heb dat X-bionics zich de laatste jaren meer op de tweewielermarkt aan het richten is…

Afgelopen weekend was het trouwfeest van Randy en Lisa.

Het was een stralende dag, en het huwelijk werd voltrokken op een pracht locatie. Ook het feest in de avond was heel erg gezellig, en alles was perfect geregeld. We hebben ontzettend genoten van deze mooie dag, en ook de andere dag had ik er nog veel plezier van 🍺🍺🍺🍺🍺🍺🍻🍻🍻

Vanochtend gaf de weegschaal helaas een paar kilo extra aan, dus ik moet nog even flink aan de bak om weer terug onder de 69KG te komen😉

De ultrabalaton is inmiddels al weer een maand geleden, en ik heb het gevoel voldoende hersteld te zijn om de normale trainingsroutine weer op te pakken. Ook de volgende wedstrijd – de 100KM – komt er aan, en ik denk dat ik alleen volgend weekend en het weekend daarop nog een echte lange duurloop kan doen, want daarna is het weekend van de halve marathon. Vanavond zal ik ook een poging doen om nog wat kilometers te maken…

En volgende week zaterdag nog een tuinfeestje, dus het bannen van alcohol stel ik nog een weekje uit. Hopelijk kan ik me een beetje inhouden, want we zijn van plan op de fiets te gaan, en dat wil wel eens fout gaan….

De voorbereidingen van de 100KM zijn dus iets minder serieus dan die van de Ultrabalaton, waar ik dus echt alles voor gelaten heb. Die finish heeft het vertrouwen erg goed gedaan, en ik hoop dat er gewoon niets tegen gaat zitten.

10 uur lang een gemiddelde van 6M/KM lijkt me zeker niet onmogelijk, maar is uiteraard niet alleen afhankelijk van hoe ik me nu voel en mijn huidige conditie. Doseren zal zeker moeten, en zoals in Hongarije zal voldoende eten en drinken weer een erg belangrijke factor zijn. Mentaal zit het in ieder geval goed, want ik heb er weer erg veel zin in…..

De eerste dag van Juni al weer, en inmiddels is het eindelijk zomer geworden.

Gelukkig nog niet al te hoge temperaturen, en ook andere vervelende bijverschijnselen (processie rups, dazen etc.) heb ik nog niet gemerkt. Wel een tekenbeet in mijn knieholte, maar daar was ik snel bij, en tot nu toe nog geen verdere tekenen van besmetting rondom deze beet.

Zaterdag voor het eerst weer een wat langere duurloop gedaan, en ik had gekozen voor een zachte ondergrond, omdat mijn spieren en gewrichten nog steeds wat gevoeliger zijn dan normaal. De HRV is inmiddels weer terug naar acceptabele waarden, en de trainings status in sinds een paar dagen van overbelast naar Productief. Volgens mijn Garmin dus al weer groen licht om verder te trainen, en voor mijn gevoel klopt dat ook.  Ook de vermoeidheid is afgenomen, want daar had ik afgelopen weken wel wat meer last van dan normaal. Van de ene kant veroorzaakt door de ultraloop zelf, en verder vanwege het slaapgebrek omdat ik erg slecht kon slapen de weken na de wedstrijd.  Nu dus weer zo goed als hersteld en uitgerust.

Het was prachtig weer, en omdat ik voorzichtig wilde starten besloot ik dus om deze keer het meeste asfalt te ruilen voor de zachte ondergrond van de Pannehoef en Moerse bossen.Een goeie keus bleek later, want het liep geweldig en ik vroeg me af hoe lang het geleden was dat ik dit rondje -wat vroeger min of meer mijn standaard lange duurloop was- nog gedaan had. Volgens mij langer dan anderhalf jaar….

Dus het lange Pinksterweekend ben ik zo begonnen, en een dag later (zondag) in de ochtend rustig uitgelopen, want in de middag stond een wandeling met Maaike op het programma. Deze keer vin de omgeving van Hank kilometers gemaakt. De wandeling op zich was niet super, maar de temperatuur was goed.

Tweede pinksterdag moest Maaike werken in de avond, dus die dag hebben we lekker rustig aan gedaan en in de avond nog een keer de Pannehoef doorgelopen want ik had tijd en zin genoeg om nog een flinke ronde te doen.

Ondertussen zijn er al wat meer inschrijvingen voor de 100KM van het Belgisch Kampioenschap. Tot nu toe ben ik nog de enige Nederlander, en zijn we met 2 in de categorie 55-59.

Aan staand weekend zal het trainen op een heel laag pitje staan, in verband met het trouwen van Randy en Lisa. Daarna moet ik nog een paar weken flink aan de bak, want over een maandje is het zo ver…