Nog minder dan 3 weken voor de Bello Gallico, oftewel mijn persoonlijke strijd tegen de 161 kilometers in de modder en in de kou. Er moest afgelopen zondag dus nog een lange duurloop afgewerkt worden…

Na twee dagen flink zwoegen bij Randy, begon de zondag met stevige spierpijn, waar zelfs een houthakker jaloers op zou zijn, en het opstaan om 6:00u viel daarom niet mee. Zaterdagavond  hadden we ook nog een feestje gehad, en alhoewel ik alcoholvrij gebleven was, leek het toch alsof ik een flinke kater had. Keelpijn, spierpijn etc. dus voor de zekerheid een coronatest gedaan, maar gelukkig was de uitslag negatief wat positief was🙂

Daarna alvast mijn regenjasje aangeschoten, want volgens de weersverwachting zou het niet droog blijven. Dus 7:00u de deur uit, en toen ik op de Zundertseweg liep, kwam ik er achter dat ik geen lampjes bij had. Eerste stuk dus erg voorzichtig gelopen, want uit ervaring weet ik dat struikelen over die ongelijke betonplaten de plannen flink in de war kan gooien.

Van lieverlee werd de spierpijn van het klussen minder, en de gewone hardloop pijntjes werden weer wat meer voelbaar. Helaas in het eerste stuk toch nog af en toe wat last van mijn linkerheup, maar gelukkig in het tweede stuk nauwelijks last van gehad, dus hopelijk blijft dat zo.

Tot 30KM bleef mijn hartslag mooi onder de 130 bpm, alsof ik een avondje rustig op de bank aan het tv kijken was, maar daarna begon deze wat op te lopen. Ondanks het lage tempo, en de lage hartslag had ik niet genoeg fut en zin meer over om verder dan 42KM te gaan en besloot ik om het daarbij te laten.

Na een warm bad weer snel hersteld, dus op zich niet helemaal ontevreden over deze laatste lange training. Nou maar afwachten wat het weer de komende weken gaat doen, want voor dinsdag ochtend is alvast code geel afgegeven, en ook de rest van de week beloofd niet veel goeds. Vanaf het volgende weekend zou het droger maar ook een stuk kouder moeten gaan worden volgens de verwachtingen.

Volgend weekend zal ook alleen op zondag gelopen kunnen  worden, maar dan zal het maximaal zo’n 30KM worden, en de duurloop de week erna nog wat minder.

Eigenlijk moet ik zeggen werkweek, want de implementatie/migratie bij de klant is gestart op donderdag avond, en loopt door tot maandag ochtend, en daarna zal het nog een tijdje problemen oplossen worden. Gelukkig waren er momenten dat ik “vrij” was. Zaterdag ochtend was er zo’n moment, en de dagen er voor tijdens de lunch.

Zaterdag dus na de geplande meeting (8u15 in de ochtend) mijn spulletjes aangeschoten en op pad gegaan voor de lange duurloop. Met 3u45 over tot de volgende meeting, besloot ik er een lange duurloop van c.a. 30K van te maken door de Pannehoef, zodat ik daarna ook nog wat tijd over had voor een bad en om te eten.

De temperatuur was wat aan de koude kant, en af en toe ook wat regen, maar dat mocht de pret niet drukken. Ondanks het slechte weer van de laatste weken, lag het traject er niet slecht bij. Eigenlijk alleen het laatste stuk in de Buissche Heide waren flinke stukken onder water, en juist daar op het laatste paar kilometers onverhard gleed ik uit, en verdween half in een flinke plas. Tijdens de val automatisch de prikkeldraad gegrepen, en mijn handschoen was dus precies aan een prikkel blijven hangen. Ik hing dus met 1 hand aan de draad, en met mijn benen in de plas, en was met mijn linker heup tegen de rand naast die de plas gevallen.

Even een heel klein stukje gewandeld om de schade op te nemen, maar toen ik mijn handschoen uitdeed viel dat mee, en verder leek het ook wel mee te vallen. Dus rustig door gelopen en na c.a. 3 uur mijn horloge uitgedrukt. Nu dus nog 3 weekenden over tussen de Bello Gallico, en daarom volgend weekend nog een lange duurloop proberen in te plannen, en daarna moet ik het weer wat rustiger aan gaan doen.

Nu het spannende en drukke weekend van mijn project er straks weer op zit, zal er ook wat stress wegvallen, en kan ik me weer meer gaan focussen op de wedstrijd. Nog wel veel te doen met het bouwen van de garage bij Randy, maar we zijn daar ook al wel een flink stuk op weg.

Ook moet ik proberen de komende dagen weer wat slaap in the halen, want dat is er afgelopen nachten bij ingeschoten, want vooral zondag en afgelopen nacht moesten er nog wat problemen opgelost worden. Al bij al was het project op zich geslaagd, en blijft het aantal werk weekenden voorlopig beperkt tot alleen deze, en da’s uiteraard ook gunstig.

……Dus zitten er nog 4 weekenden tussen nu en het weekend waarop we starten.
Afgelopen weekend was op zaterdag weer een klusdag bij Randy. Gelukkig werd er pas 8u30 gestart, zodat ik nog snel een rondje kon lopen voordat we begonnen. Dus zondag maar een poging gedaan om de gemiste kilometers van de week ervoor een beetje goed te maken.

Ik ging rond 7:00u de deur uit. Hoofdlampje en handschoenen aan, want het was donker en koud…Geen echt plan, dus moest ik kiezen tussen onverhard of verhard. Al vrij snel was ik het punt voorbij waar ik normaal gesproken af sla als ik de Pannehoef op ga zoeken, dus besloot ik richting Zundert / Rijsbergen te gaan en was de keuze automatisch verhard geworden.

Er stond weinig wind, en het was een beetje mistig, maar om te lopen wel erg lekker weer. Net voor Zundert kon mijn lampje al weer uit, en ook de mist loste al een beetje op. Ik moest nog even de bossen in voor een sanitaire stop, en toen ook dat geregeld was, begonnen mijn kilometer splits weer wat sneller te worden. Het gemiddelde lag toen nog op 6:06/KM dus een vrij trage eerste 10K.

Ik besloot op gevoel verder te gaan, en niet te veel op mijn Garmin te kijken. Na c.a. 20K een gelletje gepakt, en toen ik bij de rotonde van Etten-Leur aan kwam nam ik de route richting Hoeven. Normaal gesproken eindigt dit dan in een Marathon, en vandaag dus ook.

Na 30K een tweede gelletje, en het gemiddelde van 5:30KM tot het einde vast kunnen houden. Net voor de 42KM kwam ik Jan nog tegen. Even snel bijgepraat, en daarna op 42,2K mijn Garmin uitgedrukt. Net onder de 4 uur, dus heel tevreden mee.

Wel afgelopen zaterdag en zondag in de eerste kilometers wat steken bovenin mijn bil, en op hetzelfde moment duidelijk krachtverlies in mijn linkse been. Gelukkig na 10K geen last meer van gehad, maar ik hoop dat het niet meer terugkomt, want dat zou wel eens voor problemen kunnen zorgen. De oorzaak moet ik zoeken in het klussen denk ik, of mogelijk toch iets geforceerd tijdens de Grizzly 100KM…

Na een heerlijk weekje in het prachtige Friesland is de vakantie helaas weer voorbij. In vier dagen hebben we de uitdagende Elfstedentocht volbracht, goed voor zo’n 270 kilometer aan fietsavontuur. Ondanks de aanvankelijk sombere weersvoorspellingen, werden we gelukkig gespaard en kregen we pas op de laatste dag te maken met regen en stevige wind. De route langs de elf steden was prachtig, en de week van rust was meer dan welkom na mijn inspanningen van de zaterdag ervoor.

Terwijl je tussen de schilderachtige Elfsteden fietst, begint het enthousiasme voor schaatsen weer te borrelen. Hoewel de kans op een daadwerkelijke Elfstedentocht vrij klein is, overweeg ik binnenkort een bezoek aan de schaatsbaan om te testen of mijn schaats skills nog intact zijn. Natuurlijk met de nodige voorzichtigheid, want mijn komende sportieve doelen hebben prioriteit en een blessure zou heel erg ongelegen komen.

Omdat we vrijdagavond alweer terug waren, kon ik zaterdag nog bij Randy aan de slag. Samen brachten we de balkenlaag aan, en ook op dinsdagochtend heb ik vrij genomen om de metselaar een helpende hand te bieden. Ik verwacht deze week ook nog enkele avonden te besteden aan kluswerk.

Met nog zo’n zes weken te gaan tot mijn tweede grote doel van het jaar, hoop ik nog flink wat kilometers te kunnen maken voordat ik de intensiteit weer moet verminderen. Afgelopen zondag voltooide ik een duurloop van 28 kilometer, wat vrij soepel verliep. Helaas werd ik aan het einde getrakteerd op een stevige stortbui.

Op DUV statistics zag ik dat Jan eerste man Cat 55+ geworden is en ik derde van de in totaal 16 gefinishte 55 plussers. Er zullen er vrijwel zeker ook nog wel wat uitgevallen zijn, of omgezet naar de 82KM, dus ben heel erg tevreden met het resultaat.