En pasen zit er ook weer op……
Het was een beetje een weekend met wat tegenstellingen deze keer.
Zaterdag ben ik samen met John mijn lange duurloop gaan doen, in stralend lenteweer.
In het zonnetje hebben we c.a 22KM weg gewerkt door de Rucphense bossen.
John had zich een beetje verstapt (al na 1KM), en we besloten op zaterdag niet te ver te gaan.

Zondag (1e paasdag) samen met Maaike naar Vlissingen gegaan om een beejte uit te waaien aan het strand.
Was wel nodig na een feestje, waar we pas laat van thuis gekomen waren, en toen werd ook nog eens de klok een uur vooruit gezet….
Verder vooral flink wat gegeten en gedronken.

Maandag (2e paasdag) nog een keer op pad met John, voor een wat langere duurloop.
Code oranje was voorspeld, maar dat hield ons natuurlijk niet tegen.
Het viel gelukkig ook mee, en ondanks zo nu en dan een stevige wind, was het nog veilig genoeg om door de Rucphense en Roosendaalse bossen te lopen.
Een mooie route ontdekt in Roosendaal, waar we op kilometers singletrack terecht kwamen.
Bij de 19KM ging John huiswaarts, en ik was van plan er nog zo’n 15KM bij aan te plakken. De “gele route” genomen, maar na zo’n 26KM begon het helaas stevig door te regenen.
Toen ik rond de 31KM bijna thuis was, hield ik het voor gezien.

Wel mijn Salomon speedcross 3 schoenen goed kunnen testen, en…..toen ik thuis kwam waren mijn voeten nog nagenoeg droog.
Dat werkt dus. Voortaan bij nat weer deze schoenen, en dan de fellraiers voor droog weer.
En met de Zugspitz gaan beiden mee, zodat ik 1 paar in de dropbag kan stoppen voor een eventuele wissel van schoenen haverwege na 50KM.

Na de Salland trail dus eigenijk nog niet veel verder dan 31KM gaan lopen.

Deze week heb ik weer standby dienst, en da’s altijd een beetje aangepast trainen. Niet te ver weg van huis, en dat juist in de week dat ik de meeste kilometers wil gaan maken.
Maar ja…we zullen zien. Ook een paar afspraken in de avonduren deze week…..
En na volgende week alweer flink gas terug, want dan komt Limburgs zwaarste er al weer aan.

Nog een paar foto’s gevonden van de salland trail.

Ondertussen ben ik alweer uitgerust van de Sallandtrail, en heb ik de trainingen weer opgepakt.
Nog minder dan een maandje, en dan staat de volgende uitdaging alweer op het programma…..Limburgs Zwaarste.
Dat gaat dus mijn eerste 100 Kilometer hardloop wedstrijd worden, en alhoewel de 75K van de salland trail me eigenlijk meeviel, blijft het natuurlijk wel 1/3 van die afstand verder.
En hij is natuurlijk een stuk zwaarder, want de hoogtemeters zijn denk ik minimaal het dubbele in totaal.
Beetje vergelijkbaar met de Beartrail qua terrein denk ik, want het is ongeveer in hetzelfde gebied.

Agfgelopen week dus niet veel gedaan. Wel wat gewandeld, en donderdag een kort loopje van 8K.
En zondag ochtend lekker op tijd het Rucphense bos ingegaan met John, voor een heel erg rustige 25K training.
Liep erg lekker, en nergens pijn gehad. Het klopt dus wel dat je een stuk sneller hersteld van een ultraloop dan van een marathon.
Mijn nieuwe Salomon Speedcross 3 schoenen ook voor de eerste keer uitgeprobeerd, en ze bevallen goed.
Wel een klein beetje aan de smalle kant lijkt het, maar misschien is dat omdat ze nog ingelopen moeten worden.

Deze week weer een zware trainingsweek, en de week er op nog een keer, en dan weer afbouwen.
En als L.Z. er op zit, dan nog een kleine twee maanden voor de Zugspitz trail.
Tja….en als het weer wat beter weer wordt, ook de andere sporten weer eens een beetje gaan oefenen denk ik.
Vanaf Mei weer zwemmen in het buitenwater, en binnenkort af en toe de fiets weer eens pakken om een hersteltraining te doen.
Maar tot LZ alleen lopen, en mogelijk af en toe nog een zondag zwemmen.
Woensdagavond zwemmen lukt me momenteel gewoon niet, want anders worden de nachten veel te kort, en momenteel schiet sowieso de nodige rust er nogal bij in.

Tja…en na de Zugspitz zal ik een beslissing nemen op het vervolg voor 2016. De kans dat het weer Almere wordt, is wel heel erg groot.
Een andere optie zou kunnen zijn om nog wat Ultralopen te doen, en dan flink traininen voor de hel van Kasterlee.
En…..helemaal geen triathlon dit jaar is ook niks, dus zou het mooi om in Almere weer aan de start te staan.

…..zo…..het zit er weer op….
De eerste wedstrijd van het jaar, de Salland trail, en mijn allereerste 75KM ultra trail ooit….

Een kort verslag hieronder.
De wekker had ik om 10 voor 5 gezet, en zodra hij afging maar niet meer gesnoozed, want ik wilde nog even douchen, eten, en naar de WC (*2) en….ik had er heel veel zin in!!
Precies kwart voor 6 stond Misja voor de deur, en zijn we vertrokken. Eerst Jan opgepikt in Sprundel, en Sylvia in Etten-Leur, en toen door naar Nijverdal.
De reis ging voorspoedig, en op een gemiste afslag na, (wat achteraf gezien toevallig precies de juiste route bleek te zijn) kwamen we zonder problemen op tijd aan in Nijverdal.
Het was 10 voor 8, dus we hadden bijna een uur over om ons voor te bereiden.

De wedstrijd:
8u45, het startschot klinkt, ik druk mijn Garmin aan, en ben op weg….
De eerste kilometers gaan vrij rustig, want we vertrekken met zo’n 160 man over een single track, heuvelop.
Deze keer struikel ik al binnen een kilometer, maar gelukkig blijf ik overeind.
Ik besluit na een paar kilometer wat groepjes in te halen, zodat ik wat ruimte heb, en ik kom in een heel lekker tempo.
Wel iets te snel voor mij blijkt achteraf, maar ja…de zon schijnt, de temperatuur is goed, en de de trail is fantastisch, dus de eerste 12 kilometer tot aan de eerste verzorgingsplost vliegen voorbij.
Ik zie dat er zelfs stukken vlaai liggen, maar houd het slechts bij een stukje banaan en een bekertje sportdrank.

Het stuk hierna ga ik door flinke stukken weiland. Af en toe een hekje over, en na een tijdje kom ik bij de wat steilere heuvels terecht.
Bij ongeveer kilometer 30 kom ik weer bij een verzorgingspost, en daar vul ik mijn waterzak bij. Bij deze post komt ook een paar minuten later Misja aan, en na een korte onderbreking zijn we samen verder weer vertrokken.
De volgende 10 gaan nog vrij snel, maar na nog een verzorgingspost wordt het al heel een stuk zwaarder.
De limiet van 6 uur gaan we halen, maar Misja heeft een beetje zijn twijfels om door te gaan.
Ik wil sowieso door, omdat ik hoe dan ook die 75KM wil uitlopen (wel of niet binnen de limiet), en gelukkig geeft men ook bij de 50 KM aan dat de 9 uur limiet niet al te strict genomen wordt.

Voor Misja gelukkig ook voldoende motivatie om door te gaan, en we besluiten deze 25 kilometer samen uit te lopen.
Wel eerst even een bouilon genomen (maar die beland al snel in de Kliko), wat stukjes sinaasappel, en een heel klein stukje ontbijtkoek.
Meer krijg ik niet weg, en nadat ook de waterzak nog een keer gevuld is, gaan we weer op pad.
Even een stukje op gang komen, en ineens zit er een Mopuntainbiker achter ons, die nog maar net kan remmen. Ik vertel hem dat we in een wedstrijd zitten,en hij reageert “Daar lijkt het anders niet op!”, en daar heeft ie inderdaad een punt 🙂

Eerst heel erg rustig aan dus, en daarna gewoon rustig aan, en bij ieder klimmetje even een stukje wandelen.
Al vrij snel zitten we op 55KM, en dan hoef je “nog maar” 20KM.
Het genieten is ondertussen al een poosje veranderd in flink afzien. Bij de verzorginspost werk ik 3 bekers cola weg, en dat helpt weer een beetje.
Sommige stukken leggen we pratend en joggend af, sommige stukken pratend en wandelend, en sommige stukjes joggend terwijl het stil is….
Dat zijn dus de momenten wanneer we beiden flink afzien.

Bij de 68 kilometer ongeveer komen we iemand tegen op de MTB die verteld dat binnen 500 meter de verzorginspost staat, en na zo’n 500 meter komen we het bordje tegen, dat aangeeft dat over 500 meter de verzorginspost is. Dusss.
Op de MTB lijkt het dus een stuk korter, maar voor mij lijkt het in meer op een stuk van 5KM. Aanbeland bij deze laatste post (69KM blijkt) werk ik nog c.a. een halve liter cola naar binnen, en een stuk banaan.
Het aftellen is nu echt begonnen, en de hoop dat de post toch op 70 i.p.v. 69 stond, gaat weer voorbij, als we precies een kilometer later het bordje 70KM tegen komen.

Nu is het dus echt nog maar 5KM. Met frisse beentjes zou het ruim binnen een half uurtje moeten lukken, maar nu heb ik voorzichtig 45 minuten ingeschat.
Afwisselend ook nog wel wat gewandeld, maar toch…met de finish in zicht gaan de kilometers ook weer een heel stuk gemakkelijker.
Afgsproken met Misja dat we even een stukje wandelen, zodat we de laatste kilometer hardlopend kunnen finishen. Maar….we zien in een keer achter ons een loper aankomen. Tja…..toch maar wee “harlopen” dus….
Dan komt er een heuvel die hardlopend niet (meer) te doen is, en wandelen we nog een stukje, en dan rennen we naar de finish.
Hand in hand over de finishlijn, en dolgelukkig met de eerste 75KM ultratrail.
Daar stook Bertus (de organisator) ons op te wachten en geeft ons een hand. Na een bak thee gaan we weer naar binnen.
Jan (2e plaats bij de mannen) en Sylvia (3e plaats bij de vrouwen) zitten ondertussen al een flink tijdje te wachten………….

Kort samengevat:
Hele mooie dag gehad, en we waren met een heel leuk groepje zo met zijn vieren.
De trail was heel mooi en afwisselend, en de organisatie was top!
En ja….het weer……dat kan denk ik niet beter.
Ik had wel verwacht gemakkelijker door de eerste 50KM te komen, maar denk dat het vooral aan het gebrek van ervaring in de heuvels ligt dat het toch zwaarder werd.
De laatste 25KM gingen snel voorbij, en ik denk dat dat vooral komt omdat ik samen met Misja liep.

Gefinished, en dat was het doel.
68 Hans Schoonen Rucphen 1965 5:46:28 3:49:50 9:36:18 (samen met Misja dus)
Voor ons een PR omdat het de eerste keer was deze afstand.

C.a. 160 starters waren er, en inclusief dames, en dus ongeveer de helft is gefinished op de 75KM.

Iedereen heel blij weer naar huis dus!!

1 dag later;
Dat komt flink aan zo’n trail! S’nachts was omdraaien in bed al een hele toer, nu vooral opstaan en op gang komen.

Nog even een paar dagen herstellen, en dan…..op naar Limburgs Zwaarste. Met een beetje geluk mijn eerste finish op een 100K ultra.

Nog 1 dag voor de Salland trail.

Wat is een hardloopwedstrijd toch gemakkelijk in vergelijking met een triathlon qua voorbereiding.
Bij een triathlon ben ik al een hele week in de weer om de fiets/loop/zwemspullen klaar te maken, en voor de wedstrijd van morgen hoef ik me alleen maar druk te maken over wat ik in mijn rugzakje zal stoppen.
Op de website heb ik al gezien dat de bevoorrading dik in orde is, dus ook op het gebied van voeding hoef ik me weinig zorgen te maken.

Verder voel ik me heel goed, en op de normale kleine dingetjes na die in een week voor een wedstrijd zoal gebeuren (in dit geval donderdag ochtend mijn kleine teentje flink gestoten tegen de rand van mijn bed) weinig problemen,
Gisterenavond een klein rondje gedaan van iets minder dan 5KM, en dat voelde heel goed. Het was nog vroeg in de avond, dus lekker in het zonnetje, in mijn t-shirtje het rondje gedaan, en ik had er graag 10K van willen maken, maar dat zou niet verstandig geweest zijn.
Morgen kan ik in ieder geval kilometers genoeg maken, en ik ben heel erg beniewd hoe zo’n 75KM wedstrijd me gaat bevallen.
Het is eigenlijk de generale repetitie voor de 100K die ik over een aandje ga doen, en da’s dan weer een voorbereiding op de Zugsptiztrail wat toch voorlopig mijn hoofddoel voor 2016 is.
(Alhoewel ik in December ook nog een mooie wedstrijd gezien heb…).

De laatste Ultra die ik gedaan heb was 57K dus eigenlijk zijn het maar 18 Kilometers extra, op een wat gemakkelijker parcours denk ik.
Ook het weer lijkt mee te gaan werken:”Morgen wordt het op enkele kleine stapelwolken na opnieuw een zonnige dag. Het wordt in de middag ongeveer 9 graden. De oost- tot noordoostenwind is matig. (Bron: KNMI)”

En vanaf afgelopen maandag heb ik in de avonden weinig overuren gemaakt, en ben op redelijke tijden naar bed gekunnen. Was wel erg moe, maar dat is denk ik(zakelijk) te wijten aan de drukke week vorige week, en (training) aan de 4 marathons in 21 dagen in Februari.
De problemen met mijn rug zijn wat afgenomen, dus kwamen mogelijk toch van het hoge aantal kilometers in de afgelopen weken, en dat is eigenlijk het enige waar ik me echt zorgen om maak.
Met een beetje geluk blijft het zo, en dan kan eigenlijk niets een mooie wedstrijd in de weg staan. Maar -zoals vele duursporters zeggen- verwacht het onverwachte…dus afwachten maar of het een leuk dagje gaat worden.

Afgelopen weekend heb ik op hardloopgebied in verhouding met voorgaande weken weinig gedaan, maar qua werk des te meer!
Man man man, het was me het weekje weer wel…..
Vooral in de avonden en weekend was het heel erg druk, en ik kon nauwelijks tijd vrij maken om te gaan hardlopen.
Op zich niet zo’n groot probleem, want ik was natuurlijk al min of meer begonnen met wat gas terug te nemen, zodat ik a.s. zaterdag goed uitgerust aan de start sta in Nijverdal.

Zaterdag een duurloopje van 25K, en dat ging weer heel erg lekker.
Zondag helemaal niets gedaan, want in de ochtend en avond moest ik werken, dus zwemmen ging niet lukken.
Gelukkig gaat vandaag de standby dienst weer over, en kom ik wat meer aan rusten toe.
Deze week wil ik nog 2 of 3 keer gaan lopen.
Ik heb even het schema vooe de Zugsptiztrail gecheckt, en daar doet men nog 2 trainingen op de week van de wedstrijd, n.l. 1 op dinsdag (50 minunten) en 1 op vrijdag (20 minuten)
Daarom zit ik te denken aan:
Maandag 9K snel
Dinsdag en/of woensdag wandelen.
Donderdag 7K max op een heel rustig tempo.

Verder heb ik een nieuw paar schoenen besteld, omdat ik tijdens de Zugspitztrail van een dropbag gebruik kan maken.
Heb de Salomon Speedcross 3 CS genomen, omdat er iets meer demping in de hiel zit, maar toch heel veel grip zoals de Fellraisers.
Ook zit er een membraam in, om vocht buiten te houden.