Voor mij vandaag de laatste werkdag van het jaar, dus weer tijd om terug te kijken op het afgelopen jaar. 2022….het jaar dat de geschiedenisboeken in zal gaan, als het jaar van de oorlog in Oekraine, en de energie crisis die dat veroorzaakt heeft.

Het jaar begon voor mij met een boosterprik, waar ik uiteindelijk best wel wat last van gehad heb.In Februari hebben Maaike en ik het Maarten van Rossumpad (Den Bosch – Steenwijk) afgemaakt.Verder was ik de eerste maanden van het jaar volledig bezig met de voorbereidingen van de 24 uur van Sittard

24 uur Sittard:

19/20 Maart was het zo ver. Mijn eerste 24 uurs Ultra. De eerste editie in Sittard, waar ik uiteindelijk gefinished ben 11e overall, en ruim 162 KM gemaaktheb. Dus tevens mijn eerste 100 Miler.

Helaas de laatste uren veel afgezien door pijn aan mijn knie, welke de weken daarna nog een tijdje gebleven is.

Perfect georganiseerd, en is me zo goed bevallen dat ik dit jaar weer terug ga, om een poging te doen de 180KM te halen.

DNF in Ultrabalaton:

Eind April is he tdan eindelijk zo ver. Mijn A wedstrijd van het jaar, de Ultrabalaton.

Een 211KM lange ultra wedstrijd in Hongarije waar ik al heel lang naar uitgekeken heb. Het avontuur eindigde helaas op 35% van de afstand (73KM), door een vervelende stekende pijn aan mijn knie, en pijn in mijn onder rug. Bij een 100K had ik waarschijnlijk nog wel even door gepushed, maar in dit geval was het verstandig om de handdoek in de ring te gooien, en er maar een mooi weekendje Hongarije van te maken.

Halve marathon Roosendaal:

De laatste zondag van Juni is het weer tijd voor de halve marathon van Roosendaal. Deze keer wel een hele speciale editie, omdat Randy en Levi ook meedoen en beiden finishen.

Bij mij gaat het goed tot halverwege ongeveer, maar uiteindelijk loop ik hem uit in een slechte tijd van 1u47.

Wel nog gezellig daarna wat gedronken op de Markt in Roosendaal…

DNS in Deventer:

Helaas zijn Jan en ik niet fit genoeg voor de 24 uur van Deventer, dus besloten om niet te starten.

WvdF:

Inmiddels zijn Maaike en ik begonnen met de “Weg van de Franken”. Een pelgrims pad wat begint in Maastricht en eindigt in Rome.

DNF T’is voor Niks:

Al veel over gehoord, maar nog nooit gestart op deze toch wel hele bijzondere marathon. Buiten dat deze perfect georganiseerd is, loopt deze door een prachtig gebied en is vrijwel helemaal onverhard.

Helaas in het begin ergens een afslag gemist, en achter de meute aan gehobbeld, en zo de eerste lus van de marathon gemist.

Uiteindelijk 30K van gemaakt, en niet gefinished.

Winter Marathon Leeuwarden:

De laatste uitdaging van het jaar was ook vrij bijzonder. Alhoewel het een “gewone” weg marathon was, en de eerste editie, bleek hij uiteindelijk 1KM te lang.

Ik heb deze wel gefinished, maar in een slechte tijd. Jammer, want ik heb diverse trainingen afgewerkt dit jaar met een veel betere tijd.

Hopelijk was de oorzaak de slechte voorbereiding, en is dit een goede les. Een marathon blijft een marathon, en om hem binnen een redelijke tijd te lopen moet wel getraind worden.

En 5KG extra kost ook veel tijd….

Alles bij elkaar dus een jaar wat heel goed begonnen is, met de 24u, maar daarna vooral veel tegenslagen.

Kort samengevat zowel op sportief gebied, als algemeen een jaar met vooral veel dieptepunten….

2023

De eerste doelen voor 2023 staan al weer op de Kalender, en ik ben inmiddels ingeschreven voor twee wedstrijden.

Zoals vorig jaar de 24 uur van Sittard, en de Ultrabalaton. Deze keer wil ik een poging gaan doen om 180K te lopen, en nog veel belangrijker, een finish in Hongarije op de 211K.

Misschien in de voorbereiding nog de 65K van Walcheren of een andere leuke.

De goede voornemens:

….het bereiken van een laag gewicht, kracht en stabiliteits- training, en 80% van de trainingen op een hele lage hartslag.

Verder proberen de stress nivo’s laag te houden en genoeg rust te nemen.

Er staan geen mega grote pojecten op de planning, zoals afgelopen jaar, maar weer wel een aantal standby diensten, dus hopelijk een veel betere balans werk/prive/sport….

Qua motivatie zit het in ieder geval goed, want ik heb er verschrikkelijk veel zin in.

Om 7:00u pik ik Jan op, voor een flinke rit naar Leeuwarden. We navigeren naar een laadpaal, die zich c.a. 800M van de kleedruimte bevind, en gelukkig vrij is. We zijn zo vroeg dat we nog niet naar binnen kunnen, dus lopen we maar gelijk door naar het evenementen terrein, waar ook de tassen ingeleverd kunnen worden. Allemaal perfect geregeld, en we blijven in de tent totdat we tien voor 11 het start vak alvast inlopen. Een vrij ontspannen sfeertje, geen gedring, plek zat, en alle niveaus en alle afstanden door elkaar.

Zodra het parcours vrij gegeven wordt, mogen we weg, en begint de marathon. Zoals altijd ga ik wat te snel weg, maar maakt iet zo veel uit, omdat ik toch geen al te hoge verwachtingen heb. Na een paar minuten is het veld al aardig uitgestrekt, en loopt niemand elkaar meer in de weg. Het loopt lekker….temperatuur is goed…maar het waait nog wel behoorlijk.

De eerste 10K gaan nog onder de 5m/km, maar daarna zakken de kilometer splits flink vanwege de harde wind. Al vrij snel heb ik de ambities voor een mooie tijd bijgesteld, en wanneer ik me vrij beroerd begin te voelen, begin ik zelfs te twijfelen of ik het wel helemaal moet gaan doen. Ik loop een tempo wat ik normaal gesproken gemakkelijk volhoud tijdens een training, maar wat me nu ontzettend veel moeite kost. Bij de verzorgingsposten heeft men warm water, en dat is perfect, zodat het goed weg drinkt. Ook de gels lijken weer goed te vallen, maar ergens rond de 20K moet ik snel even de kant in voor een sanitaire stop. Er zit al kilometers een en ander te wringen, dus beter even stoppen. Binnen 20 seconden ben ik weer terug aan het rennen, en het lucht enorm op.

Een paar kilometer verderop komt een lang stuk met wind in de rug, maar ik kom nauwelijks vooruit. Totaal geen fut, en liefst zou ik uitstappen en de kortste weg naar de finish nemen. Zo blijft het tot de 32K, en bij de verzorgingspost neem ik een paar bekers cola. Aanvankelijk vallen deze goed, en loopt het weer iets beter, maar toch moet ik weer even de berm in omdat mijn darmen nog van slag zijn. De laatste 10K waren helemaal beroerd, en toen ik bij de 42,195M nog nergens een finish boog kon bekennen was ook de hoop om binnen de 4 uur te finishen weg. Dat zou na Rotterdam 2007, (waar we verplicht moesten wandelen vanwege de hitte) de eerste “gewone” marathon wedstrijd van boven de 4 uur worden, dus ja……balen. Vooral omdat ik mijn trainingen normaal gezien regelmatig met dezelfde afstand/snelheid afwerk.

Met 4u5 op mijn klok loop ik uiteindelijk de finish over. Gelukkig hoor ik later dat het 43,2K waren, dus dat was dan nog een beetje een lichtpuntje. Technisch gezien was het dus een ultra ;-), en de marathon was precies binnen de 4 uur gevallen. En mijn Garmin blijkt dus exact de juiste afstand aan te geven 🙂 want daar begon ik dus ook flink aan te twijfelen.

Maar blijft evengoed een domper. Van de andere kant blijft 42K nog best wel een afstand, en dat vergeet ik nog wel eens. Wel weer een hele goeie les, en dat was nodig, omdat ik voorlopig nog niet klaar ben voor het echte werk in 2023, en dus alles op alles moet gaan zetten om in vorm te komen, en gewicht te verliezen. Eerst nog een bourgondische week, en dan weer serieus aan de bak!!

Jan had het wel fantastisch gedaan, en was 13e overall geworden in een geweldige tijd!! Na een warme douche reden we weer terug naar huis. Weer een mooi avontuur beleefd met gezellige mensen, en nu snel weer de draad op pakken voor de volgende doelen!

https://omropfryslan.bbvms.com/p/regiogroei_fryslan_web_videoplayer/c/5239736.html?inheritDimensions=true

De tijd vliegt. Het jaar is weer bijna voorbij, maar er is nog 1 uitdaging te gaan voordat het jaar afgesloten kan worden.

Alhoewel afgelopen dagen vrij koud waren, lijkt het er op dat de winter marathon meer een herfstmarathon gaat worden, met verwachte temperaturen van rond de 10 graden en een vrij hoge neerslag kans. Wat mij betreft prima, als het maar niet te hard waait, want dat zou de 42,2K wel een heel stuk zwaarder maken komend weekend.

Ik heb nog even terug gekeken, en zag dat de laatste marathon in wedstrijd verband die van Zeeland was in 2019, en de laatste “gewone” marathon wedstrijd op een snel parcours die van Rotterdam in 2015. Toen liep ik 3u39, en ik hoop daar deze keer wel onderdoor te gaan.

Mijn PR van 2008 (Eindhoven) van 3u34 verbeteren wordt het doel, maar dan moet wel echt alles mee zitten, en ik heb zo mijn twijfels na de slechte voorbereiding. De laatste “lange” duurloop van afgelopen zaterdag ging overigens wel lekker, maar die ging in ideale omstandigheden… In 2020 ben ik er tijdens een gewone trainingsloop, c.a. 80% onverhard, al een paar keer in de buurt geweest, maar toen was ik wel 5KG lichter 😉

Verder voel ik me wel goed, en ben ik gelukkig ook al maanden aan een stuk blessure vrij. Hopelijk blijft het zo, in ieder geval tot nu de Ultrabalaton zodat de kans om mijn doelen voor 2023 te halen hoger is dan vorig jaar.

Ondertussen mijn nieuwe jasje getest, en bevalt goed. Zaterdag zal het toch waarschijnlijk mijn regenjasje worden, mocht de voorspelling zo blijven. Deze week niet veel trainen, zodat ik uitgerust aan de start sta.

Ondertussen is pakjes avond weer voorbij, en is mijn hardloop inventaris weer een beetje uitgebreid.Na een paar duizend kilometer heb ik weer een nieuw paar Brooks adrenaline 22 aangeschaft. Deze keer de blauwe uitvoering, maar verder exact hetzelfde als vorige schoenen. Ik gok dat ik zo ongeveer aan het 25ste paar brooks zit, want ondanks uitstapjes naar verschillende andere merken blijf ik terug vallen op deze Brooks.

Verder twee paar wrightsocks (dubbele sokken), en een nieuw hardloop jasje van Odlo (Odlo zeroweight Logic Jacket).

Het is een winddicht en water afstotend jasje, wat bij normale omstandigheden mijn lichaam voldoende warm zou moeten houden op koude dagen. Niet bijzonders, en niet duur, maar mijn huidige jasje was na c.a. 15 jaar dringend aan vervanging toe, omdat de ritsen het af lieten weten.Alleen de oranje kleur was nog leverbaar in mijn maat tegen een voordelige prijs, dus is het die geworden. Dus ik kan er weer even tegen. Vanavond de spulletjes even testen…

De voorbereidingen op de marathon gaan op zich wel goed.

Wel wat last gehad van mijn onderrug. Deze keer voelde het heel anders dan de hernia of ischias gerelateerde pijnen die ik normaal heb, maar wel net zo vervelend.Gelukkig is het nu al weer een heel stuk beter, en ik verwacht niet dat het veel impact zal hebben.

Het zal ook geen top tijd worden, maar ik ga wel mijn best doen.Het weer kan nog alle kanten op. Nu nog vrij koud, en het zal komende dagen nog kouder worden, maar ik verwacht niet dat het erg extreem gaat worden als ik zo de 14 daagse verwachtingen bekijk.In ieder geval de komende weken een beetje rust proberen te nemen, en een beetje op mijn voeding letten dan moet het goed komen.

Geen herstel nodig na de mislukte marathon poging, en dat is wel fijn. Door verschillende (zakelijke) omstandigheden was het me niet meer gelukt om donderdag en vrijdag nog een training in te lassen. Voordeel is wel dat je dan uitgerust aan de lange duurloop kunt beginnen, en dat was wel heel goed merkbaar.

Ook wat later de wekker gezet (half 8)  en dat was ook wel lekker na een vrij stressvolle werkweek.De eerste minuutjes buiten in de kou vielen een beetje tegen, maar nog voor ik goed en wel de straat uit was, was dat weer voorbij, en was ik weer blij dat ik lekker aan het lopen was.

Het is goed merkbaar dat ik weer een beetje in mijn normale doen ben, want alles bij elkaar waren de 6 weken voor de T’is voor niks loop knudde.Eerst twee weken met flink wat stress vanwege mijn werk, daarna twee weken flink verkouden, en daarna wandelen + weekendje Londen.

Nu dus weer lekker bezig maar uiteraard verre van optimaal om een poging te doen voor een nieuw PR op de marathon.Volgens mijn nieuwe hartslag meter zou momenteel een tijd van rond de 3u40 er in moeten zitten, en ik hoop komende weken nog wat vooruitgang te boeken, maar een tijd onder de 3u30 zal deze keer nog niet lukken. Maar ik wil wel alles uit de kast halen de 24ste, dus dan zie ik waar ik sta. Daarna een weekje rusten en dan gaan werken aan de doelen voor 2023, en dat zijn de doelen waar het echt om gaat.

Zo veel mogelijk kilometers maken zonder blessures zal zo ongeveer de strategie zijn, en om dat te bereiken zal ik buiten het lopen veel meer aandacht moeten besteden aan andere oefeningen.En de nodige kilo’s af vallen, want ben nog altijd een flink stuk te zwaar en dat zal zeker nogal impact hebben op komende doelen.

Voor de 24 uur wil ik eens gaan kijken of 180KM haalbaar is.

Vorige poging zat ik bij de 100 Miles op 23uur. Misschien zou een heel mooi doel kunnen zijn om:

• Proberen de 100KM in 10 uur
• Proberen de 100 Miles in 21 uur
• Proberen 180KM in 24 uur

Waarbij eigenlijk de laatste 2 het belangrijkst zijn. Het parcours voldoet namelijk aan de eisen, dus mocht ik 1 van de doelen halen dan kun je weer kwalificeren voor andere leuke wedstrijden.

Voor de komende 24 uurs zou dit betekenen dat ik ongeveer met een snelheid van c.a. 5u50 moet starten, zodat ik nog wat marge overhoud voor drinken en toiletbezoeken.Na de 100K even op krachten komen, en dan een versnelling terug schakelen en de rest uit hobbelen.

Nu ik het zo aan het uit typen ben krijg ik er al weer heel veel zin in….

Mocht het me lukken om 180KM te halen, dan zou dit goed zijn voor het vertrouwen voor de Ultrabalaton.Daar zou ik dan nog c.a. 7 uur overhouden voor de extra 32KM, maar uiteraard is daar het parcours heel anders…