Twee weken…

En dan ben ik normaal gesproken onderweg tijdens de Bello Gallico.

Afgelopen week was trouwens niet zo best voor de voorbereidingen, want vanaf dinsdag heb ik continu in de warroom gezeten bji de klant om problemen op te lossen. Vooral donderdag was een drama, want na een hele dag probleem oplossen, werd besloten een fix naar productie te brengen voor een zogenaamde platina applicatie, oftewel een business critical applicatie die absoluut bereikbaar most zijn. Veel stress dus, en toen ik uiteindelijk om 23:00u mijn PC uitzette kon ik s’nachts de nodige rust ook niet vinden.

Toen ik vrijdag van mijn buro naar de keuken liep leek het alsof ik door mijn knie zakte, en daarna een hele vreemde pijn onder de knieschijf, en rondom aan mijn kuit van mijn linkse been. Flinke pijnscheut, en een zeurende pijn die best lang bleef :-(. Ook de trap op was dat flink gevoelig, dus flink balen. Vrijdag avond samen met Maaike een rondje gewandeld met de hoop dat dat wat verbeterde, en gelukkig was dat ook zo.

Vanochtend toen ik uit bed kwam was het nog wat gevoelig, dus ik besloot voorzichtig te gaan lopen, en in de buurt te blijven zodat ik snel weer naar huis zou kunnen wanneer ik problemen zou krijgen. Na anderhalve kilometer voelde ik weer een pijnscheut in mijn linkerknie, dus ik dacht even dat het daar op zou houden, maar daarna ging het gelukkig van lieverlee steeds beter. Uiteindelijk heel lekker de resterende kilometers gelopen in het zonnetje, maar ik besloot het bij 26KM te laten, want ik was erg bang dat het probleem met de knie terug zou komen.

Nu (in de middag) voelt alles nog steeds goed aan, en hopelijk blijft het zo. Geen idee wat het geweest kan zijn, maar het lijkt misschien vanuit mijn rug te komen (het door de knie zakken) en de rest was misschien een gevolg vanwege het effect op de omliggende spieren. Wellicht door het vele zitten in combinatie met de nodige stress……

Afgezien daarvan heb ik er wel heel veel zin in. Vooral als je zoals vandaag lekker in de zon loopt, en een paar dagen kunt ontspannen, dan wordt je vanzelf weer een heel stuk positiever. Al een beetje bezig met een checklijstje, en vanochtend ook alvast een keer de outfit getest zoals ik die bij gelijke temperaturen zou aanschieten. Kortom, het vertrouwen stijgt weer, na de domper van gisteren……

Dus hopelijk dit jaar geen “Did not start” zoals vorig jaar, en zeker geen “Did not finish” zoals de jaren daar voor 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *