Dinsdag kon ik terecht bij de fysio voor een scan van de spieren aan de achterkant van mijn linkse been. Het vermoedde wat ik had, werd helaas bevestigd, want er bleek inderdaad iets aan de hand te zijn. Volgens Meindert was er vrij duidelijk een scheurtje zichtbaar aan de onderkant van de hamstring, en ook de pees schede (het deel daar net onder) was daardoor wat opgezet. Zelf kon ik niet veel maken van de beelden, maar toen een vergelijking getoond werd van rechts met links was er wel een verschil te zien.

Sommige mensen met een gelijkaardige blessure komen op krukken binnen, dus bij mij lijkt het dan in verhouding mee te vallen, want ik had een dag later nog een marathon gelopen. Wat ook nog zou kunnen, is dat er al iets van een klein scheurtje ontstaan is een paar weken terug, toen ik ontzettende kramp gehad heb in het zelfde been tijdens het zwemmen, en dat vorige week vrijdag bij een misstap of i.d. daar nog wat extra schade ontstaan is. Normaal gesproken staat er 6 weken rust, en goed koelen als genezing’s proces, maar gezien de huidige status, hebben we doorgesproken wat in mijn geval de beste oplossing is.

Optie 1:De normale procedure volgen, en een aantal dagen helemaal niets doen, en daarna beginnen met oefeningen, en pas daarna weer voorzichtig beginnen. Omdat ondertussen de klachten al afnemen, terwijl ik toch behoorlijk door getraind heb met de blessure (marathon + herstel loop) zijn we het er samen over eens dat dit voorlopig een iets te voorzichtige aanpak is, en we eerst eens kijken of 1 van de andere opties wellicht in mijn situatie beter is.

Optie 2: Voorlopig op de Tacx trainer verder te gaan, maar dan zonder klick pedalen omdat bij de trekkende beweging de hamstring ook juist belast zou worden. Wanneer de zwelling helemaal weg is, dan gaan afwisselen met lopen en zwemmen.

Optie 3:Omdat er dinsdag al duidelijk verbetering zichtbaar was ten opzichte van de foto’s van zaterdag, is het gebied rondom de blessure gemasseerd voor een betere doorbloeding. Meindert zag geen probleem om voorzichtig door te trainen, zo lang de pijn niet erger word, en zo lang er verbetering zichtbaar blijft. Omdat mogelijk een kramp aanval de zaak weer kan verslechteren, is het ook verstandig om nog even uit het zwembad te blijven. Dus afgesproken om niet de intensief te trainen, en zodra het niet goed voelt direct te stoppen en rustig naar huis wandelen. Actief herstel dus.

Uiteraard koos ik voor optie 3, want dat heeft de minste impact op mijn doelen. Dus dinsdag avond op tijd naar buiten (de standby dienst gaat iedere dag in om 18:00u, dus ik besloot om 15u30 te stoppen met werken omdat ik ook in de avond uren moest weken), en lekker in de zon voorzichtig gaan lopen. De eerste kilometers voelde ik nog wel wat pijn, maar van lieverlee werd dit minder, en regelmatig moest ik het tempo weer een beetje naar beneden bijstellen. Na 15KM ging het nog steeds goed, maar ik besloot het daar wel bij te laten, want te lang is natuurlijk ook niet zonder risico. Dit was me zo goed bevallen dat ik vrijwel iedere dag hetzelfde gedaan heb, en zo toch nog flink wat kilometers bij elkaar gesprokkeld heb.

Onder het lopen had ik wat nagedacht, en het leek me wel een goed idee om weer een paar Hoka’s aan te schaffen, zodat ik in ieder geval de komende weken meer demping heb. Deze keer na het lezen van wat reviews de heel erg gunstig geprijsde Rincon 3 gekozen, en ik moet zeggen dat ik tot nu toe heel erg tevreden ben met deze aankoop.

Zaterdag mijn lange duurloop gedaan, en omdat mijn standby dienst voorbij was, bleek het effect van minder “stresshormomen” goed te helpen, want het is al heel lang geleden dat ik nog zo lekker gelopen heb. Heel af en toe nog een beetje gevoelig links, maar in vergelijking met het vorige weekend is dat eigenlijk te verwaarlozen. Ook de 42K op nieuwe schoenen ging perfect. Geen blaren, geen knie pijn, en ook aan het einde van de 42K nog ruimte genoeg bij de tenen. Wel even last van de teen welke ik een paar jaar terug gebroken had, maar gelukkig was dit weer weg na een tijdje.

Dus hopelijk is het ergste achter de rug, en kan ik voorzichtig doorgaan. Snelheid dus even achterwege laten, en proberen de wekelijkse volumes te halen. Ik twijfel nog wel of het verstandig is om de 65K van Walcheren te doen, maar heb nog even om te beslissen, want voor 20 Feb moet de betaling binnen zijn. Voorlopig is het beter denk ik om een rustige 50K op de weg te doen, maar….dat is natuurlijk bijlange na niet zo leuk…

Nog 1 maand, en 5 dagen dus het begint al flink op te schieten, en afgezien van de blessure gaat het heel erg goed. 4KG afgevallen, vrijwel dagelijks de oefeningen, en volgens runalyze is de vo2max ook toegenomen. En het is ook goed zichtbaar wanneer ik de laatste 4 marathons met elkaar vergelijk:

Dus met een ongeveer gelijkwaardige of lagere hartslag al behoorlijk sneller terug thuis.