Zondag ochtend op tijd uit bed, snel douchen en samen met Maaike wat eten. Kwart voor 7 vertrok ik richting Steenbergen. Hier verzamelden we ons, en toen we compleet waren (c.a. 20 lopers), vetrokken we naar Rotterdam.
In het hotel direct naar de 8e verdieping gegaan (in het welness centrum), want de bar was gereserveerd, dus nog even iets drinken van de te voren ging deze keer niet door.
Loopspulletjes aangedaan, en daarna gewacht tot c.a. half 10. Nog een groepsfoto voor het hotel, en daarna met de metro van station Leuvenhaven ricthing de coolsingel. We haddden ingeschreven voor vak E (3:45 – 4:00u), en dat bleek achteraf de juiste keuze.
Nadat Lee Towers weer zijn best gedaan had om de sfeer er in te brengen, klonk het startschot. Het duurde zo’n 3 minuten voor ik de startmat passeerde, maar daarna duurde het toch nog wel even voordat ik kon gaan hardlopen.
Eerste 15KM gingen goed, en ook het stuk tot de 20 liep ik heel erg lekker. Koel windje, en af en toe kwam de zon er goed door, maar daar had ik eigenlijk niet echt veel last van. een paar kilometer voor het 25KM punt, kreeg ik wel erg veel last van mijn knie. Het rechtse been, links onder de knieschijf begon flink pijn te doen, en ik had gehoopt dat dit na een beetje rustiger lopen over zou gaan, maar helaas werd het erger.
Even gestopt, en mijn compressiekous een stuk om laag geschoven. De bovenste band zat namelijk precies op de pijnlijke plaats, en ik vond het vreemd dat ik nu ineens last had, terwijl ik nooit last van mijn knieen gehad heb de laatste maanden. De nieuwe compressiekousen (zaterdag aangeschaft) zouden dus de oorzaak kunnen zijn. Nadat ik de kous iets naar beneden geschoven had, gaf dit wel enige verlichting, en dat was dus een flinke opluchting. Je komt niet naar Rotterdam om halverwege uit te stappen, maar als de pijn te erg wordt, zou dit wel eens de eerste keer kunnen worden.
Na de tweede passage over de Erasmusbrug, had ik al uitgerekend dat ik bij rustig doorlopen een 3u45 zou lopen. Tot voorbij het 30KM punt gewoon blijven joggen, en ergens rond KM 32 mijn compressiekous helemaal uit geschoten, omdat mijn kuit afgeklemd werd. Ondertussen ook vrij warm, en de laatste kilometers relaxt uitgelopen. Uiteindelijk gefinished in 3u58. Vorig jaar vrij gemakkelijk een 3u35 gelopen, nu met ongeveer evenveel inspanning net onder de 4 uur.
Gezien de omstandigheden wel tevreden met het resultaat. De laatste marathon’s eigenlijk geen goede voorbereiding, en ook andere factoren (te zwaar, te weinig rust etc.) die een goede tijd in de weg zitten. Wel een hele goede training in de aanloop naar het triathlon seizoen.
Direct na de marthon nog even in het zwembad gelegen, en daarna met de lopers wat gedronken. Op de laatste finishers gewacht, en toen in Rotterdam gezamenlijk nog een diner ter afsluiting van deze leuke dag. Rond half tien kwam ik thuis, en op TV rijnmond zag ik me nog even terug…
Vandaag (maandag) ging de wekker weer om 5 uur. Ik stap uit bed, en de spierpijn valt heel erg mee. Ook de pijn in mijn knie is bijna weg. Komende paar dagen uitrusten, en dan alle trainingen weer op gaan pakken. Deze week hoop ik weer op mijn fiets te kunnen stappen, om langzaamaan de fietskilometers weer uit te gaan breiden.