En we zijn weer bezig

Februari is begonnen, dus tijd om er weer flink tegenaan te gaan.

De verkoudheid is gelukkig over, en ik voel me weer lekker.
Geen reizen meer in het vooruitzicht, en hopelijk ook geen drukke werkweekenden meer.
Alhoewel, er zit er nog wel 1 aan te komen, maar hopelijk valt dat mee, en duurt het nog een paar weken voordat dat gaat gebeuren.

Vorige week heb ik weer wat gelopen, en geschaatst.
Lopen gaat weer terug erg lekker.
Maandag 10KM gelopen, Dinsdag geschaatst, woensdag met Jan c.a. 12KM, donderdag met John c.a. 10KM, vrijdag rust, zaterdag met John en Rob (21KM) en afgelopen zondag en maandag een tempoloop van 10KM.
De laatste tempoloopjes waren onder de 5 minuten per kilometer, dus dat begint weer ergens op te lijken.

De afgelopen twee weekenden waren heel erg druk, op zakelijk gebied, en vanwege diverse verplichtingen, en hopelijk is dat nu dus even voorbij.

Vanavond schaatsles, en a.s. weekend zal ik waarschijnlijk alleen zaterdag trainen, want zondag gaan Maaike en ik op tijd weg om te wandelen.
Daarna ga ik het fietsen weer snel terug op pakken.

Ik heb nog steeds de planning voor 2018 niet rond.


Buiten de Frysman heb ik nog niets concreets gepland, en ik twijfel of ik misschien dit jaar eens moet gaan proberen wat PR’s te gaan verbeteren.
Omdat ik steeds ouder wordt, zal dit steeds moeilijker gaan worden, dus misschien moet ik in de voorbereidingen naar de Frysman wat wedstrijdjes mee pakken, en bijv. proberen een marathon onder de 3u15, een halve onder de 1u30 een 10K onder de 40 etc. Na de triathlon dan vooral wat gaan trailrunnen, en eventueel wat meer ultra werk gaan doen. eind van het jaar dan een ultra of de Hel van Kasterlee.

….ik ben er nog niet helemaal uit…..

De schaats marathons in het buitenland komen iets te snel, en ook de wintertriathlon ben ik nog niet klaar voor. Hopelijk volgend jaar. En wie weet…misschien een paar mooie schaatstochten op natuurijs, als de vorst nog een beetje doorzet.

Verkouden

Wat een week….

Woensdag dus nadat ik terug gekomen ben uit India een stukje hardgelopen met Maaike, en dat voelde al vrij zwaar aan.
Wat blijkt…een dag later ben ik snot verkouden. Snotneus, keelpijn, hoesten, kortom een flinke verhoudheid te pakken.
Zo erg zelfs dat ik besloot donderdag niet de schaatsles in te gaan halen, maar in plaats daarvan voor pampus in de bank te gaan liggen.

Vrijdag nog steeds geen verandering, en dat kwam slecht uit, want er stond een heel druk weekend voor de boeg, zowel zakelijk als prive.
Bij de klant moest ik samen met een collega de nodige akties uitvoeren vanaf vrijdag avond tot zondagavond.
En ik had ook beloofd het parcours mee uit te zetten voor de Kwekerijloop, dus daar ging de overige vrije tijd zowat aan op.
Uiteindelijk slechts een paar uurtjes over op zondagmiddag, en die samen met Maaike besteed aan een rommelmarkt bezoek.

Dus vanaf woensdag niet meer getraind, tot gisteren (maandag).
En maandag was ook al zo’n ongeluksdag….zakelijk liep e.e.a. flink mis…bij de boekhouder was ook iets fout gegaan, en er viel een fles water over mijn laptop….
Dus ondanks dat ik nog niet helemaal hersteld van de verkoudheid was, moest ik toch de deur uit om een rondje te rennen.
In die staat had ik verwacht dat het heel erg zwaar zou zijn, maar de 9,5 KM liep ik ongeveer in 45 minuten, dus dat viel eigenlijk wel mee.
Vanavond naar schaatsles….

En dan….genoeg gerust 🙂

Voor mezelf besloten om vanaf 1 Februari (a.s. donderdag) er weer flink er tegenaan te gaan.
Vooral veel gaan fietsen, en de loop kilometers weer flink uitbreiden.
Zwemmen laat ik nog even achterwege, want eerst moet de schaatsles afgelopen zijn. Ergens in Maart pak ik dan het zwemmen weer terug op, zodat ik in Juni weer wel in staat moet zijn om de 3,8KM in c.a. 1u15 moet afleggen tijdens de eerste echte uitdaging dit jaar, de Frysman!

 

 

 

 

 

Shimla – Himalays’s India

De offshore Oracle training in India zit er weer op. Deze keer had ik Shimla gekozen, een mooi stadje op 2200 meter hoogte in de Himalaya’s.
Vanwege de smog/drukte etc. plan ik dergelijke trainingen de laatste jare buiten Delhi, en nu dus in Shimla niet zo heel erg ver van de Tibetaanse grens.

In het kort een verslagje van deze reis…
Ma – 15 Jan vertrok ik rond de middag vanaf schiphol naar Delhi, en pas de andere dag om 13:00 nam ik vanaf de nationale luchthaven (bereikbaar via een shuttle) de binnenlandse vlucht naar Chandigarh.
Ik was in de veronderstelling dat dit de luchthaven van Shimla was. maar het bleek nog zo’n 4 uur rijden te zijn.
Na een heel spannende rit, arriveerde ik eindelijk rond 18:30 in Hotel Combermere in Shimla.

Vanaf woensdag begon de Oracle cusrsus (Patch and maintain Oracle EBS R12.2), en deze zou tot en met Zondag duren (5 dagen totaal).
De dagen les waren van 9:00 tot c.a. 19:00, met tussen de middag 1 uur pauze. Zoas altijd een 1 on 1 training, zodat je een prive leraar ter beschikking hebt(1 van de meest belangrijke redenen om de training in India te doen).
Nadat ik succesvol de training had afgerond, had ik maandag nog om wat rond te gaan kijken. Geregeld met Koenig dat Gobin en ik in een Taxi naar Tattapani zouden nemen om dat dorpje wat te gaan verkennen.
Alhoewel het slechts 60KM van Shimla ligt, kost het ongeveer 3 uur om daar te raken.
Ter plekke een boot tochtje gemaakt, en wat rondgekeken, en na een bord friet (de eerste keer dat ik iets anders dan indiaans at) besloten we weer terug te rijden.


Dinsdag’s weer terug, en na een tussenstop in Delhi in het Koenig inn deluxe hotel, weer met KLM terug naar huis.

Zeer goeie Oracle cursus in een zeer mooie omgeving, met erg goede trainers!
Niet ziek geworden, en ik heb zelfs 3 keer een training van +/- 10KM gedaan op de loopband, wat vrij zwaar is op 2200M hoogte.
Soort van hoogtestage dus.

Woensdag na thuiskomst samen met Maaike een flinke wandeling gemaakt en in de avond nog een klein rondje gerend.

Dus….nu dat ook afgewerkt is nog een paar zaken voordat ik weer echt volop kan gaan trainen.
1 – een aantal werkzaamheden bij de klant die a.s. weekend uitgevoerd meoten gaan worden (vrij sapnnende ingreep).
2 – hulp bij het uitzetten van de Kwekerij loop op Zaterdag en zondag (een belofte die ik nog nakom voordat ik definiteif de WBTV verlaat).
Dus heb ik voor mezlf besloten deze “rustperiode” af te laten lopen op 31 Januari, zodat ik vanaf Februari er weer volop tegenaan kan gaan.

Tot nu toe wordt mijn A – wedstrijd dit jaar de Frysman op 24 Juni, en wanneer het een beetje meezit wil ik daar een poging doen om binnen de 11 uur te finishen.
Omdat ik niet verwacht veel cooruitgang te boeken met zwemmen, moet ik dus vooral proberen een snelle fietstijd i.c.m. een marathon finish van rond de 3u50 te realiseren.
Niet onmogelijk, maar uiteraard wel helemaal afhankelijk van de omstandigheden op de wedstrijd dag.
Nog 22 weken te gaan dus.

Nieuwe schaatsen

Het nieuwe jaar is weer begonnen, dus ben ik al weer druk bezig met het na komen van mijn goede voornemens.
Op zich scheelt het niet zo heel erg veel van vorig jaar, want toen was het voornemen flink af te vallen, en dat is nu ook het geval.
Gelukkig heb ik deze keer zo’n, 6KG voorsprong, dus maar goed 4KG te gaan, en ik heb er alle vertrouwn in dat dit gaat goedkomen.

Verder hoop ik het zakelijker wat rustiger te hebben dan de afgelopen jaren, zodat er buiten sporten ook wat meer tijd voor ontspanning is.
Ik wil ook weer veel gaan wandelen met Maaike, en als het weer een beetje meezit wil ik ook nog een of meer schaats toertochten mee rijden.

Afgelopen week lekker getraind, en alhoewel ik nog een beetje in de onderhousmodus zit, heb ik een beetje geschaatst, wat getraind op de Tacx, en een paar duurloopjes gedaan.
Een MTB tocht op zondag was het plan, maar omdat ik een setje hele mooie schaatsen had gezien op MP, heb ik besloten die op te gaan halen en uit te testen op zondag.
Het zijn Salomon Pro Carbon’s geworden in combinatie met MenM ijzers(clicknoren).
Ze zijn in absoluute nieuwstaat, en passen perfect, en ik heb ze gelijk getest gisteren op de ijsbaan van Breda.
Heel even wennen, maar daarna heel lekker geschaatst.
Het bochtenwerk nog niet heel erg goed getest, want eerst wilde ik wat meer vertrouwen opbouwen, omdat het toch allemaal wat anders aanvoelt.
Slechts een keer het ijs van dichtbij bekeken, maar ging gelukkig niet hard..

Ook komende weken zullen nog vrij rustige weken worden, in verband net de BT naar Shimla (India), en wat andere geplande dingen.
Dus pas vanaf Februari er weer volop tegenaan.