Ondertussen ben ik al weer hersteld van de 50 Mijl in Nijverdal.

Met de blessure gaat het een beetje op en af… Begin deze week wat extra klachten, maar dat was woensdag al weer een stuk beter. Vandaag weer wat meer last, vooral door de extra uren afgelopen dagen, en een avondje staan tijdens het feestje bij John. Was heel gezellig en het was leuk om veel bekenden weer eens te zien. Ook vandaag (zondag) een lange werkdag, dus ik ga zo meteen mijn oefeningen weer doen. Deze week hoef ik niet te veel kilometers meer te maken, dus voor de 60K moet ik weer voldoende hersteld zijn om de ronde rond het eiland Texel uit te kunnen lopen. Achteraf gezien komt het voor mij dus goed uit dat ik gewoon de 60 in plaats van de 120 doe, want dat zou voor mij in deze staat niet haalbaar geweest zijn.

Dinsdag was het eindelijk zo ver, en werd de uitslag voor de loterij van de Spartathlon bekend gemaakt. Dus toen ik thuiskwam zag ik dat de “trekking” al bezig was, en het bleek dus het kopiëren van alle niet direct geplaatste ultralopers te zijn naar een “randomizer”. Binnen een paar minuten stonden de resultaten online, en ik ging uiteraard zo snel mogelijk op zoek naar onze namen. Dolgelukkig zag ik Jan en mijzelf op de lijst staan, en zonder verder te kijken belde ik Jan om het goede nieuws te vertellen dat we er bij waren.

Helaas duurde dat ultieme geluksmoment vrij kort, want al snel bleek dat deze lijst alleen de internationale atleten betrof, en niet de direct geplaatsten, Japanners, Grieken of Duitsers, samen genoeg voor c.a. 200 plaatsen. Een simpel rekensommetje was voldoende om gelijk alle hoop op een start om zeep te helpen, en we dus helaas dit jaar niet tot de gelukkigen behoren die mogen starten. Hopelijk zijn we volgend jaar nog fit genoeg om een nieuwe poging te doen, en dan met een dubbele kans…..

Morgen ben ik uitgenodigd voor een interview, dus hoop ik daar de ultrasport een beetje te promoten. Wel spannend, maar heel leuk!