Het paasweekend zit er weer op. Omdat de zwelling aan mijn linkse knie maar langzaam minder werd, en alles vrij pijnlijk bleef, had ik besloten om nog een paar dagen te wachten voordat ik de hardloopschoenen weer aan trok.

Zaterdag gelukkig wel een mooie wandeling kunnen doen, en dat voelde goed, totdat ik na zo’n 15KM flink last van mijn nek kreeg. Dit werd steeds erger, en in de avond was het zelfs zo erg dat ik nauwelijks mijn hoofd nog kon bewegen. Slapen ging praktisch niet, maar gelukkig was er de andere dag (eerste paasdag) een beetje vooruitgang, en besloten we die middag nog een wandeling te doen. Niet te ver, want ik moest op tijd terug thuis zijn in verband met standby dienst.

Het voelde wel wat beter, maar nog steeds vrij zorgwekkend, omdat er af en toe flinke pijnscheuten door mijn nek gingen, en ik begon me serieus zorgen te maken. Gelukkig die nacht beter geslapen, en toen ik opstond was de pijn in min nek een heel stuk minder, dus het ging duidelijk de goede kant op. Omdat de wonden op mijn knieën ondertussen ook dicht waren, en mijn linkse knie ongeveer weer even dik als de rechtse besloot ik een stukje hard te lopen.

De eerste kilometer was alles nog wel erg gevoelig, maar daarna liep het lekker, en al vrij snel durfde ik weer wat snelheid te maken. Ook dat ging goed, dus iedere kilometer wat versneld, maar toch besloten het bij 5KM te houden en af te wachten wat de reactie van mijn lichaam was….

Vandaag een beetje pijnlijke knie, en nog een vrij stijve nek, maar beiden vallen gelukkig mee, dus vanavond weer iets langer proberen. Heel blij dat ik weer bezig ben, na bijna een hele week er uit te hebben gelegen.

Helaas is de kans dat ik ga starten in Sittard wel een heel stuk afgenomen. Als ik eind deze week pijnvrij ben, dan overweeg ik nog om te gaan starten, en bij problemen misschien alleen voor een 100KM te gaan. Als ik niet pijnvrij ben meld ik me af…….