Afgelopen zaterdag was het zo ver. De Ronde van Vlaanderen
Het eerste evenement voor 2015.
Kort samengevat: Nooit verwacht dat fietsen zo leuk kon zijn!

Een wat uitgebreidere samenvatting volgt hieronder…..

Vrijdag avond ben ik recht vanuit Brussel doorgereden naar Oudenaarde, om alvast mijn startnummer op te halen. Dit was nodig omdat ik de afstand terug had laten zetten van 245 naar 127KM in verband met de marathon van Rotterdam, die a.s. zondag weer op het programma staat.
Normaal gesproken zou ik geen marathon gedaan hebben, maar omdat ik toch te weinig fiets KM’s gemaakt had, en wel genoeg loopkilometers de e.e.a. dus aangepast.

Bij de Quibus (de hal waar de startnummers afgehaald kunnen worden) was het al erg gezellig, en op een paar minuten tijd, heb ik daar al fietsers van veel verschillende nationaliteiten gezein. Viel me op dat er vooral veel Engelse en Italiaanse deelnemers waren. Vanwege de vele files (voor de meeste Belgen begon juist dit weekend de vakantie)  was ik pas half 8 thuis. Eerst 3 borden spaghetty genomen, en daarna nog een filmpje gekeken. Nog een laatste controle van mijn fiets en gecheckt of ik alle spulletjes klaar had gezet, en toen mijn bed in.

Zaterdag ochtend 4u45 ging mijn wekker, want ik had afgesproken met Erwin dat ik om 6 uur in Schoten zou staan. Een beetje nerveus was ik wel, omdat ik niet helemaal gerust over mijn fiets techniek was, en de ronde van Vlaanderen niet zomaar de eerste de beste tocht is. De rit naar Oudenaarde ging vlot, en we waren ruim op tijd op de parkeerplaats. Daar kwamen we ook Dirk al tegen, dus ons groepje was compleet. We besloten daarom niet op Richard en Rens te wachten, want die zouden een half uurtje later arriveren. Nadat ik hun geinformeerd had, konden we vertrekken.

Ondertussen was het gaan regenen, en ondanks dat de temperatuur zo’n 6 graden was, voelde het een heel stuk kouder aan. De eerste stukken werd heel erg rustig gefiietst. Slechts enkele fietsers namen de moeite om in te halen, en de rest bleef gewoon achter elkaar op de fietspaden.

Toen ik na een paar flinke hellingen vroeg aan Erwin, hoeveel bergen we al gehad hadden van het lijstje, gaf hij aan……nog geen. Inmiddels was ik er achter gekomen dat mijn versnellingen niet goed werkte. Niet veel later volgde de eerste berg van de dag, de Wolvenberg. Het tripple blad voor wilde niet op het kleinste blad., en …die had ik eigenlijk hard nodig, dus ik haalde het maar net op het middelste blad. Daarna kennis gemaakt met de kasseienstroken, en….dat viel tegen. Ze lagen zo ongelijk dat je flinke klappen op moest vangen. Met mijn smalle bandjes, en hoge bandendruk haast niet te doen, maar omdat ik op ongeveer hetzelfde tempo vooruit ging als de mede fietsers, was dit normaal denk ik. Leerpuntje voor een volgende keer….helm wat strakker. Nu zakte hij door het trillen voor mijn ogen, en ik durfde amper mijn stuur los te laten om hem weer terug omhoog te duwen. Verder waren ze keien spiegelglad, dus vooral het afdalen op deze kasseien was erg gevaarlijk vond ik. Daarna nog de Molenberg beklommen.

Molenberg:

Toen via de Paddestraat (volgens mij de langste kasseinestrook van de dag, naar de eerste bevoorrading.

Hier hebben we wat gegeten, gedronken en mijn fiets af laten stellen zodat ook het kleinste tandwieltje op mijn voorste blad gebruikt kon worden. Na deze stop, wat het even erg koud, dus daar even het eerste stukje wat harder gefietst.

Hierna begonnen de Leberg, Berendries en Valkeberg..

…Eikenberg…

Bevoorrading 2, en daarna de Koppenberg. Dit was de eerste berg waar ik van mijn fiets moest. Niet zo zeer omdat het niet lukte, maar omdat iedereen hier al afegestapt was, en men heel de weg in beslag nam, zodat er geen strook meer over was om te fietsen. Daarna de kasseien van de mariaborrestraat, en de Steenbeekdries. Hierna de Taaienberg.

Deze berg was ondanks de kasseien goed te doen. Ik heb gebruik kunnen maken van het strookje beton, en dat scheelt flink. Daarna de Kaperij die ook heel goed te doen was. Op zo’n 84KM stond Redbull met een stand, dus daar hebben we ook wat gedronken. Direct hierna binnnen 10KM de Kanarieberg, Kruisberg en Karnemelkbeekstraat. Op dit stuk zaten ook mooie afdalingen, en ik had het gevoel ondertussen al een stuk beter naar beneden te gaan dan in het begin van de tocht. Ook het klimmen ging me ondertussen erg goed af, want ik merkte dat ik vrijwel iedere klim alleen maar mensen voorbijreed in plaats van andersom. Bij bevoorrading 3 zijn we iets langer gestopt. De bevoorrading was trouwens helemaal top! Suikerwafels/peperkoek/repen/rozijnen/diverse sportdranken/verschillend fruit etc. etc.

Na deze bevoorrading gingen we op weg naar de Kwaremont:

Dit vond ik de mooiste beklimming van de dag. Alhoewel hij heel erg lang is, en ook een Kasseien berg is, gaat de steiging iets geleidelijker dan de meeste voorgaande bergen. Bleef overigens wel heel  uitkijken, want de kasseien waren heel erg glad door de regen en de modder. Daarna nog een aantal hele leuke afdalingen gehad.

De Paterberg most ook bewandeld worden, want ook hier was geen ruimte om een poging te doen hem fietsend te nemen. Op zich had ik niet verwacht helemaal tot boven te komen, maar toch…je wilt het in ieder geval proberen…

Daarna op weg naar de FInish. De laatste 10KM in eerste instantie achter elkaar gaan rijden, om uit de wind te kunnen fietsen, maar na het 5 KM punt ging de snelheid flink omhoog. Zeker toen de finish in zicht kwam, en het was dan ook een super gevoel om samen met nog een hele groep een soort massasprint te doen richting de officiele finish. De echte finish lag nog 2KM later, maar dat was meer uitfietsen….

Officiliele Finish:

Een hele mooie dag gehad, en heel erg van genoten. Was erg leuk fietsen met het gezelschap (Erwin en Dirk), in een hele mooie omgeving!

Zondag (eerste paasdag) op wat hoofdpijn na, nergens last van. De hoofdpijn zou door de inspanning, of het slaap tekort van de voorbije week kunnen komen. S’middags zowat heel de wedstrijd gevolgd samen met Maaike, en dan is het heel erg leuk om te zien hoe de prof’s tegen de diverse bergen op vliegen. Diep respect voor deze renners, zeker als je in beschouwing neemt met wat voor snelheden ze vanaf Brugge naar Oudenaarde gevlogen zijn, voordat ze aan de diverse bergen beginnen. Het gestuntel met de volgwagens en de finishboog was wel wat minder, maar verder was het heel erg mooi om te zien hoe men over hetzelfde parcours gaat.

Maandag (tweede paasdag) een duurloopje van 8KM gedaan, Nu rusten, en dan zondag de marathon (nog precies 5 dagen)