Afgelopen zaterdag zijn we op tijd vertrokken naar Ommen. Iets voor half 8 heb ik John opgehaald, en vandaar was het c.a. 2 uurtjes rijden naar de Besthemerberg.
De Besthemerberg (de streekterm voor Besthmenerberg) is een 34 meter hoge heuvel in de Overijsselse gemeente Ommen. De start en finish vindt plaats op het sportveld van recreatieparkBesthmenerberg. Het gebied is licht geaccidenteerd in het westen, midden en noord oosten van het parcours. Direct na de start “beklimmen” de deelnemers de Besthemerberg. Vanaf hier gaat de route zuidelijk door de mooie natuur van de karakteristieke boerenerven van het Eerder Achterbroek. Van hieruit kom je op het Landgoed Junne waar de splitsing plaats vindt met de lange afstand lopers. Zij maken een grote doorsteek door een door bos omgeven grasland. Van hieruit voert de route door het landgoed Beerze met verrassende doorkijkjes en statige lanen. Je loopt langs bossen, veenputten en heide. Aan de noordoost zijde van de route worden de lopers getrakteerd op het zuidelijk deel van de Beerse Bulten. Eenmaal de weg overgestoken voert de route langs de mooie slingerende Vecht. De lange afstand lopers maken een mooie doorsteek door een zandverstuiving, die onbekender maar groter is dan de Sahara waar alle lopers samen komen en een doorsteek maken. Via smalle trails keren de lopers terug om na het beklimmen van de trappen van het Bostheater af te dalen naar de finish.
Ruim op tijd waren we bij de start, en na een kopje koffie ging de eerste marathon groep (waar ik bij zat) weg. Ik was gestart voor mijn 21ste marathon….
Het viel me al gelijk op dat er door alle deelnemers vrij rustig gestat werd. Ik telde 6 man voor me, en werd nog door 2 of 3 marathonlopers ingehaald, voordat ik de eerste verzorgingspost bereikte op 12KM. Daar ben ik even gestopt, 2 bekertjes sportdrank en een banaan genomen, en weer verder. Nog even gevraagd hoe het traject liep, en de dame bij de post vertelde dat na c.a. 100M rechstsaf gegaan moest worden (en ze had gelijk).
Helaas kwam ik na een paar honderd meter een groepje tegen, wat vertelde dat we terug moesten. Weer even gestopt, en er was nogal wat verwarring, en toen een man of 4 omdraaide, ben ik mee gegaan. Op de weg kwam ik tussen nog een aantal lopers terecht die ook rechtdoor gingen, dus dacht hiermee de bevestiging te hebben dat ik nu goed zat. Helaas….na een kilometer draaide heel de groep weer om, en gingen we dus weer het paadje in, waar ik eerder ook al ingelopen was.
Ruim 2 kilometer fout gelopen dus……. Er was inmiddels iemand driftig in de weer om oranje lintjes op te hangen, dus mogelijk waren er daar een paar vergeten.
Maar…het is ook geen echte wedstrijd, dus besloot ik om de rest op een lager tempo uit te gaan lopen. De ambities om onder de 4 uur te finishen (wat achteraf, gezien de zwaarte van het parcours er toch niet in zou zitten) bijgesteld naar finishen binnen de 5 uur.
Een afwisseling van bospaadjes, weiland, nog meer bospaadjes en hier en daar een heuveltje. Af en toe aangesloten bij een groepje, en een praatje gemaakt. Soms voelde ik me goed, en liep ik een beetje weg, en even later werd ik weer ingehaald. Op tijd gegeten, en gedronken (ik was blij dat ik mijn drinkzak meegenomen had). Helaas had ik wel een beginnersfout gemaakt, en voor de start mijn nieuwe Salomon schoenen (die eigenlijk meer voor bergtrails geschikt zijn) aangeschoten. Resultaat…..meerdere blaren op mijn linkse voet, en 1 hele grote onder mijn rechtse voet.
Tot 35Km was dit vervelend, maar daarna deden de endorphynes hun werk. Bij de tweede verzorgingspost weer even gestopt, en wat sportdrank genomen. Daarna liep het een paar kilometer goed, totdat we in een soort van hele grote zandbak terecht kwamen. Het zand was zo los, dat ik vrijwel direct moest gaan wandelen, en met mij ook de rest van de lopers voor en achter me. Hierna weer wat bos, met hierin leuke single tracks, en toen nog een stukje duinen. Toen zag ik het bordje 40KM, en zag op mijn Garmin dat ik eigenlijk de marathon er al op had zitten.
Rustig de laatste kilometers uitgedribbeld, en al joggend gezellig met een collega-loper een praatje gemaakt, en samen de finish over gegaan.
Geweldige ervaring!! Ondanks dat het vrij zwaar is, zorgt de afwisseling van het parcours voor de nodige afleiding. Dat de eind tijd (4u55) niet te tevergelijken is met een normale 42K, bevestigde een loper die voor mij binnenkwam, want hij had een maandje terug nog 3u10 op een marathon gelopen.
John heeft het op de halve afstand ook goed naar zijn zin gehad, alhoewel hij wel wat last van zijn knie had. Hele mooie/leuke/gezellige en goed georganiseerde trail. Voor herhaling vatbaar…..