Nog even terug kijken naar het BK 100KM in Veldegem (B).

Zoals altijd waren Jan en ik weer vroeg op de plaats van bestemming, en konden dus rustig aan ons voorbereiden op de 100K. Voor mij dit jaar een van de laatste mogelijkheden om een poging te doen onder de 10u te finishen.

De gels etc. op de daarvoor bestemde tafels gelegd, en daarna nog even rust genomen totdat we konden starten. Een erg ontspannen sfeertje, terwijl het voor de Belgen om het Nationale kampioenschap ging.

Na het startschot vertrokken we voor de eerste ronde van 5KM. Alhoewel er slechts een handje vol mensen mee deden, had men toch de moeite genomen, om alles goed af te zetten, verkeersregelaars in te schakelen, en een behoorlijk uitgebreide verzorging weg te zetten! Prima geregeld dus!!

De eerste ronde is altijd nog een beetje een verassing, en was dan ook zo voorbij. Een gemiddelde van iets onder de 5:30M/KM, en het voelde erg goed. Ook de voorspelde hitte was nog niet goed merkbaar, omdat er wel wat wind op de open stukken was.

Ronde twee tot en met zes gingen in ongeveer hetzelfde tempo, dus na zo’n 30KM had ik al een flinke marge opgebouwd voor een tijd onder de 10u. Maar ja, het is een 100KM dus nog een flink stuk te gaan….

De temperatuur begon op te lopen, en alles begon wat meer pijn te doen, en zo gemakkelijk als de eerste 6 rondes gingen, zo moeilijk gingen de rondes er na. Eerst hoopte ik nog dat het om een dipje ging, maar het werd alleen maar erger, en de twijfel of ik moest/kon gaan finishen sloeg toe. In Ronde 9 kwam Jan voorbij, en we stemden even met elkaar af hoe het er bij stond, en ik gaf aan dat nog 55KM voor mij niet verstandig was. Ook Jan voelde zich niet helemaal lekker, dus besloten we beiden nog een ronde te doen, zodat ik de 50K nog vol kon maken. Een DNF na 50K dus, in een tijd van 4u42. Om onder de 10u te finishen zou ik dus de volgende 50K in 5u18(dus ruim boven de 6M/KM) kunnen doen, maar wanneer het lichaam zo duidelijk aangeeft dat het goed geweest is, dan beter stoppen.

Blijkbaar hadden meer mensen hier last van, want van de 27 deelnemers zijn er slechts 13 gefinished, dus meer dan 50% uitvallers wat voor een officieel Belgisch kampioenschap erg hoog is, en ook vij sneu voor de organisatie.

Achteraf gezien een goede beslissing, want ik had dus nog een wandelvakantie voor de boeg. De oorzaak moet ik vooral zoeken in de schoenenkeuze denk ik, want het was vooral de pijn aan de knieën, kuiten, bovenbenen en rug die de boventoon voerden. De combinatie carbon plates op hard beton en klinkers of asfalt voor dergelijke afstanden is dus niet aan te raden, en kan wel eens mijn poging verpest hebben…

Helaas heeft wat speurwerk voor een volgende kwalificatie gelegenheid nog niets opgeleverd, en ik ga dus mijn pijlen richten op de wedstrijden die komen gaan, en hoop daar een resultaat te halen wat alsnog recht (en vertrouwen) geeft op een start.

En………eind dit jaar hebben we nog iets goed te maken in Oud Heverlee, want de Bello – Gallico moet nu wel een keer gefinished worden. Was normaal gesproken alleen finishen het doel, deze keer wil ik daar de lat wat hoger leggen, en ook een mooie tijd gaan proberen zodat wellicht dat een startplaatsje in Texel op kan leveren.

Ondertussen is mijn vakantie helaas ook weer voobij. We zijn geraakt tot zo’n 100KM onder de Zwitserse grens, twee etappes voor Besancon. Hele mooie en erg rustige wandelroutes, waar we door veel erg kleine dorpjes en gehuchten liepen, of gewoon een hele dat door de natuur zonder iemand tegen te komen. En alle etappes via een fietsroute omgekeerd gedaan, omdat via het Openbaar vervoer geen optie is.

Dus nu weer terug aan het werk, en heb ik de trainingen weer voorzichtig opgepakt. De losse kilo’s zijn weer een beetje aan het slinken, maar ik merk dat de vermoeidheid van de 50K en het wandelen nog niet helemaal weg zijn.

Ondertussen ook eindelijk wat foto’s van de Halve marathon van Roosendaal die een 10K was…

Zoals het er naar uit ziet wordt het eerste mooie doel de Grizzly bear trail van 100K. Zin in!!!