Dinsdag kon ik terecht bij de fysio voor een scan van de spieren aan de achterkant van mijn linkse been. Het vermoedde wat ik had, werd helaas bevestigd, want er bleek inderdaad iets aan de hand te zijn. Volgens Meindert was er vrij duidelijk een scheurtje zichtbaar aan de onderkant van de hamstring, en ook de pees schede (het deel daar net onder) was daardoor wat opgezet. Zelf kon ik niet veel maken van de beelden, maar toen een vergelijking getoond werd van rechts met links was er wel een verschil te zien.

Sommige mensen met een gelijkaardige blessure komen op krukken binnen, dus bij mij lijkt het dan in verhouding mee te vallen, want ik had een dag later nog een marathon gelopen. Wat ook nog zou kunnen, is dat er al iets van een klein scheurtje ontstaan is een paar weken terug, toen ik ontzettende kramp gehad heb in het zelfde been tijdens het zwemmen, en dat vorige week vrijdag bij een misstap of i.d. daar nog wat extra schade ontstaan is. Normaal gesproken staat er 6 weken rust, en goed koelen als genezing’s proces, maar gezien de huidige status, hebben we doorgesproken wat in mijn geval de beste oplossing is.

Optie 1:De normale procedure volgen, en een aantal dagen helemaal niets doen, en daarna beginnen met oefeningen, en pas daarna weer voorzichtig beginnen. Omdat ondertussen de klachten al afnemen, terwijl ik toch behoorlijk door getraind heb met de blessure (marathon + herstel loop) zijn we het er samen over eens dat dit voorlopig een iets te voorzichtige aanpak is, en we eerst eens kijken of 1 van de andere opties wellicht in mijn situatie beter is.

Optie 2: Voorlopig op de Tacx trainer verder te gaan, maar dan zonder klick pedalen omdat bij de trekkende beweging de hamstring ook juist belast zou worden. Wanneer de zwelling helemaal weg is, dan gaan afwisselen met lopen en zwemmen.

Optie 3:Omdat er dinsdag al duidelijk verbetering zichtbaar was ten opzichte van de foto’s van zaterdag, is het gebied rondom de blessure gemasseerd voor een betere doorbloeding. Meindert zag geen probleem om voorzichtig door te trainen, zo lang de pijn niet erger word, en zo lang er verbetering zichtbaar blijft. Omdat mogelijk een kramp aanval de zaak weer kan verslechteren, is het ook verstandig om nog even uit het zwembad te blijven. Dus afgesproken om niet de intensief te trainen, en zodra het niet goed voelt direct te stoppen en rustig naar huis wandelen. Actief herstel dus.

Uiteraard koos ik voor optie 3, want dat heeft de minste impact op mijn doelen. Dus dinsdag avond op tijd naar buiten (de standby dienst gaat iedere dag in om 18:00u, dus ik besloot om 15u30 te stoppen met werken omdat ik ook in de avond uren moest weken), en lekker in de zon voorzichtig gaan lopen. De eerste kilometers voelde ik nog wel wat pijn, maar van lieverlee werd dit minder, en regelmatig moest ik het tempo weer een beetje naar beneden bijstellen. Na 15KM ging het nog steeds goed, maar ik besloot het daar wel bij te laten, want te lang is natuurlijk ook niet zonder risico. Dit was me zo goed bevallen dat ik vrijwel iedere dag hetzelfde gedaan heb, en zo toch nog flink wat kilometers bij elkaar gesprokkeld heb.

Onder het lopen had ik wat nagedacht, en het leek me wel een goed idee om weer een paar Hoka’s aan te schaffen, zodat ik in ieder geval de komende weken meer demping heb. Deze keer na het lezen van wat reviews de heel erg gunstig geprijsde Rincon 3 gekozen, en ik moet zeggen dat ik tot nu toe heel erg tevreden ben met deze aankoop.

Zaterdag mijn lange duurloop gedaan, en omdat mijn standby dienst voorbij was, bleek het effect van minder “stresshormomen” goed te helpen, want het is al heel lang geleden dat ik nog zo lekker gelopen heb. Heel af en toe nog een beetje gevoelig links, maar in vergelijking met het vorige weekend is dat eigenlijk te verwaarlozen. Ook de 42K op nieuwe schoenen ging perfect. Geen blaren, geen knie pijn, en ook aan het einde van de 42K nog ruimte genoeg bij de tenen. Wel even last van de teen welke ik een paar jaar terug gebroken had, maar gelukkig was dit weer weg na een tijdje.

Dus hopelijk is het ergste achter de rug, en kan ik voorzichtig doorgaan. Snelheid dus even achterwege laten, en proberen de wekelijkse volumes te halen. Ik twijfel nog wel of het verstandig is om de 65K van Walcheren te doen, maar heb nog even om te beslissen, want voor 20 Feb moet de betaling binnen zijn. Voorlopig is het beter denk ik om een rustige 50K op de weg te doen, maar….dat is natuurlijk bijlange na niet zo leuk…

Nog 1 maand, en 5 dagen dus het begint al flink op te schieten, en afgezien van de blessure gaat het heel erg goed. 4KG afgevallen, vrijwel dagelijks de oefeningen, en volgens runalyze is de vo2max ook toegenomen. En het is ook goed zichtbaar wanneer ik de laatste 4 marathons met elkaar vergelijk:

Dus met een ongeveer gelijkwaardige of lagere hartslag al behoorlijk sneller terug thuis.

Een korte samenvatting van de bevindingen welke ik doorgesproken heb met Eric.

Hartslag / vo2max / IAT/maximale vetverbranding
Maximale hartslag: 174
Minimale hartslag: 48
Maximale vetverbranding op HF 148 819Kcal – 60GR vet / Uur

IAT (individual Aerobic Treshold): HF 156 Lactaat 2,2 12,1KM/U 4m57 per KM
VO2MAX 48,1 (3,55 lit minuut).

Interval tempo: 136 – 156
Duurloop 136 – 148

Welness score:

Het meeste dus goed, zeer goed of uitstekend.
Redelijk: Rug, herstelcapaciteit(absoluut redelijk, relatief goed 1’30” stop 4,6 – 5′ stop 3,9), evenwicht borst – rug
Zwak: links/rechts verschil benen (Vrijwel zeker veroorzaakt door de hernia geschiedenis)

Vetpercentage ==> 23% Voor een hardloper ruim boven de norm, maar in de gezondheids score goed, en de gewichtsklasse = normaal en vetverdeling ook.

Specifieke lichaamsbouw:
De kuitfactor blijkt ongunstig te zijn met een score van 5,8
En alhoewel de BMI voor een normaal mens op een gezonde waarde ligt (= ruim onder de 25) wordt deze voor hardlopen als zeer ongunstig beschouwd. De kuitfactor is dus iets wat genetisch bepaald is, en waar ik verder geen invloed op heb. De BMI heb ik uiteraard wel invloed op, en dat is tevens de belangrijkste boodschap uit dit onderzoek (maar dat kwam niet als een verassing).

De loophouding/style zijn voor een ultraloper goed bevonden, en ook de energy cost is met een factor van 0,180 goed. Voor een 10K wedstrijdloper of sprinter zou dus mijn loopstijl aangepast moeten worden, omdat dan snelheid belangrijker is en zuinigheid ondergeschikt is. De afzet impuls, grond contact tijd, Opvering, en pasfrequentie lagen allemaal binnen of zelfs boven de norm wat gunstig is. De paslengte ligt op lage snelheid onder de norm, maar boven de 13KM/U weer binnen de norm.

Huidige status op basis van voorspelde marathon finish tijd
Wanneer ik volgens de berekeningen op het moment van de meting (maandag 23Jan) de marathon van Rotterdam zou lopen zou ik volgens deze metingen een tijd van 3u36 halen. Wanneer ik 68KG weeg (5,8KG lichter dan het meet moment, 4KG lichter dan nu) zou het 3u24 kunnen zijn.

Als ook de beenkracht in orde zou zijn, dan zou 3u19 kunnen, en wanneer de temperatuur 13 graden is 3u12.

Alle berekeningen dus op basis van de toen geldende conditie en gewichts/vet percentage’s en met nog 10% marge m.b.t. het omslagpunt. Er moet dus zelfs bij ideale omstandigheden nog meer te halen zijn.

Kort samengevat is de uitslag erg gunstig te noemen, omdat de meeste waarden goed of zeer goed zijn. Voor ultra’s valt er op het gebied van looptechniek voor mij helaas weinig winst te behalen. De meeste aandacht moet daarom uitgaan naar gewichts en vetprecentage -vermindering en specifieke training. Verder werken aan een sterke core + extra aandacht aan de rugspieren. Uiteraard komt het niet als een verassing, maar is het wel een extra bevestiging dat met bovengenoemde zaken nog erg veel winst te halen valt.

Training afgelopen week:

Deze week is het gelukt een totaal van 117,6KM bij elkaar te lopen. Een flinke meevaller, omdat ik vanwege de standby dienst vreesde dat mijn lange duurloop er bij in zou schieten of in ieder geval flink ingekort zou moeten worden.

Zaterdag ochtend moest ik wel een installatie doen, en deze duurde langer dan verwacht. Uiteindelijk kon ik rond half 1 de pc uitzetten, en na een paar boterhammetjes ging ik op weg voor mijn duurloop. Vanwege de standby dienst dus niet te ver weg, en tijdens het lopen dacht ik dat het misschien wel leuk zou zijn om te checken of de atletiekbaan vrij was. Niemand te zien, dus ik besloot wat rondjes af te werken. Uiteindelijk werden het er c.a. 80, en in de buurt van de 40K besloot ik dat het goed geweest was, en weer naar huis te gaan.

Knieholte:
Helaas sinds afgelopen vrijdag wel pijn in de knieholte 🙁 Tijdens het lopen een stekende pijn zo rond de 12KM, en daarna nam de pijn weer af. Rijdens de 42K voelde ik de spier ook goed, en vandaag tijdens het herstel loopje leek het al weer wat minder te zijn, vooral wanneer de snelheid zo rond de 6m15 lag. Maar toen ik thuis kwam schrok ik wel, want er is een flinke blauwe plek ontstaan, en het is ook flink wat dikker geworden. De meeste blessures die ik vind zijn zweepslag achtig, dus ik vermoed dat er bij mij ook een klein scheurtje ontstaan is. Komende dagen even wat gas terug, om in ieder geval het herstel wat te bevorderen. Mijn standby dienst loopt nog tot vrijdag, dus op zich qua timing wel goed.

Ondertussen heb ik alvast een rapport ontvangen van Sport Assistance. Een beetje vooruitlopend op het advies gesprek wat dinsdag avond volgt,  ben ik alvast vrij gelukkig met de resultaten welke betrekking hebben op de algemene gezondheid en conditie. De VO2MAX is vastgesteld op 48,1 terwijl ik als het geen loopband geweest zou zijn nog iets meer gegeven zou kunnen hebben. En omdat mijn Garmin ook sinds een paar weken 49 aangeeft, kan ik alvast concluderen dat de waarden aardig overeen komen. Runalyze zit daar iets onder, maar daar is de vo2max ook gebaseerd op recente wedstrijden, dus nu nog onbetrouwbaar. Er bestaat overigens een mogelijkheid om een correctie factor in te geven, maar voorlopig laat ik het zo staan. Het vetpercentage ligt met 23% nog net boven de norm, terwijl de gewichtsklasse/bmi er gelukkig binnen ligt. Nog flink afvallen dus, want er worden behoorlijk betere resultaten voorspeld bij een 15% percentage en een gewicht van c.a. 5KG minder. Verdere conclusies laat ik nog even achterwege tot na het gesprek.

Zwemmen

Na een paar keer uitstellen was het donderdag gelukt om samen met Levi naar de Banakker in Etten-Leur te gaan voor een zwem training. Gelukkig had ik destijds de zwemspullen bij elkaar in een bak gelegd, en had ik nog een paar zwembrilletjes en badmutsen. Na een paar banen tussen de schoolslag zwemmers, even de snelste baan in gegaan, en wonder boven wonder kon ik na (ik gok ongeveer 6) jaren nog redelijk bij blijven. Maar na een baantje of 7 merkte ik dat het ademen wat zwaar begon te gaan, en besloot ik een baan naar rechts te schuiven. Daar was Levi ook bezig, en het lukte hem vrij goed om baantjes af te werken met borstcrawl. Af en toe wat tips uitgewisseld, en een korte pauze genomen. Wel een keer moeten stoppen vanwege kramp in mijn kuit. Ik kan met niet herinneren dat ik het zo erg mee gemaakt heb als afgelopen donderdag, en ik had er zelfs de dag later nog flink last van. Na ruim 45 minuten brak mijn zwembrilletje in tweeën, dus nog maar wat schoolslag en daarna weer onder de douche. Levi vond het leuk, dus volgende week gaan we nog een keer….

50K
Omdat ik Zondag andere verplichtingen had, en het lopen er vrijwel zeker bij in zou schieten moest ik zaterdag nog flink aan de bak. Om aan 100KM te komen deze week (donderdag vanwege het zwemmen niet meer gelopen), moest ik nog precies 50KM maken. Dat was sowieso de bedoeling, aangezien ik nog geen ultra afstanden gedaan heb afgelopen tijd. Rond half 8 ben ik vertrokken (Maaike was vrij), en met c.a. 1,5 liter Tailwind sportdrank op pad voor deze duurloop. Het was nagenoeg windstil, en al vrij snel werd het weer licht. De temperatuur was perfect, en het liep lekker. Met een hartslag van c.a. 140 gemiddeld werkte ik de eerste 40KM af en de laatste 10KM iets hoger wat het gemiddelde op 142 bracht. De snelheid lag met gemiddeld 5:53/KM normaal gesproken voor mij iets te hoog voor de langzame duurloop, maar omdat mijn hartslag relatief laag is gebleven wel OK denk ik.

Omdat mijn hartslag meter voor mij ondertussen een heel belangrijk instrument is geworden, had ik al lange tijd nogal wat vraagtekens bij de nauwkeurigheid van de ingestelde zone’s. Ergens heb ik ooit jaren terug waarden in gegeven aan de hand van een sport keuring, maar ook die waren discutabel, want waren destijds vastgesteld op een fiets in plaats van een loop band.

De max hartslag staat namelijk nog steeds op 180bpm, en dat is vastgesteld in 2004, dus in theorie zou ik daar ruim 10 slagen onder moeten zitten nu. Na wat zoeken op internet bleek de dichtstbijzijnde waar het op een loop band kan bij sport assistance in Breda te zijn. Je kunt daar dan terecht voor bovenstaande metingen + kracht en stabiliteit ’s meting van armen / benen / romp.

Een complete check dus, en aangezien ik bij geen enkele vereniging aangesloten ben leek het me verstandig toch ergens een test te laten doen zodat ik wat meer gestructureerd en beter onderbouwd op  hartslag kan gaan trainen. Het plan is, om zodra ik de uitslagen heb ok de diverse testen die op de Garmin beschikbaar zijn uit te voeren, en wanneer de afwijkingen bekend zijn, kan ik die ook op een betrouwbare manier interpreteren.

Mijn lange duurloop die ik op Zondag had gepland heb ik daarom bewust niet verder gedaan dan 30KM, omdat anders de Vo2 max meting mogelijk niet goed zou gaan, en de resultaten dus onbetrouwbaar zouden zijn.

En na twee weken met een marathon er in, misschien juist goed om weer een weekje iets terug te gaan, zodat ik deze week weer goed opgeladen ben om daarna weer wat meer te doen. Gelukkig kom ik wel in de buurt van de 100KM deze week, dus qua omvang misschien nog wat aan de lage kant, maar komende weken dan proberen weer uit te breiden en vooral in het weekend een flinke lange duurloop.

Ook heb ik Levi beloofd om een avond mee te gaan zwemmen. Hopelijk bevalt dat goed, en helpt het mee om weer wat flexibeler te worden. Tijdens de kracht-test was het in ieder geval heel goed te zien dat mijn linker been heel veel minder kracht had dan de rechtse. (Het is uiteraard vrij normaal dat je ene been sterker is dan de andere, maar procentueel gezien lag de kracht van mijn linkerbeen wel een flink stuk lager).

Volgende week krijg ik de resultaten doorgestuurd, en wordt ik nog tijdens een gesprek bij gepraat over alle bevindingen.

Deze week trouwens wel een hele drukke week bij de klant, dus hopelijk lukt het me om door de weeks voldoende kilometers te maken…

Na een veel te korte nachtrust ga ik zaterdag te laat uit mijn bed uit voor mijn lange duurloop. Even met Maaike onderhandelen over hoe lang ik weg mag blijven, want we hebben die dag nog een vrij drukke agenda. Aanvankelijk zou ik om 12:00u terug moeten zijn, maar ik heb er tijdens het ontbijt nog 45 minuten bij kunnen praten.Moet precies genoeg zijn voor een marathon dacht ik.

Even de buienradar gecheckt, en ik zag dat het wel eens de natste dag van het jaar zou kunnen worden. Nou is het jaar nog maar net begonnen, maar….

Dus regenjasje aan, Garmin aan(die gaf het de-motiverende advies “Rust”), en 8u27 de deur uit.Hmmmm….niet alleen regen dus, maar ook nog eens flinke wind. Ik besluit het eerste stuk tegen de wind in te gaan richting Zundert.Na een paar honderd meter is al duidelijk dat trainen op hartslag vandaag geen goed idee is, dus ik besluit om op gevoel niet al te diep te gaan.

Mijn eerste plaspauze stop ik in de buurt van Zundert, en ik zie dat “De kleine beek” – een zijtak van de rivier de AA al zowat overstroomt door de vele regen van afgelopen dagen.Niet veel later draai ik in Zundert richting Rijsbergen, en nu de wind uit een andere hoek komt, loopt het weer een heel stuk gemakkelijker.

De kilometer splits dalen, en wanneer ik door Rijsbergen kom, zie ik, dat als ik dit tempo aanhoud precies een marathon van 4u15 zou passen voor kwart voor 1.Vandaag loop ik alleen op tailwind-sportdrank,  want mijn Maurten gels zijn op. Ik heb voor de zekerheid een Knopper en een paar Oreo’s bij, maar deze blijven tot het eind in mijn rugzak.Vanwege de hoge luchtvochtigheid, de lage temperatuur, en het vrij lage tempo zit een tweede plaspauze er aan te komen, en ik stop bij “De Naald”. Een goed moment om een drinkflesje te wisselen, en nadat ik mijn rugzak weer om hang probeer ik terug in mijn ritme te komen.

Ik hoor iemand achter me roepen, en schrik me een ongeluk, maar…het blijkt Jan te zijn🙂We lopen een stukje samen op, en zijn het er over eens dat dit een echte kwaliteits- training aan het worden is, wat met de ultra Balaton in het vooruitzicht goed van pas komt.Bij de rotonde tussen Etten-Leur en Rijsbergen splitsen onze wegen zich weer, en is het voor Jan nog maar c.a. 5KM (hij was wel op tijd vertrokken) voordat hij in een warm bad kan stappen.

Voor mij nog 19K dus nog een paar uurtjes die ik moet vullen, en daarom het plan om Pagnevaart weer op te nemen in de route.Eenmaal daar aangekomen gaan mijn voeten soms tot boven mijn enkels in het water, maar dat voelt op zich niet slecht. Even later helaas wel, want dan voel ik een paar blaren ontstaan. Dus erg vervelend op dat moment, maar qua mentale training des te beter…

Het laatste stuk richting Rucphen nog even flink moeten beuken tegen de wind, en na 4u9 druk ik mijn klok af na 42,25KM Omdat ik zondag helaas verstek moest laten gaan, is het week gemiddelde op 87KM blijven staan. Hopelijk volgende week weer een week van +100K

Nog iets minder dan 9 weken voor de 24u van Sittard (= <16 weken voor de UB).

Week 1 zit er gelukkig weer op. Zoals ieder jaar is de eerste week van januari voor mij zo ongeveer de saaiste week van het jaar….De verplichte nieuwjaarsbezoeken, bijkomen van de feestdagen, korte donkere dagen,  en proberen de voornemens waar te maken wanneer ik qua gewicht weer de top van het jaar bereikt heb.

Voor mij dus vooral proberen het gewicht weer flink terug omlaag te krijgen, en blessurevrij de wekelijkse kilometers flink uit te breiden.In beide gevallen is geduld overigens wel een belangrijke factor, want te snel afvallen of te snel de kilometers uitbreiden is ook niet helemaal zonder risico’s.Gelukkig geeft de weegschaal al 1,6KG minder aan, dus het begin is er. En de eerste week (als maandag als eerste dag geteld wordt) in totaal 114,98KM hardgelopen en 14,47KM gewandeld.Dus 1 rustdag (vrijdag), maar omdat maandag een vrije dag was, heb ik hier een wat langere duurloop kunnen doen dan wat ik normaal op een maandag zou doen.

Zaterdag mijn lange duurloop geprobeerd op een hele lage hartslag te doen, maar na zo’n 27Km was ik daar wel klaar mee, en toen heb ik het tempo maar weer wat omhoog gegooid.Niet goed natuurlijk, maar uiteindelijk gelukkig het grootste deel van de 43KM wel op een hele lage hartslag afgewerkt.

Zondag kon ik weer op tijd de deur uit, en toen heb ik nergens naar gekeken, en ben ik lekker gaan lopen. Deze training afgerond op 21K en precies om 9 uur mijn hartslag meter weer uitgedrukt.

In de middag nog een mooie wandeling met Maaike gedaan (die jarig was) in de buurt van Baarle Nassau.

Dus het begin is weer gemaakt, en ik hoop dat ik komende weken ook weer flink wat kilometers kan gaan maken, want ik verwacht dat voor mij vooral het totaal aantal uren hardlopen het belangrijkst zijn.Snelheid is voorlopig ondergeschikt, dus hopelijk blijft daarmee ok de kans op blessures achterwege.

En mijn oefeningen heb ik ook weer opgepakt.Om de dag rol ik mijn matje uit in de garage en werk ik een setje oefeningen af, maar buiten dat probeer ik ook nog diverse oefeningen gewoon overdag (een tip die ik gelezen had).Bijvoorbeeld balansoefeningen tijdens een teams meeting, op 1 been staan tijdens tanden poetsen of als je ergens op staat te wachten, squat’s wanneer je iets opraapt of veters strikt etc. etc.Dus nu maar hopen dat dat voldoende is om  heel te blijven, en extra kracht en balans te ontwikkelen.

The primary goal of training is to stay injury free so you can continue training

Voor mij vandaag de laatste werkdag van het jaar, dus weer tijd om terug te kijken op het afgelopen jaar. 2022….het jaar dat de geschiedenisboeken in zal gaan, als het jaar van de oorlog in Oekraine, en de energie crisis die dat veroorzaakt heeft.

Het jaar begon voor mij met een boosterprik, waar ik uiteindelijk best wel wat last van gehad heb.In Februari hebben Maaike en ik het Maarten van Rossumpad (Den Bosch – Steenwijk) afgemaakt.Verder was ik de eerste maanden van het jaar volledig bezig met de voorbereidingen van de 24 uur van Sittard

24 uur Sittard:

19/20 Maart was het zo ver. Mijn eerste 24 uurs Ultra. De eerste editie in Sittard, waar ik uiteindelijk gefinished ben 11e overall, en ruim 162 KM gemaaktheb. Dus tevens mijn eerste 100 Miler.

Helaas de laatste uren veel afgezien door pijn aan mijn knie, welke de weken daarna nog een tijdje gebleven is.

Perfect georganiseerd, en is me zo goed bevallen dat ik dit jaar weer terug ga, om een poging te doen de 180KM te halen.

DNF in Ultrabalaton:

Eind April is he tdan eindelijk zo ver. Mijn A wedstrijd van het jaar, de Ultrabalaton.

Een 211KM lange ultra wedstrijd in Hongarije waar ik al heel lang naar uitgekeken heb. Het avontuur eindigde helaas op 35% van de afstand (73KM), door een vervelende stekende pijn aan mijn knie, en pijn in mijn onder rug. Bij een 100K had ik waarschijnlijk nog wel even door gepushed, maar in dit geval was het verstandig om de handdoek in de ring te gooien, en er maar een mooi weekendje Hongarije van te maken.

Halve marathon Roosendaal:

De laatste zondag van Juni is het weer tijd voor de halve marathon van Roosendaal. Deze keer wel een hele speciale editie, omdat Randy en Levi ook meedoen en beiden finishen.

Bij mij gaat het goed tot halverwege ongeveer, maar uiteindelijk loop ik hem uit in een slechte tijd van 1u47.

Wel nog gezellig daarna wat gedronken op de Markt in Roosendaal…

DNS in Deventer:

Helaas zijn Jan en ik niet fit genoeg voor de 24 uur van Deventer, dus besloten om niet te starten.

WvdF:

Inmiddels zijn Maaike en ik begonnen met de “Weg van de Franken”. Een pelgrims pad wat begint in Maastricht en eindigt in Rome.

DNF T’is voor Niks:

Al veel over gehoord, maar nog nooit gestart op deze toch wel hele bijzondere marathon. Buiten dat deze perfect georganiseerd is, loopt deze door een prachtig gebied en is vrijwel helemaal onverhard.

Helaas in het begin ergens een afslag gemist, en achter de meute aan gehobbeld, en zo de eerste lus van de marathon gemist.

Uiteindelijk 30K van gemaakt, en niet gefinished.

Winter Marathon Leeuwarden:

De laatste uitdaging van het jaar was ook vrij bijzonder. Alhoewel het een “gewone” weg marathon was, en de eerste editie, bleek hij uiteindelijk 1KM te lang.

Ik heb deze wel gefinished, maar in een slechte tijd. Jammer, want ik heb diverse trainingen afgewerkt dit jaar met een veel betere tijd.

Hopelijk was de oorzaak de slechte voorbereiding, en is dit een goede les. Een marathon blijft een marathon, en om hem binnen een redelijke tijd te lopen moet wel getraind worden.

En 5KG extra kost ook veel tijd….

Alles bij elkaar dus een jaar wat heel goed begonnen is, met de 24u, maar daarna vooral veel tegenslagen.

Kort samengevat zowel op sportief gebied, als algemeen een jaar met vooral veel dieptepunten….

2023

De eerste doelen voor 2023 staan al weer op de Kalender, en ik ben inmiddels ingeschreven voor twee wedstrijden.

Zoals vorig jaar de 24 uur van Sittard, en de Ultrabalaton. Deze keer wil ik een poging gaan doen om 180K te lopen, en nog veel belangrijker, een finish in Hongarije op de 211K.

Misschien in de voorbereiding nog de 65K van Walcheren of een andere leuke.

De goede voornemens:

….het bereiken van een laag gewicht, kracht en stabiliteits- training, en 80% van de trainingen op een hele lage hartslag.

Verder proberen de stress nivo’s laag te houden en genoeg rust te nemen.

Er staan geen mega grote pojecten op de planning, zoals afgelopen jaar, maar weer wel een aantal standby diensten, dus hopelijk een veel betere balans werk/prive/sport….

Qua motivatie zit het in ieder geval goed, want ik heb er verschrikkelijk veel zin in.

Om 7:00u pik ik Jan op, voor een flinke rit naar Leeuwarden. We navigeren naar een laadpaal, die zich c.a. 800M van de kleedruimte bevind, en gelukkig vrij is. We zijn zo vroeg dat we nog niet naar binnen kunnen, dus lopen we maar gelijk door naar het evenementen terrein, waar ook de tassen ingeleverd kunnen worden. Allemaal perfect geregeld, en we blijven in de tent totdat we tien voor 11 het start vak alvast inlopen. Een vrij ontspannen sfeertje, geen gedring, plek zat, en alle niveaus en alle afstanden door elkaar.

Zodra het parcours vrij gegeven wordt, mogen we weg, en begint de marathon. Zoals altijd ga ik wat te snel weg, maar maakt iet zo veel uit, omdat ik toch geen al te hoge verwachtingen heb. Na een paar minuten is het veld al aardig uitgestrekt, en loopt niemand elkaar meer in de weg. Het loopt lekker….temperatuur is goed…maar het waait nog wel behoorlijk.

De eerste 10K gaan nog onder de 5m/km, maar daarna zakken de kilometer splits flink vanwege de harde wind. Al vrij snel heb ik de ambities voor een mooie tijd bijgesteld, en wanneer ik me vrij beroerd begin te voelen, begin ik zelfs te twijfelen of ik het wel helemaal moet gaan doen. Ik loop een tempo wat ik normaal gesproken gemakkelijk volhoud tijdens een training, maar wat me nu ontzettend veel moeite kost. Bij de verzorgingsposten heeft men warm water, en dat is perfect, zodat het goed weg drinkt. Ook de gels lijken weer goed te vallen, maar ergens rond de 20K moet ik snel even de kant in voor een sanitaire stop. Er zit al kilometers een en ander te wringen, dus beter even stoppen. Binnen 20 seconden ben ik weer terug aan het rennen, en het lucht enorm op.

Een paar kilometer verderop komt een lang stuk met wind in de rug, maar ik kom nauwelijks vooruit. Totaal geen fut, en liefst zou ik uitstappen en de kortste weg naar de finish nemen. Zo blijft het tot de 32K, en bij de verzorgingspost neem ik een paar bekers cola. Aanvankelijk vallen deze goed, en loopt het weer iets beter, maar toch moet ik weer even de berm in omdat mijn darmen nog van slag zijn. De laatste 10K waren helemaal beroerd, en toen ik bij de 42,195M nog nergens een finish boog kon bekennen was ook de hoop om binnen de 4 uur te finishen weg. Dat zou na Rotterdam 2007, (waar we verplicht moesten wandelen vanwege de hitte) de eerste “gewone” marathon wedstrijd van boven de 4 uur worden, dus ja……balen. Vooral omdat ik mijn trainingen normaal gezien regelmatig met dezelfde afstand/snelheid afwerk.

Met 4u5 op mijn klok loop ik uiteindelijk de finish over. Gelukkig hoor ik later dat het 43,2K waren, dus dat was dan nog een beetje een lichtpuntje. Technisch gezien was het dus een ultra ;-), en de marathon was precies binnen de 4 uur gevallen. En mijn Garmin blijkt dus exact de juiste afstand aan te geven 🙂 want daar begon ik dus ook flink aan te twijfelen.

Maar blijft evengoed een domper. Van de andere kant blijft 42K nog best wel een afstand, en dat vergeet ik nog wel eens. Wel weer een hele goeie les, en dat was nodig, omdat ik voorlopig nog niet klaar ben voor het echte werk in 2023, en dus alles op alles moet gaan zetten om in vorm te komen, en gewicht te verliezen. Eerst nog een bourgondische week, en dan weer serieus aan de bak!!

Jan had het wel fantastisch gedaan, en was 13e overall geworden in een geweldige tijd!! Na een warme douche reden we weer terug naar huis. Weer een mooi avontuur beleefd met gezellige mensen, en nu snel weer de draad op pakken voor de volgende doelen!

https://omropfryslan.bbvms.com/p/regiogroei_fryslan_web_videoplayer/c/5239736.html?inheritDimensions=true

De tijd vliegt. Het jaar is weer bijna voorbij, maar er is nog 1 uitdaging te gaan voordat het jaar afgesloten kan worden.

Alhoewel afgelopen dagen vrij koud waren, lijkt het er op dat de winter marathon meer een herfstmarathon gaat worden, met verwachte temperaturen van rond de 10 graden en een vrij hoge neerslag kans. Wat mij betreft prima, als het maar niet te hard waait, want dat zou de 42,2K wel een heel stuk zwaarder maken komend weekend.

Ik heb nog even terug gekeken, en zag dat de laatste marathon in wedstrijd verband die van Zeeland was in 2019, en de laatste “gewone” marathon wedstrijd op een snel parcours die van Rotterdam in 2015. Toen liep ik 3u39, en ik hoop daar deze keer wel onderdoor te gaan.

Mijn PR van 2008 (Eindhoven) van 3u34 verbeteren wordt het doel, maar dan moet wel echt alles mee zitten, en ik heb zo mijn twijfels na de slechte voorbereiding. De laatste “lange” duurloop van afgelopen zaterdag ging overigens wel lekker, maar die ging in ideale omstandigheden… In 2020 ben ik er tijdens een gewone trainingsloop, c.a. 80% onverhard, al een paar keer in de buurt geweest, maar toen was ik wel 5KG lichter 😉

Verder voel ik me wel goed, en ben ik gelukkig ook al maanden aan een stuk blessure vrij. Hopelijk blijft het zo, in ieder geval tot nu de Ultrabalaton zodat de kans om mijn doelen voor 2023 te halen hoger is dan vorig jaar.

Ondertussen mijn nieuwe jasje getest, en bevalt goed. Zaterdag zal het toch waarschijnlijk mijn regenjasje worden, mocht de voorspelling zo blijven. Deze week niet veel trainen, zodat ik uitgerust aan de start sta.

Ondertussen is pakjes avond weer voorbij, en is mijn hardloop inventaris weer een beetje uitgebreid.Na een paar duizend kilometer heb ik weer een nieuw paar Brooks adrenaline 22 aangeschaft. Deze keer de blauwe uitvoering, maar verder exact hetzelfde als vorige schoenen. Ik gok dat ik zo ongeveer aan het 25ste paar brooks zit, want ondanks uitstapjes naar verschillende andere merken blijf ik terug vallen op deze Brooks.

Verder twee paar wrightsocks (dubbele sokken), en een nieuw hardloop jasje van Odlo (Odlo zeroweight Logic Jacket).

Het is een winddicht en water afstotend jasje, wat bij normale omstandigheden mijn lichaam voldoende warm zou moeten houden op koude dagen. Niet bijzonders, en niet duur, maar mijn huidige jasje was na c.a. 15 jaar dringend aan vervanging toe, omdat de ritsen het af lieten weten.Alleen de oranje kleur was nog leverbaar in mijn maat tegen een voordelige prijs, dus is het die geworden. Dus ik kan er weer even tegen. Vanavond de spulletjes even testen…

De voorbereidingen op de marathon gaan op zich wel goed.

Wel wat last gehad van mijn onderrug. Deze keer voelde het heel anders dan de hernia of ischias gerelateerde pijnen die ik normaal heb, maar wel net zo vervelend.Gelukkig is het nu al weer een heel stuk beter, en ik verwacht niet dat het veel impact zal hebben.

Het zal ook geen top tijd worden, maar ik ga wel mijn best doen.Het weer kan nog alle kanten op. Nu nog vrij koud, en het zal komende dagen nog kouder worden, maar ik verwacht niet dat het erg extreem gaat worden als ik zo de 14 daagse verwachtingen bekijk.In ieder geval de komende weken een beetje rust proberen te nemen, en een beetje op mijn voeding letten dan moet het goed komen.

Geen herstel nodig na de mislukte marathon poging, en dat is wel fijn. Door verschillende (zakelijke) omstandigheden was het me niet meer gelukt om donderdag en vrijdag nog een training in te lassen. Voordeel is wel dat je dan uitgerust aan de lange duurloop kunt beginnen, en dat was wel heel goed merkbaar.

Ook wat later de wekker gezet (half 8)  en dat was ook wel lekker na een vrij stressvolle werkweek.De eerste minuutjes buiten in de kou vielen een beetje tegen, maar nog voor ik goed en wel de straat uit was, was dat weer voorbij, en was ik weer blij dat ik lekker aan het lopen was.

Het is goed merkbaar dat ik weer een beetje in mijn normale doen ben, want alles bij elkaar waren de 6 weken voor de T’is voor niks loop knudde.Eerst twee weken met flink wat stress vanwege mijn werk, daarna twee weken flink verkouden, en daarna wandelen + weekendje Londen.

Nu dus weer lekker bezig maar uiteraard verre van optimaal om een poging te doen voor een nieuw PR op de marathon.Volgens mijn nieuwe hartslag meter zou momenteel een tijd van rond de 3u40 er in moeten zitten, en ik hoop komende weken nog wat vooruitgang te boeken, maar een tijd onder de 3u30 zal deze keer nog niet lukken. Maar ik wil wel alles uit de kast halen de 24ste, dus dan zie ik waar ik sta. Daarna een weekje rusten en dan gaan werken aan de doelen voor 2023, en dat zijn de doelen waar het echt om gaat.

Zo veel mogelijk kilometers maken zonder blessures zal zo ongeveer de strategie zijn, en om dat te bereiken zal ik buiten het lopen veel meer aandacht moeten besteden aan andere oefeningen.En de nodige kilo’s af vallen, want ben nog altijd een flink stuk te zwaar en dat zal zeker nogal impact hebben op komende doelen.

Voor de 24 uur wil ik eens gaan kijken of 180KM haalbaar is.

Vorige poging zat ik bij de 100 Miles op 23uur. Misschien zou een heel mooi doel kunnen zijn om:

• Proberen de 100KM in 10 uur
• Proberen de 100 Miles in 21 uur
• Proberen 180KM in 24 uur

Waarbij eigenlijk de laatste 2 het belangrijkst zijn. Het parcours voldoet namelijk aan de eisen, dus mocht ik 1 van de doelen halen dan kun je weer kwalificeren voor andere leuke wedstrijden.

Voor de komende 24 uurs zou dit betekenen dat ik ongeveer met een snelheid van c.a. 5u50 moet starten, zodat ik nog wat marge overhoud voor drinken en toiletbezoeken.Na de 100K even op krachten komen, en dan een versnelling terug schakelen en de rest uit hobbelen.

Nu ik het zo aan het uit typen ben krijg ik er al weer heel veel zin in….

Mocht het me lukken om 180KM te halen, dan zou dit goed zijn voor het vertrouwen voor de Ultrabalaton.Daar zou ik dan nog c.a. 7 uur overhouden voor de extra 32KM, maar uiteraard is daar het parcours heel anders…

Eindelijk weer eens een wedstrijd, na de DNF in Hongarije.Ondanks dat het een training zou worden, en zowat helemaal onverhard, was er toch een beetje spanning voordat 10:00u het startschot viel in Geldrop.

Ik stond redelijk vooraan in het startvak, maar denk dat de meesten deze loop nog langzamer starten als ik, dus liep ik niemand in de weg.Al  snel kwam ik in mijn ritme, en bij de eerste Kilometer split (4m52) voelde ik al dat ik waarschijnlijk toch wat sneller zou kunnen lopen dan aanvankelijk verwacht.Tot en met de 10KM bleef dit zo, maar daarna zakte het gemiddelde met zo’n 10 seconden per kilometer.

Het liep boven verachting goed, in een hele mooie omgeving. Bij de drankpost had ik al een gelletje gepakt, en deze viel ook goed, dus alles bij elkaar heel goed voor het vertrouwen.

Uiteraard moeten de zware kilometers straks pas komen, maar goed…. voorlopig is het genieten. Tot ik bij de 15 KM twee bordjes zie staan….1 met 15km voor de 30 KM en 1 met 20KM voor de 42,195KM.Zou het een fout van de organisatie zijn vraag ik me af, maar helaas bij de post op de 20KM wordt bevestigd dat er in het begin al een afslag genomen had moeten worden voor de marathon lopers.

Dus snel mijn startnummer maar onder mijn shirt gestopt, omdat anders misschien gedacht zou worden dat iemand bezig was om een nieuw parcours record te lopen op de marathon 😉

Dus dat wordt in ieder geval een DNF, en dat is balen. Gelukkig kan ik goed met teleurstellingen omgaan, en besluit om er een leuke 30KM van te maken, en bij de finish maar om de finishboog heen te lopen.

Mezelf motiveren om voor een mooie tijd te gaan kan ik helaas niet meer, maar genieten van het parcours des te meer.Ik ga nog wel even onderuit, deze keer geen wortel of i.d., maar een rand in een singletrack waar ik de bocht te kort neem en letterlijk de bocht uit glijd.

En dan komt ergens de halve en 15km er bij, en dan is het ook weer wel leuk om deze langzamere lopers voorbij te gaan.Uiteindelijk de 30K in 2u39 afgewerkt, wat voor mij op dit zware parcours een flinke meevaller is.Ik ga douchen, want wil op tijd terug zijn om Jan op de foto te zetten, en wanneer ik iets over twee naar buiten ga….staat hij al aan de finishlijn met een microfoon voor zijn neus.

Hij heeft gewoon gewonnen, en ook nog eens met een supertijd van 3u4. Geweldig gedaan!!!

Daarna nog gezellig wat gedronken, en weer naar huis, maar eerst nog even het spaarvarken van de organisatie bijgevuld.

De domper van het verkeerd lopen weer omgezet naar iets positiefs, want nu kan ik in ieder geval nog een paar weken extra door trainen voor de start in Leeuwarden.

Jan en ik zijn het er beiden over eens, dat dit 1 van de leukste evenementen is, en dan ook nog eens gratis, en waar ook nog eens de biertjes bijna voor niks zijn.

De pijn aan mijn heup is gelukkig ook weer beter, dus vanavond voorzichtig uitlopen…

Verder heb ik me deze week flink verwend met een nieuwe Garmin. Zoals vorig jaar mag ik volgens de boekhouder van de WKR regeling gebruik maken, wat er op neer komt dat ik een Garmin Enduro 2 zakelijk aan kan schaffen. Tja….die kans laat ik natuurlijk niet voorbij gaan, al was het alleen al ter compensatie van de vele uren werken van vorige maand. Een top horloge, voor harldlopers momenteel de beste die Garmin te bieden heeft. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Alleen had ik er tijdens de T’is voor niks beter op moeten kijken, want ben dus nog verkeerd gelopen.

En……inmiddels alvast ingeschreven voor de 24 uurs van Sittard, en de Ultrabalaton. Dus na Leeuwarden de trainingen nog rustiger en langer maken…..

De Citytrip naar Londen zit er helaas weer op. Een fantastisch weekend gehad!! Buiten de diverse Engelse pub’s ook heel veel van Londen zelf gezien. Het blijft een geweldige stad, en is zeker weer voor herhaling vatbaar.

Ook is het WK weer begonnen, maar in tegenstelling tot andere jaren leeft het een stuk minder. Heeft denk ik te maken met het negatieve imago van Quatar, en met de tijd van het jaar waarop het gehouden wordt. Nog geen versierde woningen of auto’s gespot, zowel in Nerland als Belgie, en ook in Engeland was er maar weinig te merken van dat er momenteel een WK gehouden wordt.

Na een lange periode eindelijk weer eens een “wedstrijd” in het vooruitzicht. Het meer een training worden, dan een echte wedstrijd of PR poging, maar ik heb er niet minder zin in. Het parcours schijnt ook uitdagend te zijn, en het is gratis, dus kan nooit tegenvallen.

Samen met Jan beslist om ook voor Leeuwarden in te schrijven, want dat moest gebeuren voordat ik de marathon van a.s. zondag finish. Ik zit er ook over te denken om alvast voor de 24u van Sittard en de ultrabalaton in te gaan schrijven. In ieder geval voor het einde van dit jaar, dus ik heb nog een paar weken…

De verkoudheid/griep is gelukkig nagenoeg over. Nog niet helemaal 100%, maar toch al veel beter dan vorige week.

Zaterdag even gekeken hoe het er bij stond, en dat viel gelukkig nog niet tegen. Onder perfecte omstandigheden mijn lange duurloop gedaan. Lekker op tijd vertrokken, en na ongeveer een uurtje kwam de zon op. De kou was snel weg, want het bleek die dag de warmste 12 November ooit te worden, dus ook de handschoenen konden halverwege uit.

Deze keer het rondje Zevenbergen een keer andersom gelopen, en het laatste stuk door Etten Leur een nieuw stukje er bij aan geplakt. De verleiding om er een marathon van te maken was heel groot, maar toch besloten om het bij de 38K te laten. Laatste paar km nog een beetje versneld, maar de snelheid is absoluut nog ver onder nivo. Voor een duurloop als deze prima dus, maar over twee weken moet het eigenlijk wel een heel stuk sneller.

Dat zal dan gelijk het moment worden om te beslissen om de 24ste December wel of niet naar Leeuwarden af te reizen voor de eerste editie van de Wintermarathon. Gaat het goed, en is er een kans dat er een mooie tijd gelopen kan worden, dan wil ik zeker een poging gaan doen, maar als het vrijwel zeker een flop gaat worden, kan ik beter iets anders uit zoeken wat later.

Afgelopen week kon ook weer mee geloot worden voor de Norseman triathlon, maar ik heb besloten geen poging meer te doen. Sowieso verdubbeld zowat het aantal deelnemers aan de loterij, en de afgelopen jaren kost mee loten ook geld. Daar komt bij dat ik de laatste jaren erg slecht tegen kou kan, en een DNF door onderkoeling zoals in Livigno hoop ik nooit meer mee te maken. Bij de Norseman is de kans daar op toch wel heel erg groot. Wel jammer, want ik had graag alle drie de “grote” extreme triathlons willen finishen, maar…..

Van de andere kant…niet getreurd, want ik heb nog hele mooie doelen voor volgend jaar. Om te beginnen wil ik weer de 24u gaan doen. Daar is geen kans op een DNF(did not finish) want als je 1 ronde gelopen hebt kom je al in de uitslagen. Helaas wel kans op een DNS (did not start) zoals bij de 24u van Deventer het geval was afgelopen Juli.

En daarna de wedstrijd waar alle pijlen op gericht gaan worden, de Ultrabalaton. Ik denk op hardloop gebied een evenement wat qua organisatie en aantal deelnemers 1 van de grootste en best georganiseerde wedstrijden is die ik ooit mee gemaakt heb.

We zijn weer terug van een weekje wandelen in Frankrijk. Een paar mooie etappes kunnen wandelen, en weer een stukje dichter bij Rome. Vanaf Maastricht ondertussen c.a. 500KM afgelegd, en nog ruim 1400 te gaan voordat we Rome bereiken.

Helaas ook een virusje tegen gekomen, want vanaf vrijdag ben ik flink verkouden, keelpijn, niezen, spierpijn en hoofdpijn. Geen Corona volgens de sneltesten die ik zaterdag en zondag gedaan heb, dus hopelijk ben ik snel weer opgeknapt.

Dus al ruim een week niet kunnen trainen, en alhoewel rust goed is, wordt het toch dringend tijd dat ik weer een rondje kan gaan hardlopen. Voorlopig de focus maar op oefeningen, zodat ik in ieder geval nog iets doe, en zodra de keelpijn en hoestbuien over zijn maar weer voorzichtig de draad op pakken.

In ieder geval ben ik wel weer bijgekomen van de drukke weken net voor mijn vakantie.

Helaas afgelopen week nagenoeg niet getraind. De nasleep van de migratie zorgde al voor lange dagen, maar daar bovenop had ik ook nog een week standby dienst.

Vanwege een menselijke fout (iemand veroorzaakte een netwerk probleem) waren veel productie, pre-productie en development databases overgefaild bij de klant, en het heeft me van zaterdag ochtend tot maandag avond gekost om het te herstellen. De overige dagen veel extra uren gemaakt om releases uit te voeren, een taak die er bij hoort wanneer je van wacht bent.

Bijna niet getraind in combinatie met een hele slechte nachtrust en de nodige stress, dus de conditie zal er flink op achteruit gegaan zijn, en ook de rugklachten zijn een stuk erger geworden door de lange dagen achter mijn bureau.

Maar…genoeg geklaagd…..want…..ik heb bijna een week vakantie voor de boeg, dus dan even het hoofd goed leegmaken, en de training weer op gaan pakken. Zaterdag een lange duurloop, en dan zal ik zien hoe het er bij staat.

De marathon van Kasterlee is alvast geschrapt van de kalender, en daar id de “tis voor niks” marathon voor terug gekomen.

Die is op 27 Nov, en voor een nieuw PR zal ik dan zeker nog niet klaar zijn, maar gezien het karakter van deze wedstrijd is dat ook geen geschikt parcours, dus wordt het zuiver een training.

Daarna nog een paar weken door trainen, en misschien naar Leeuwarden voor de marathon daar. Zal een beetje afhangen van hoe ik me voel eind November….Maar dat is nog c.a. 8 weken vanaf nu, en ik hoef niet helemaal val 0 af te beginnen. Ik denk dat het duurvermogen er nog wel is, maar het zal de snelheid zijn waar ik nog flink aan moet werken komende weken.

Normaal gesproken zou dit de planning moeten worden voor de rest van dit jaar. 13 November de Marathon van Kasterlee als training, en dan 24 December eens een poging gaan doen om een PR op de marathon te gaan halen.

Momenteel zit ik nog steeds in een herstelfase, want op 1 of andere manier gaan te trainingen nog vrij zwaar, en is de kracht in mijn linkse been nog steeds weg. Ik vermoed dat er in de reeks oefeningen die ik doe, er 1 is die averechts werkt want ik merk eigenlijk niet veel vooruitgang.

Aan de oefeningen had ik wat core-stabilty oefeningen toegevoegd, en mogelijk zit er dus 1 tussen die de verbetering van de rug klachten tegenwerkt. Voorlopig dus kijken of alleen de oefeningen voor de rug wel verbetering brengt, en dan voorzichtig andere oefeningen toevoegen.

De training van afgelopen zaterdag ging wel heel lekker, maar na zo’n 36KM was ik wel blij dat het er weer op zat, dus qua uithoudingsvermogen kom ik nog flink te kort. Wat wel goed gaat (buiten de rugklachten) is dat ik verder blessure vrij ben, en pijnloos de trainingen kan afwerken. Dus met nog 10 weken tot het hoofd doel, zou als alles mee zit een mooie tijd op de marathon eind dit jaar er in kunnen zitten.

En eigenlijk ben ik al vooruit aan het kijken naar volgend jaar. Binnenkort inschrijven voor de Ultrabalaton, en ik denk zoals vorig jaar weer de 24 uur van Sittard in de voorbereiding.

Inmiddels is het weer Oktober. De maand waarin een migratie bij de klant moest gebeuren, wat de nodige stress en inspanning gekost heeft. Lange dagen werken, slechte nachtrust en nagenoeg geen beweging dus geen goed begin van deze maand.

Dus nagenoeg niet getraind voor een periode van 10 dagen, en ik merkte afgelopen zaterdag dat dit toch alles bij elkaar wel de nodige impact heeft gehad. De langzame duurloop op lage hartslag viel al niet mee, omdat na 20KM de hartslag op begon te lopen, en ik dus langzamer moest gaan lopen om onder de 135 slagen per minuut te blijven. Ondanks het hele lage tempo voelde het zwaarder aan dan normaal.

Gelukkig is de migratie zelf wel goed verlopen, en daarmee valt wel een stuk spanning weg, want een rollback zou nog een extra weekend werken betekend hebben.

Nou dus weer vooruit kijken, en eens zien wat dit allemaal invloed op de planning heeft. De marathon van EL was sowieso al geen optie meer, maar ik denk dat ook de beartrail te vroeg komt. Mogelijk is de marathon van Kasterlee nog in te passen als training en dan proberen in Leeuwarden helemaal fit en voldoende voorbereid aan de start te staan.

Ook tegen het einde van deze maand nog een week standby dienst, dus niet zo’n beste maand….

Alhoewel de trainingen lekker gaan, en ik nog steeds blessure vrij ben, vrees ik dat de marathon van Etten-Leur te snel komt voor mij. Omdat ik denk dat een 3:30 of iets minder haalbaar moet zijn wanneer alles mee zit, en na een goede voorbereiding, lijkt het me verstandig om deze poging uit te stellen totdat ik er wel echt klaar voor ben. De basis is goed, maar de snelheid en kracht mis ik nog. De eerste 30K zullen naar verwachting nog wel gaan, maar daarna zal het niet mee vallen om onder de 4m55/km te blijven, omdat ik tijdens de gewone duurlopen ook merk dat na 30K de hartslag omhoog gaat en ook de kracht in het linkse been af neemt.

Vandaag nog 5 weken, wat neer komt op nog zo’n 3 weken te trainen en daarna twee weken “taperen” dus helaas te kort. Gelukkig gaat het trainen zelf wel heel goed, en de variatie in combinatie met de dagelijkse oefeningen zorgt merkbaar voor vooruitgang. Hopelijk zet die trend zich voort…

Als alternatief zou de beartrail (57K) een vervanger kunnen zijn in ditzelfde weekend, omdat voor mij een eindtijd daar ondergeschikt is, en vooral finishen en genieten van de trail voorop staat. De planning van Jan kan hier nog invloed op hebben. Daarna heb ik een week vakantie.

Of 13 November zou de natuurmarathon van Kasterlee misschien ook kunnen. Dan geen poging om onder de 3:30 te komen, maar gewoon zo snel mogelijk finishen omdat het geen geschikt parcours is om een PR te lopen.

Of 26 Nov eens kijken hoe het er bij staat tijdens de 6 uur van Hamme, if in dat zelfde weekend op zondag de marathon van Spijkenisse. De laatste optie uiteraard alleen maar wanneer ik er dan wel klaar voor ben.

Verder zou op 24 Dec. de wintermarathon van Leeuwarden misschien een marathon kunnen zijn om eens te kijken of ik daar onder de 3:30 kan komen. Wel een eindje rijden, maar om 11:00u is pas de start. Eigenlijk zou dat wel een hele mooie afsluiting van het jaar kunnen zijn, en met nog 13 weken voorbereiding voldoende tijd om me optimaal voor te bereiden. Met een inschrijfgeld van 17,50 een goedkoop evenement, en naar verwachting een ideale temperatuur om een poging te doen.

Nog 6 weken te gaan voor de marathon van Etten-Leur.

Na het laatste feestje afgelopen dinsdag weer serieus gestart met trainen, dus:

• Geen alcohol
• Wat kilo’s kwijt raken
• Oefeningen voor de rug en CS
• Trainen, trainen , trainen
• De langzame trainingen rustiger en de “harde” trainingen harder

Dat laatste heb ik uit het boek “Run Like a Pro (Even If You’re Slow)”, waar men het 80/20 training principe hanteert, wat er op neer komt dat ik de lange duurlopen veel rustiger moet gaan doen, en ook de “matige” trainingen.

De training op woensdag met Jan hetzelfde laten, die valt voor mij juist in de 20% (hardere training)en daar een interval of anaerobe training aan toe voegen.

Polarised training – combining easy training with hard training – has been practiced for decades. What’s relatively new is this theory that an 80/20 split between easy and hard is the specific sweet-spot to get the most benefit.

Dus afgelopen zaterdag een lange duurloop gedaan met een maximale hartslag van 135, wat wel heel langzaam was, maar wel lekker.

Het afvallen + geen alcohol gaat ook goed, omdat de eerste 1,5 vakantiekilo’s er al terug af zijn, en met de oefeningen gaat het ook goed, want sinds maandag iedere dag een serie oefeningen voor de rug en core. Hopelijk komt daarmee de kracht in mijn linkse been terug, want zoals in bovenstaande grafiek duidelijk te zien is (blauwe lijn) neemt de kracht in mijn linkse been duidelijk af.

HRV status:

SInds de laatste update van Garmin is er een nieuwe functie op de Fenix 6 pro beschikbaar, n.l. de HRV status.

Key concept: Your HRV baseline is a range of values (e.g., 33-45 milliseconds) derived from your measurement history that represent a normal degree of variability for you personally. Your baseline is the lens through which future HRV measurements can be meaningfully interpreted.

Uiteraard is je eigen gevoel allerbelangrijkst, maar normaal gezien zou een dergelijke functie kunnen bevestigen of het herstel voldoende is, wanneer je zelf al het gevoel hebt dat er iets mis zit.

Kortom….ik heb er weer zin in, dus de nodige motivatie is er ook weer. Hopelijk gooien de geplande (stressvolle) activiteiten bij de klant niet te veel roet in het eten, want zakelijk gezien staan er nog een paar flinke uitdagingen te wachten voordat eind October het startschot valt.