Kennedymars 2019

Download PDF

Afgelopen zaterdag was het weer zo ver……voor de tweede keer meedoen aan de Kennedymars van Someren.

De week hiervoor was nogal druk vanwege het klussen bij Randy, maar zaterdag sliepen we uit, en hadden we een relaxt dagje.
Tegen het eind van de middag waren Maaike en ik op tijd vertrokken, en zoals vorig jaar waren we weer veel te vroeg in Someren.
Helaas werd deze keer regen voorspeld, en hoewel het de afgelopen 3 weken geen druppel geregend had, begon het uitgerekend zaterdag 19:00u met bakken uit de lucht te komen.

Dus daar sta je dan met ruim 1800 man. Een gedeelte was op tijd onder een tent gaan staan, maar wij behoorden tot de groep die nat geregend werden.
Maar dat mocht de pret niet drukken, en vooral niet toen we ook Maria en Jan weer gevonden hadden.
Vorig jaar hebben we deze grote tocht samen met hun gelopen, en ook dit jaar hadden we weer afgesproken om samen op pad te gaan.

Rond kwart voor 8 begon het al wat gezelliger te worden, en na “You never walk alone” werd het Kennedymars lied ingezet.
En een paar minuten later konden we eindelijk op pad.
Het tempo zat er lekker in, en de eerste kilometers vlogen voorbij. Nog steeds flinke buien, en alle kledingstukken die we bij hadden, konden ons net warm genoeg houden.
Bij de 8KM ongeveer was de eerste post, en helaas stond er een flinke rij voor de toilet wagen.
Toen we weer verder konden, hingen we zowat achteraan, en dan heb je vooral langzame lopers voor je, juist op een gedeelte waar het vrij smal is.
Dus dan maar wat rustiger op weg naar de volgende stop.
Na deze stop gingen we verder richting Deurne, en daar was het zoals vorig jaar ook weer heel erg gezellig.
Ondertussen was het al donker geworden, en de regen was gelukkig ook gestopt.
Tijdens de passage door het centrum zag ik ook Riny staan, en wel heel erg toevallig dat we elkaar zagen met zo’n hoop wandelaars en supporters.
Even snel een praatje gemaakt, en daarna weer door.

Het liep erg lekker, en alleen mijn grote teen deed een beetje pijn. Precies om 0:00u werd “lang zal tie leven” ingezet, en startte mijn 54ste levensjaar.
Dat was ook een geweldig moment, want buiten Maaike, Jan en Maria zongen ook een flinke groep wandelaars mee, en dat was fantastisch om mee te maken.
Bij de 31KM namen we een korte pauze, en toen we daar een stoel bemachtigd hadden, werden we nog even geinterviewd door de lokale radio.
Daarna weer door, en alhoewel we ondertussen weer redelijk opgedroogd waren, was het nog wel wat fris (c.a. 11 graden).

Zoals vorig jaar warne er ook nog ontzettend veel supporters op gebleven om de wandelaars aan te moedigen. Top!!
Met een lekker tempo wandelden we door tot de sporthal bij de 41KM, en daar namen we weer de nodige rust.
Helaas moesten we wel lang wachten in de rij voor het toilet, en toen we buiten kwamen begon het al weer licht te worden.
Over de helft dus, en weer een beetje terug uitgerust gingen we weer vol goede moed op weg.

We namen bij de splitsing (de keuze verhard/onverhard) de route, en dat bleek een goede keus.
Ondertussen hadden Wilma en Ad ook doorgegeven dat ze op weg waren naar de “Meet en greet”, en even later kwamen ze ons tegemoet gelopen, zodat we elkaar bij de 55KM troffen.
Gezellig met zessen het stuk naar de picknick plaats, kort nadat we het 60KM punt gepasseerd waren.
Even een paar boterhammetjes, en een lekkere bak met koffie, en toen namen we weer afscheid van mijn zus en zwager.

Nog maar 19 KM te gaan, en ik voelde me een heel stuk minder vermoeid dan vorig jaar.
Het stuk waar vorig jaar geen einde aan leek te komen, ging nu heel erg lekker, en dat kwam denk ik vanwege de veel betere temperatuur.
Net voor de 70KM hadden we de laatste echte rustpost, op een hele mooie lokatie.
Van hieruit dus nog 10KM te gaan, en nog steeds ging het lekker. Tot op het punt waar we dachten een kilometer verder te zijn dan we uiteindelijk waren (74KM), want daarna begon het toch weer wel wat zwaarder te worden.
Het was zoals vorig jaar weer een hele gezellige boel de laatste kilometers voor Someren. Geweldig al die mensen die je aanmoedigen!!
Daarna kwam de finishboog in zicht, en uiteindelijk liepen we om half 2 de finish over. Dus ondanks de wat langzame start, uiteindelijk toch nog 20 minuten korter over gedaan als vorige keer.

Was weer fantastisch om mee te kunnen nmaken, en geweldig om samen met Maaike zoiets te kunnen doen.
Blij dat we weer zonder problemen konden finishen, en ook heel mooi dat Maria en Jan weer samen met ons gefinished zijn.
Ondertussen kijk ik al weer uit naar volgend jaar, want dan hoop ik er weer bij te kunnen zijn!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *